εὔλαλος: Difference between revisions
Τὰ πλεῖστα θνητοῖς τῶν κακῶν αὐθαίρετα → Ab ipsis fere parantur mala mortalibus → Von Sterblichen ist selbstgewählt das meiste Leid
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "epith." to "epithet") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eylalos | |Transliteration C=eylalos | ||
|Beta Code=eu)/lalos | |Beta Code=eu)/lalos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[sweetly-speaking]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Si.</span>6.5</span>; | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[sweetly-speaking]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Si.</span>6.5</span>; [[epithet]] of Apollo, <span class="title">AP</span>9.525.6; of the Argo, <span class="bibl">Orph.<span class="title">A.</span>244</span>: metaph., of a wine-jar, <span class="title">AP</span>9.229 (Marc.Arg.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> = [[εὔγλωσσος]] 11, <span class="bibl">LXX <span class="title">Jb.</span>11.2</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:25, 23 May 2021
English (LSJ)
ον, A sweetly-speaking, LXX Si.6.5; epithet of Apollo, AP9.525.6; of the Argo, Orph.A.244: metaph., of a wine-jar, AP9.229 (Marc.Arg.). II = εὔγλωσσος 11, LXX Jb.11.2.
German (Pape)
[Seite 1078] wohlredend, beredt, Orph. Arg. 246, Ἀργώ; Apollo, Hymn. (IX, 525, 6); sonst geschwätzig, von der Flasche, M. Arg. 18 (IX, 229); öfter in Anth.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 au beau langage, disert;
2 qui parle beaucoup, bavard.
Étymologie: εὖ, λαλέω.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὔλαλος, -ον)
1. ευφραδής, εύγλωττος
2. αυτός που μιλά ή ηχεί γλυκά και ευάρεστα, γλυκόλαλος, μελωδικός
μσν.
φλύαρος
αρχ.
1. αυτός που κάνει κάποιον εύγλωττο, αυτός που λύνει τη γλώσσα
2. επίθ. του Απόλλωνος
3. επίθ. του Άργους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + λάλος, υποχωρητικός σχηματισμός του ρ. λαλώ].
Greek Monotonic
εὔλᾰλος: -ον, I. αυτός που μιλάει γλυκά, γλυκομίλητος, σε Ανθ.
II. = εὔγλωσσος II, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
εὔλᾰλος:
1) сладко говорящий (Ἀπόλλων Anth.);
2) (о вине) делающий красноречивым, развязывающий язык (λάγυνος Anth.).
Middle Liddell
εὔ-λᾰλος, ον
I. sweetly-speaking, Anth.
II. = εὔγλωσσος II, Anth.
