πατερίζω: Difference between revisions
ἐν μὲν γὰρ ταῖς ἐπιστολαῖς αὐτοῦ οὐδὲ μνήμην τῆς οἰκείας προσηγορίας ποιεῖται, ἢ πρεσβύτερον ἑαυτὸν ὀνομάζει, οὐδαμοῦ δὲ ἀπόστολον οὐδ' εὐαγγελιστήν (Eusebius, Demonstratio evangelica 3.5.88) → For in his epistles he doesn't even make mention of his own name — or simply calls himself the elder, but nowhere apostle or evangelist.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=appeler son père, dire « papa ! ».<br />'''Étymologie:''' [[πατήρ]]. | |btext=appeler son père, dire « papa ! ».<br />'''Étymologie:''' [[πατήρ]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=πατερίζω [πατήρ] vader noemen. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πᾰτερίζω:''' [[называть отцом]] Arph. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''πᾰτερίζω:''' μέλ. Αττ. <i>-ιῶ</i> ([[πατήρ]]), λέω ή [[αποκαλώ]] κάποιον [[πατέρα]], σε Αριστοφ. | |lsmtext='''πᾰτερίζω:''' μέλ. Αττ. <i>-ιῶ</i> ([[πατήρ]]), λέω ή [[αποκαλώ]] κάποιον [[πατέρα]], σε Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πᾰτερίζω''': μέλλ. Ἀττικ. ιῶ, (πατὴρ) [[λέγω]] ἢ καλῶ πατέρα, ὡς τὸ [[παππάζω]], παῦσαι καὶ μὴ πατέριζε Ἀριστοφ. Σφ. 652. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πᾰτερίζω, [[πατήρ]]<br />to say or [[call]] [[father]], Ar. | |mdlsjtxt=πᾰτερίζω, [[πατήρ]]<br />to say or [[call]] [[father]], Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:25, 2 October 2022
English (LSJ)
Att. fut. -ιῶ, (πατήρ) say or call father, Ar.V.652.
German (Pape)
[Seite 534] Vater sagen, Vater nennen, Ar. Vesp. 652.
French (Bailly abrégé)
appeler son père, dire « papa ! ».
Étymologie: πατήρ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πατερίζω [πατήρ] vader noemen.
Russian (Dvoretsky)
πᾰτερίζω: называть отцом Arph.
Greek Monolingual
Α
λέγω συχνά τη λέξη «πάτερ».
[ΕΤΥΜΟΛ. < κλητ. πάτερ του πατήρ + κατάλ. -ίζω].
Greek Monotonic
πᾰτερίζω: μέλ. Αττ. -ιῶ (πατήρ), λέω ή αποκαλώ κάποιον πατέρα, σε Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰτερίζω: μέλλ. Ἀττικ. ιῶ, (πατὴρ) λέγω ἢ καλῶ πατέρα, ὡς τὸ παππάζω, παῦσαι καὶ μὴ πατέριζε Ἀριστοφ. Σφ. 652.
