πείθαρχος: Difference between revisions
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />obéissant au chef, docile.<br />'''Étymologie:''' [[πείθω]], [[ἀρχή]]. | |btext=ος, ον :<br />obéissant au chef, docile.<br />'''Étymologie:''' [[πείθω]], [[ἀρχή]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πείθαρχος -ον [πείθω, ἀρχή] gehoorzaam:. πειθάρχῳ φρενί met gehoorzaam hart Aeschl. Pers. 374. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πείθαρχος:''' [[послушный]], [[покорный]] ([[φρήν]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''πείθαρχος:''' -ον ([[ἀρχή]]), [[υπάκουος]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''πείθαρχος:''' -ον ([[ἀρχή]]), [[υπάκουος]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πείθαρχος''': -ον, (ἀρχὴ) ὁ ὑπακούων, [[εὐπειθής]], π. φρὴν Αἰσχύλ. Πέρσ. 374. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 21:15, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, (ἀρχή) obedient, π. φρήν A.Pers.374.
German (Pape)
[Seite 543] dem Vorgesetzten gehorchend, φρήν, Aesch. Pers. 206.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
obéissant au chef, docile.
Étymologie: πείθω, ἀρχή.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πείθαρχος -ον [πείθω, ἀρχή] gehoorzaam:. πειθάρχῳ φρενί met gehoorzaam hart Aeschl. Pers. 374.
Russian (Dvoretsky)
πείθαρχος: послушный, покорный (φρήν Aesch.).
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.) πειθαρχικός, ευπειθής, («πειθάρχῳ φρενί», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πειθ- του πείθω + -αρχος (< ἀρχή), πρβλ. δήμ-αρχος].
Greek Monotonic
πείθαρχος: -ον (ἀρχή), υπάκουος, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
πείθαρχος: -ον, (ἀρχὴ) ὁ ὑπακούων, εὐπειθής, π. φρὴν Αἰσχύλ. Πέρσ. 374.
Middle Liddell
πείθ-αρχος, ον, ἀρχή
obedient, Aesch.
