κόννος: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(1b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=konnos | |Transliteration C=konnos | ||
|Beta Code=ko/nnos | |Beta Code=ko/nnos | ||
|Definition=ὁ, kind of <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ὁ, kind of <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[trinket]], Suid., citing <span class="bibl">Plb.10.18.6</span> (where <b class="b3">κόνος</b>). </span><span class="sense"> <span class="bld">2</span> [[beard]], <span class="bibl">Luc.<span class="title">Lex.</span>5</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">3</span> = [[σκόλλυς]] (Lacon.), Hsch. s.v. [[ἱέρωμα]]; and κοννοφόρος, ον, = [[σκολλυφόρος]], Id.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 16:50, 28 June 2020
English (LSJ)
ὁ, kind of
A trinket, Suid., citing Plb.10.18.6 (where κόνος). 2 beard, Luc.Lex.5. 3 = σκόλλυς (Lacon.), Hsch. s.v. ἱέρωμα; and κοννοφόρος, ον, = σκολλυφόρος, Id.
German (Pape)
[Seite 1482] ὁ, 1) eine Art Ohrenschmuck von zapfenförmiger Gestalt, Pol. 10, 18. 6, wo κόνος gelesen wird. – 2) der Bart am Kinn, Luc. Lexiph. 5; Hesych. – Es hängt wohl mit κῶνος zusammen.
Greek (Liddell-Scott)
κόννος: ὁ, εἶδος μικροῦ κοσμήματος, Πολύβ. 10. 18, 6 (κ. ἀλλ. κόνος). 2) ἡ γενειάς, Λουκ. Λεξιφ. 5. 3) = σκόλλυς, Ἡσύχ.· καὶ κοννο-φόρος, ον, = σκολλυφόρος, ὁ αὐτ.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
barbe au menton.
Étymologie: DELG origine inconnue.
Greek Monolingual
κόννος, ὁ (Α)
1. είδος μικρού κοσμήματος
2. γένι («τὸν κόννον καὶ τὴν κορυφαίαν ἀποκεκομηκώς», Λουκιαν.)
3. (κατά τον Ησύχ.) (στους Λάκωνες) σκόλλυς.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. εμφανίζει πιθ. εκφραστικό αναδιπλασιασμό (-νν-)].
Russian (Dvoretsky)
κόννος: v. l. κόνος ὁ
1) серьга, подвеска (κόνοι καὶ ψέλλια Polyb.);
2) борода (τὸν κόννον ἀποκεκομηκώς Luc.).
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κόννος -ου, ὁ baard.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: beard (Luc. Lex. 5), after H. = ὁ πώγων, η ὑπήνη, η χάρις; in similar meaning σκόλλυς, μαλλός (s. ἱέρωμα and κοννοφόρων).
Derivatives: Further in plur. beside ψέλλια as name of an ornament for girls (Plb. 10, 18, 6, where κόνοι, but -νν-Suid.). PN Κόννος, Κόννιον, Κοννᾶς L. Robert, Stèles funéraires 168.
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Unexplained.
Frisk Etymology German
κόννος: {kónnos}
Grammar: m.
Meaning: Bart (Luk. Lex. 5), nach H. = ὁ πώγων, ἢ ὑπήνη, ἢ χάρις; in ähnlicher Bed. wie σκόλλυς, μαλλός (s. ἱέρωμα und κοννοφόρων). — Außerdem im Plur. neben ψέλλια als Ben. eines Mädchenschmucks (Plb. 10, 18, 6, wo κόνοι, aber -νν-Suid.).
Etymology : Unerklärt.
Page 1,913