παίγνιος: Difference between revisions
From LSJ
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''παίγνιος:''' служащий для забавы, увеселительный (εὐστοχίη Anth.). | |elrutext='''παίγνιος:''' [[служащий для забавы]], [[увеселительный]] (εὐστοχίη Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[παίγνιος]], ον, [[παίζω]]<br />[[sportive]], [[droll]], Anth. | |mdlsjtxt=[[παίγνιος]], ον, [[παίζω]]<br />[[sportive]], [[droll]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:43, 20 August 2022
English (LSJ)
ον, A playful, εὐστοχίη AP7.12.212 (Strat.).
German (Pape)
[Seite 438] scherzhaft, zu Spiel u. Zeitvertreib dienend, καρύων παίγνιος εὐστοχίη, Strat. 54 (XII, 212).
Greek (Liddell-Scott)
παίγνιος: -ον, παιγνιώδης, ἀστεῖος, Ἀνθ. Π. 12. 212.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui se fait par jeu.
Étymologie: παίζω.
Greek Monolingual
παίγνιος, -ον (Α) παίγνιον
παιγνιώδης, αστείος.
Greek Monotonic
παίγνιος: -ον (παίζω), διασκεδαστικός, κωμικός, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
παίγνιος: служащий для забавы, увеселительный (εὐστοχίη Anth.).
