δινήεις: Difference between revisions
εἰρήνη ἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν → peace that surpasses all understanding
m (Text replacement - "ί¯" to "ῑ́") |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-εσσα, -εν | |dgtxt=-εσσα, -εν<br /><b class="num">• Alolema(s):</b> dór. δινάεις Simon.59.2; eol. διννάεις Alc.38a.2<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [-ῑ-]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. contr. δινᾶντος B.13.78]<br /><b class="num">1</b> [[que gira]], [[vertiginoso]], [[turbulento]] gener. de ríos Ξάνθου ἀπὸ δινήεντος <i>Il</i>.2.877, cf. 5.479, ποταμός <i>Il</i>.21.206, <i>Od</i>.6.89, <i>h.Hom</i>.21.2, B.l.c., Τηθὺς ... Ποταμοὺς τέκε δινήεντας Hes.<i>Th</i>.337, cf. <i>Fr</i>.180.4 (cj.), διννάεντ' Ἀχέροντα Alc.l.c., δινάεις ... Ἄναυρος Simon.l.c., δινᾶέν θ' ὕδωρ ποταμῶν E.<i>Cyc</i>.46, cf. D.Chr.33.20, Orph.<i>A</i>.791, [[δινήεις]] ῥόος del Bósforo, A.R.2.551, ἅλα δινήεσσαν Opp.<i>H</i>.1.632, τείρεα Q.S.5.10, [[ἄξων]] de un carro, Q.S.6.109, [[αἰθήρ]] Nonn.<i>D</i>.38.351, πυρόεσσα κρίσις δ. Γεέννης <i>GVI</i> 1952.9 (Tanagra V d.C.).<br /><b class="num">2</b> [[circular]], [[redondo]] τάλαρος Mosch.2.55, τροχίσκος Androm.115, λόφος νησαῖος Nonn.<i>D</i>.2.456. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 09:51, 20 July 2021
English (LSJ)
Dor. διν-άεις, Aeol. διννάεις Alc.Supp.7.2, εσσα, εν, gen. contr. A δινᾶντος B.12.78:— whirling, eddying, Ξάνθῳ ἐπὶ δινήεντι Il.5.479, cf. Od.6.89, Simon.53.2, E.Cyc.46, etc. II rounded, ταλάροιο Mosch.2.55.
German (Pape)
[Seite 631] εσσα, εν, strudelreich ὁ δίνας ἔχων; bei Homer nur von Flüssen und nur im singular. mascul.: δινήεις Iliad. 21, 125; δινήεντος Iliad 2, 877. 14, 434. 21, 2. 22, 148. 24, 693 Odyss. 11 242; δινήεντι Iliad. 5, 479. 8, 490. 20, 392; δινήεντα Iliad. 21, 206. 332 Odyss. 6, 89. Vgl. βαθυδινήεις. – Eur. Cycl. 46 u. sp. D., wie Ap. Rh. 2, 551; bei Mosch. 2, 55 ist τάλαρος δ. = der gerundete.
Greek (Liddell-Scott)
δῑνήεις: Δωρ. -άεις, εσσα, εν, ῥέων στροβίλου δίκην, στροβιλώδης, Ξάνθῳ ἐπί δινήεντι Ἰλ. Ε. 479, πρβλ. Ὀδ. Ζ. 89, Σιμων. 19, Βακχυλ. 12. 165 κ. ἀλλ. (Blass), κτλ. ΙΙ. στρογγύλος, τάλαρος Μόσχ. 2. 55.
French (Bailly abrégé)
ήεσσα, ῆεν;
tournoyant.
Étymologie: δίνη.
Spanish (DGE)
-εσσα, -εν
• Alolema(s): dór. δινάεις Simon.59.2; eol. διννάεις Alc.38a.2
• Prosodia: [-ῑ-]
• Morfología: [gen. contr. δινᾶντος B.13.78]
1 que gira, vertiginoso, turbulento gener. de ríos Ξάνθου ἀπὸ δινήεντος Il.2.877, cf. 5.479, ποταμός Il.21.206, Od.6.89, h.Hom.21.2, B.l.c., Τηθὺς ... Ποταμοὺς τέκε δινήεντας Hes.Th.337, cf. Fr.180.4 (cj.), διννάεντ' Ἀχέροντα Alc.l.c., δινάεις ... Ἄναυρος Simon.l.c., δινᾶέν θ' ὕδωρ ποταμῶν E.Cyc.46, cf. D.Chr.33.20, Orph.A.791, δινήεις ῥόος del Bósforo, A.R.2.551, ἅλα δινήεσσαν Opp.H.1.632, τείρεα Q.S.5.10, ἄξων de un carro, Q.S.6.109, αἰθήρ Nonn.D.38.351, πυρόεσσα κρίσις δ. Γεέννης GVI 1952.9 (Tanagra V d.C.).
2 circular, redondo τάλαρος Mosch.2.55, τροχίσκος Androm.115, λόφος νησαῖος Nonn.D.2.456.
Greek Monolingual
δινήεις, -εσσα, -εν (Α) δίνη
1. (για ρεύματα) αυτός που έχει πολλές δίνες, ορμητικός
2. στρογγυλός.
Greek Monotonic
δῑνήεις: Δωρ. -άεις, -εσσα, -εν,
I. περιστρεφόμενος, στροβιλιζόμενος, σε Όμηρ.
II. στρογγυλός, σε Μόσχ.
Russian (Dvoretsky)
δῑνήεις: ήεσσα, ῆεν, дор. δῑνάεις, άεσσα, ᾶεν обильный водоворотами, бурлящий (Σκάμανδρος Hom.; ὕδωρ Eur.; ποταμός Plut.).
Middle Liddell
[from δῑ́νη] adj adj
I. whirling, eddying, Hom.
II. rounded, Mosch.
