ὠκυδίδακτος: Difference between revisions
From LSJ
τὸ γὰρ πράττειν τοῦ λέγειν καὶ χειροτονεῖν ὕστερον ὂν τῇ τάξει, πρότερον τῇ δυνάμει καὶ κρεῖττόν ἐστιν (Demosthenes 3.15) → for action, even though posterior in the order of events to speaking and voting, is prior in importance and superior
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὠκῠδίδακτος:''' быстро обучаемый, легко научающийся, восприимчивый к обучению ([[ψίττακος]] Anth.). | |elrutext='''ὠκῠδίδακτος:''' [[быстро обучаемый]], [[легко научающийся]], [[восприимчивый к обучению]] ([[ψίττακος]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὠκῠ-δίδακτος, ον,<br />[[quickly]] taught, Anth. | |mdlsjtxt=ὠκῠ-δίδακτος, ον,<br />[[quickly]] taught, Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:05, 20 August 2022
English (LSJ)
[ῐ], ον, A quickiy taught, οἰωνός ib. 9.562 (Crin.).
Greek (Liddell-Scott)
ὠκῠδίδακτος: -ον, ὁ ταχέως διδασκόμενος, ψιττακὸς Ἀνθ. Παλατ. 9.562.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui apprend vite.
Étymologie: ὠκύς, διδάσκω.
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που μαθαίνει γρήγορα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + διδακτός (< διδάσκω), πρβλ. αυτο-δίδακτος].
Greek Monotonic
ὠκῠδίδακτος: [ῐ], -ον, αυτός που διδάσκεται γρήγορα, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ὠκῠδίδακτος: быстро обучаемый, легко научающийся, восприимчивый к обучению (ψίττακος Anth.).
Middle Liddell
ὠκῠ-δίδακτος, ον,
quickly taught, Anth.
