διχοστατέω: Difference between revisions
ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=-ῶ :<br />être séparé de, gén. ; <i>fig.</i> être en dissentiment, en désaccord : [[πρός]] τινα avec qqn.<br />'''Étymologie:''' [[δίχα]], [[ἵστημι]]. | |btext=-ῶ :<br />être séparé de, gén. ; <i>fig.</i> être en dissentiment, en désaccord : [[πρός]] τινα avec qqn.<br />'''Étymologie:''' [[δίχα]], [[ἵστημι]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''διχοστᾰτέω:'''<br /><b class="num">1)</b> [[расходиться]], [[разделяться]] ([[ὄξος]] τ᾽ ἄλειφά τ᾽ διχοστατοῦντα Aesch.);<br /><b class="num">2)</b> [[расходиться во мнениях]], [[быть в разладе]] (πρός τινα Eur., Plat.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δῐχοστατέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i> ([[στῆναι]]), [[διαφωνώ]], [[έρχομαι]] σε [[αντίθεση]], σε Αισχύλ.· <i>πρόςτινα</i>, σε Ευρ. | |lsmtext='''δῐχοστατέω:''' μέλ. <i>-ήσω</i> ([[στῆναι]]), [[διαφωνώ]], [[έρχομαι]] σε [[αντίθεση]], σε Αισχύλ.· <i>πρόςτινα</i>, σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[στῆναι]]<br />to [[stand]] [[apart]], [[disagree]], Aesch.; πρός τινα Eur. | |mdlsjtxt=[[στῆναι]]<br />to [[stand]] [[apart]], [[disagree]], Aesch.; πρός τινα Eur. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:51, 3 October 2022
English (LSJ)
(στῆναι) A stand apart, disagree, ὄξος τ' ἄλειφά τ'… διχοστατοῦντ' ἂν οὐ φίλως προσεννέποις A.Ag. 323; δ. λάχη Id.Eu.386 (lyr.); λόγος S.Fr.867; δ. πρός τινα E.Med. 15, Pl.R.465b. II feel doubts, Alex.Aphr.Pr.Praef.
Spanish (DGE)
(δῐχοστᾰτέω) 1 estar en desacuerdo, ser discordante, disentir ὄξος τ' ἀλειφά τ' ἐγχέας ταὐτῷ κύτει διχοστατοῦντ' ἂν οὐ φίλως προσεννέποις si viertes vinagre y aceite en una misma vasija deberías llamarlos enemigos en discordia A.A.323, διχοστατῶν λόγος σύγκολλα τἀμφοῖν ἐς μέσσον τεκταίνεται S.Fr.867, ἢν διχοστατῇ πόλις E.Fr.173, cf. Str.5.4.7, γῆ ... μὴ διχοστατοῦσα una tierra sin disensiones 1Ep.Clem.20.4, c. gen. λάχη θεῶν διχοστατοῦντ' A.Eu.386, c. πρός y ac. ὅταν γυνὴ πρὸς ἄνδρα μὴ διχοστατῇ E.Med.15, πρὸς τούτους ἢ πρὸς ἀλλήλους Pl.R.465b, ἀδελφοὶ πρὸς ἀλλήλους Str.14.5.2, cf. D.C.17.3.
2 vacilar, dudar c. or. complet. ὅσοι δὲ διχοστατοῦσιν, εἰ ... Alex.Aphr.Pr.1 praef.
•abs. tener dudas Herm.Sim.8.7.2.
German (Pape)
[Seite 647] auseinander treten, sich veruneinigen, Aesch. Ag. 314; πρός τινα, Eur. Med. 15; λόγος Soph. frg. 746; Plat. Rep. V 465 b. Auch = mit sich selbst uneins, unentschlossen sein, Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
être séparé de, gén. ; fig. être en dissentiment, en désaccord : πρός τινα avec qqn.
Étymologie: δίχα, ἵστημι.
Russian (Dvoretsky)
διχοστᾰτέω:
1) расходиться, разделяться (ὄξος τ᾽ ἄλειφά τ᾽ διχοστατοῦντα Aesch.);
2) расходиться во мнениях, быть в разладе (πρός τινα Eur., Plat.).
Greek (Liddell-Scott)
δῐχοστᾰτέω: (στῆναι) ἵσταμαι χωρίς, διαφωνῶ, διχοστατῶν λόγος Αἰσχύλ. Ἀγ. 323, Εὐμ. 386· δ. πρός τινας Εὐρ. Μηδ. 15, Πλάτ. Πολ. 465Β. ΙΙ. τρέφω ἀμφιβολίας, Ἀλέξ. Ἀφρ. Προβλ. 1, 1.
Greek Monotonic
δῐχοστατέω: μέλ. -ήσω (στῆναι), διαφωνώ, έρχομαι σε αντίθεση, σε Αισχύλ.· πρόςτινα, σε Ευρ.
