ἀναίμων

English (LSJ)

ον, = ἄναιμος, bloodless, epithet of the gods, Il.5.342; of cuttlefish, Ion Trag.36; of wine, Plu.2.692e.

Spanish (DGE)

-ον
1 que no tiene sangre humana de los dioses Il.5.342
•carente de sangre Io Trag.36
•fig. del vino descolorido Plu.2.692e.
2 incruento, sin derramamiento de sangre χάρμη Nonn.D.37.755, δῆρις ép. en ZPE 6, p.154.

German (Pape)

[Seite 189] ον, blutlos, Götter, Il. 5, 342 u. sp. D., z. B. Nonn. D. 3, 309.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
c. ἄναιμος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναίμων: -ον, ονος, = ἄναιμος, ὁ ἄνευ αἵματος, ἐπίθ. τῶν θεῶν, τοὔνεκ’ ἀναίμονές εἰσι..., Ἰλ. Ε. 342˙ ἐπὶ ἰχθύων, Ἴων παρ’ Ἀθην. 318Ε˙ ἐπὶ οἴνου, Πλουτ. 2. 692Ε.

English (Autenrieth)

ονος (αἷμα): bloodless, Il. 5.342†.

Greek Monolingual

ἀναίμων (-ονος), -ον (Α) αἵμων
1. (κυρίως ως επίθετο τών θεών) αυτός που δεν έχει αίμα, ο άναιμος
2. αδύνατος, ασθενικός.

Greek Monotonic

ἀναίμων: -ον = ἄναιμος, λέγεται για τους θεούς, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

ἀναίμων: 2, gen. ονος
1) лишенный крови (θεοί Hom.);
2) шутл. бескровный, жидкий, слабый (οἶνος Plut.).

Middle Liddell

= ἄναιμος
without blood, bloodless, of the gods, Il.