αλαζών: Difference between revisions
Δίκαιος ἴσθι, ἵνα δικαίων δὴ τύχῃς → Sis aequus, aequa ut consequaris tu quoque → Sei du gerecht, damit Gerechtes dir widerfährt
m (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.") |
m (Text replacement - "ΕΤΥΜΟΛ." to "ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ") |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(-όνος), ο, η (Α [[ἀλαζών]])<br /><b>ως επίθ.</b> αυτός που υπερηφανεύεται υπέρμετρα ή παράλογα, [[υπερήφανος]], [[υπερόπτης]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>ως ουσ.</b><br /><b>1.</b> ο περιπλανώμενος, περιφερόμενος εδώ κι [[εκεί]]<br /><b>2.</b> [[αγύρτης]], [[τσαρλατάνος]], [[απατεώνας]]<br /><b>3.</b> <b>ως επίθ.</b> [[αλαζονικός]], [[υπεροπτικός]].<br />[<b><span style="color: brown;"> | |mltxt=(-όνος), ο, η (Α [[ἀλαζών]])<br /><b>ως επίθ.</b> αυτός που υπερηφανεύεται υπέρμετρα ή παράλογα, [[υπερήφανος]], [[υπερόπτης]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>ως ουσ.</b><br /><b>1.</b> ο περιπλανώμενος, περιφερόμενος εδώ κι [[εκεί]]<br /><b>2.</b> [[αγύρτης]], [[τσαρλατάνος]], [[απατεώνας]]<br /><b>3.</b> <b>ως επίθ.</b> [[αλαζονικός]], [[υπεροπτικός]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Το επίθ. [[ἀλαζών]]-<i>όνος</i> προήλθε από το κύριο όνομα <i>Ἀλαζῶνες</i>, που απαντά στον Ηρόδοτο και δηλώνει αρχαία θρακική [[φυλή]]. Επομένως το κύριο όνομα <i>Ἀλαζῶνες</i> με σημασιολογική [[επέκταση]] και παράλληλη μορφολογική [[εξέλιξη]] χρησιμοποιήθηκε και ως προσηγορικό. Παρόμοια [[εξέλιξη]] παρατηρείται και στις γαλλικές <i>le vandale</i> (κυριολ. «Βάνδαλος» και κατ’ [[επέκταση]] «[[κτηνώδης]], [[βίαιος]], [[βάναυσος]], [[αγράμματος]]») και <i>ostrogoth</i> (κυριολ. «Οστρογότθος» και κατ’ [[επέκταση]] «[[αγροίκος]], [[οργίλος]], [[δύστροπος]]»)<br />πρβλ. και νεοελλ. [[βάνδαλος]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[αλαζονεύομαι]], [[αλαζονικός]]]. | ||
}} | }} |
Latest revision as of 23:15, 29 December 2020
Greek Monolingual
(-όνος), ο, η (Α ἀλαζών)
ως επίθ. αυτός που υπερηφανεύεται υπέρμετρα ή παράλογα, υπερήφανος, υπερόπτης
αρχ.
ως ουσ.
1. ο περιπλανώμενος, περιφερόμενος εδώ κι εκεί
2. αγύρτης, τσαρλατάνος, απατεώνας
3. ως επίθ. αλαζονικός, υπεροπτικός.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Το επίθ. ἀλαζών-όνος προήλθε από το κύριο όνομα Ἀλαζῶνες, που απαντά στον Ηρόδοτο και δηλώνει αρχαία θρακική φυλή. Επομένως το κύριο όνομα Ἀλαζῶνες με σημασιολογική επέκταση και παράλληλη μορφολογική εξέλιξη χρησιμοποιήθηκε και ως προσηγορικό. Παρόμοια εξέλιξη παρατηρείται και στις γαλλικές le vandale (κυριολ. «Βάνδαλος» και κατ’ επέκταση «κτηνώδης, βίαιος, βάναυσος, αγράμματος») και ostrogoth (κυριολ. «Οστρογότθος» και κατ’ επέκταση «αγροίκος, οργίλος, δύστροπος»)
πρβλ. και νεοελλ. βάνδαλος.
ΠΑΡ. αλαζονεύομαι, αλαζονικός].