ὁμόγλωσσος: Difference between revisions
ἔνθα οὐκ ἔστι πόνος, οὐ λύπη, οὐ στεναγμός, ἀλλὰ ζωὴ ἀτελεύτητος → where there is no pain, no sorrow, no sighing, but life everlasting
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0333.png Seite 333]] att. -γλωττος, gleichsprachig, einerlei Sprache redend; τινί, Her. 1, 171. 2, 158; absolut, 8, 144; Xen. Cyr. 1, 1, 5; Sp., wie Luc. de salt. 64. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0333.png Seite 333]] att. -γλωττος, gleichsprachig, einerlei Sprache redend; τινί, Her. 1, 171. 2, 158; absolut, 8, 144; Xen. Cyr. 1, 1, 5; Sp., wie Luc. de salt. 64. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />qui parle la même langue : τινι, que qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ὁμός]], [[γλῶσσα]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὁμόγλωσσος''': -ον, Ἀττ. -ττος, ὁ ὁμιλῶν τὴν αὐτὴν γλῶσσαν, Ἡρόδ. 8. 144· τινι, μετὰ τινος, ὁ αὐτ. 1. 57, 171, Ξεν. Κύρ. 1. 1, 5, κλ. | |lstext='''ὁμόγλωσσος''': -ον, Ἀττ. -ττος, ὁ ὁμιλῶν τὴν αὐτὴν γλῶσσαν, Ἡρόδ. 8. 144· τινι, μετὰ τινος, ὁ αὐτ. 1. 57, 171, Ξεν. Κύρ. 1. 1, 5, κλ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 18:05, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, Att. ὁμόγλωττος, speaking the same tongue, Hdt.8.144, Phld.Po.2.72; τινι with one, Hdt.1.57,171, X.Cyr.1.1.5, etc.
German (Pape)
[Seite 333] att. -γλωττος, gleichsprachig, einerlei Sprache redend; τινί, Her. 1, 171. 2, 158; absolut, 8, 144; Xen. Cyr. 1, 1, 5; Sp., wie Luc. de salt. 64.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui parle la même langue : τινι, que qqn.
Étymologie: ὁμός, γλῶσσα.
Greek (Liddell-Scott)
ὁμόγλωσσος: -ον, Ἀττ. -ττος, ὁ ὁμιλῶν τὴν αὐτὴν γλῶσσαν, Ἡρόδ. 8. 144· τινι, μετὰ τινος, ὁ αὐτ. 1. 57, 171, Ξεν. Κύρ. 1. 1, 5, κλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ὁμόγλωσσος, αττ. τ. ὁμόγλωττος, -ον)
αυτός που μιλά την ίδια γλώσσα («τὸ Έλληνικὸν ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσσον», Ηρόδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο)- + -γλωσσος (< γλῶσσα), πρβλ. ιδιό-γλωσσος].
Greek Monotonic
ὁμόγλωσσος: -ον, Αττ. -ττος (γλῶσσα), αυτός που μιλάει την ίδια γλώσσα, σε Ηρόδ.· τινι, με κάποιον, στον ίδ., Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ὁμόγλωσσος: атт. ὁμόγλωττος 2 одноязычный, говорящий на том же языке Her., Xen., Plut.: σφίσι ὁμόγλωσσοι Her. говорящие на одном с ними языке.
Middle Liddell
ὁμό-γλωσσος, ον, γλῶσσα
speaking the same tongue, Hdt.; τινι with one, Hdt., Xen.
