λυκοκτόνος: Difference between revisions
Σέβου τὸ θεῖον μὴ ‘ξετάζων, πῶς ἔχει → Venerare numen: quid sit, noli quaerere → Die Gottheit ehre ohne Prüfung ihres Tuns
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
m (Text replacement - "epith." to "epithet") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lykoktonos | |Transliteration C=lykoktonos | ||
|Beta Code=lukokto/nos | |Beta Code=lukokto/nos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[wolf-slaying]], | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[wolf-slaying]], [[epithet]] of Apollo, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>6</span>, Plu.2.966a, <span class="bibl">Porph.<span class="title">Abst.</span>1.22</span>, and v. [[Λύκειος; λ. φαρέτρη]] <span class="title">AP</span>13.22 (Phaedim.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> λυκοκτόνον, τό, <b class="b2">wolf's-bane, aconitum</b>, Gal.11.820.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=λῠκο-[[κτόνος]], ὁ, [[κτείνω]]<br /> | |mdlsjtxt=λῠκο-[[κτόνος]], ὁ, [[κτείνω]]<br />[[epithet]] of [[Apollo]], [[wolf]]-[[slayer]], Soph. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[slaying wolves]] | |woodrun=[[slaying wolves]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:27, 23 May 2021
English (LSJ)
ον, A wolf-slaying, epithet of Apollo, S.El.6, Plu.2.966a, Porph.Abst.1.22, and v. Λύκειος; λ. φαρέτρη AP13.22 (Phaedim.). II λυκοκτόνον, τό, wolf's-bane, aconitum, Gal.11.820.
Greek (Liddell-Scott)
λῠκοκτόνος: -ον, ὁ ἀποκτείνων λύκους, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Σοφ. Ἠλ. 6· πρβλ. Παυσ. 2. 19, 4, Πλούτ. 2. 966Α· καὶ ἴδε Λύκειος· λ. φαρέτρη Ἀνθ. Π. 13. 22. ΙΙ. λυκοκτόνον, τό, φυτόν τι δηλητηριάζον τοὺς λύκους, ἀκόνιτον, Γαλην. 13, σ. 158.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 tueur de loups (Apollon);
2 τὸ λυκοκτόνον plante (sorte d’aconit) pour empoisonner les loups.
Étymologie: λύκος, κτείνω.
Greek Monolingual
λυκοκτόνος, -ον (Α)
1. αυτός που σκοτώνει, που εξολοθρεύει λύκους («λυκοκτόνος φαρέτρη», Ανθ. Παλ.)
2. (το αρσ.) επίθετο του Απόλλωνος («αὕτη δ', Ὀρέστα, τοῦ λυκοκτόνου θεοῡ ἀγορὰ Λύκειος», Σοφ.)
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ λυκοκτόνον
είδος φυτού με το οποίο δηλητηριάζονται οι λύκοι, το ακόνιτο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λύκος + -κτόνος (< κτείνω), πρβλ. μητρο-κτόνος, παιδο-κτόνος.
Greek Monotonic
λῠκοκτόνος: ὁ (κτείνω), επίθ. του Απόλλωνα, φονιάς λύκων, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
λῠκοκτόνος: убивающий волков (θεός Soph.; φαρέτρη Anth.).
Middle Liddell
λῠκο-κτόνος, ὁ, κτείνω
epithet of Apollo, wolf-slayer, Soph.
