δυσπολέμητος: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
m (Text replacement - "v. l." to "v.l.") |
|||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δυσπολέμητος:''' с которым трудно воевать, непобедимый ([[πράκτωρ]] Aesch. - [[varia lectio|v.l.]] [[δυσπόλεμος]]; [[βασιλεύς]] Isocr., Dem.). | |elrutext='''δυσπολέμητος:''' [[с которым трудно воевать]], [[непобедимый]] ([[πράκτωρ]] Aesch. - [[varia lectio|v.l.]] [[δυσπόλεμος]]; [[βασιλεύς]] Isocr., Dem.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[δυσ-]]πολέμητος, ον [[πολεμέω]]<br />[[hard]] to war with, Dem. | |mdlsjtxt=[[δυσ-]]πολέμητος, ον [[πολεμέω]]<br />[[hard]] to war with, Dem. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:15, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A hard to war with, A.Supp.648 (lyr., s.v.l.), Isoc.4.138; εἰ δέ τις… δ. οἴεται τὸν φίλιππον εἶναι D.4.4; δ. ὅπλον, offriendship, Luc.Tox.36.
German (Pape)
[Seite 687] schwer zu bekriegen; Aesch. Suppl. 637 u. Folgde; Isocr. 4, 108.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπολέμητος: -ον, δυσκολοπολέμητον ., Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 649. Ἰσοκρ. 69Α· εἰ δέ τις… δυσπολέμητον οἴεται τὸν Φίλιππον εἶναι Δημ. 41. 9.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
contre qui l’on ne peut guerroyer, invincible.
Étymologie: δυσ-, πολεμέω.
Spanish (DGE)
-ον
1 de pers. o ref. pers. difícil de combatir, duro adversario Isoc.4.138, ὁ Φίλιππος D.4.4, 11.15, τῶν ἀντιπάλων ἰσχύς D.H.3.23, cf. D.C.38.45.1, 45.36.4, Poll.1.157, Lib.Or.63.20
•fig. difícil de vencer, invencible ὅπλον de la amistad, Luc.Tox.36.
2 de un territorio o país difícil de conquistar, difícil para la lucha de Arabia, D.S.2.1.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α δυσπολέμητος, -ον)
αυτός που δύσκολα καταπολεμάται.
Greek Monotonic
δυσπολέμητος: -ον (πολεμέω), αυτός που δύσκολα πολεμιέται, σε Δημ.
Russian (Dvoretsky)
δυσπολέμητος: с которым трудно воевать, непобедимый (πράκτωρ Aesch. - v.l. δυσπόλεμος; βασιλεύς Isocr., Dem.).
Middle Liddell
δυσ-πολέμητος, ον πολεμέω
hard to war with, Dem.
