μονόπους: Difference between revisions
κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή (Proverbs 13.12 LXX) → One who sincerely sets about helping is better than one who makes promises leading to hope; for a kindly urge is a tree of life.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ους, ουν ; <i>gén.</i> όποδος<br />qui n’a qu'un pied (table, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[πούς]]. | |btext=ους, ουν ; <i>gén.</i> όποδος<br />qui n’a qu'un pied (table, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[μόνος]], [[πούς]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''μονόπους:''' ион. [[μουνόπους]] 2, gen. ποδος одноногий Anth. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''μονόπους:''' Ιων. μουνο-, ὁ, ἡ, -πουν, τό, αυτός που έχει μόνο ένα [[πόδι]], [[μονοπόδαρος]], σε Ανθ. | |lsmtext='''μονόπους:''' Ιων. μουνο-, ὁ, ἡ, -πουν, τό, αυτός που έχει μόνο ένα [[πόδι]], [[μονοπόδαρος]], σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=μονό-πους,<br />one-footed, Anth. | |mdlsjtxt=μονό-πους,<br />one-footed, Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:45, 3 October 2022
English (LSJ)
Ion. μουνό-, ὁ, ἡ, -πουν, τό, gen. ποδος, one-footed, AP9.233 (Eryc.), Man.1.137; μ. τράπεζα Poll.10.69.
German (Pape)
[Seite 204] πουν, gen. ποδος, einfüßig, τράπεζα, Poll. 10, 69; in ion. Form μουνόπους, Maneth. 1, 137; Eryc. 9 (IX, 233).
French (Bailly abrégé)
ους, ουν ; gén. όποδος
qui n’a qu'un pied (table, etc.).
Étymologie: μόνος, πούς.
Russian (Dvoretsky)
μονόπους: ион. μουνόπους 2, gen. ποδος одноногий Anth.
Greek (Liddell-Scott)
μονόπους: Ἰων. μουν-, ὁ, ἡ, -πουν, τό, ὁ ἔχων ἕνα μόνον πόδα, Ἀνθ. Π. 9. 233, κτλ.· μ. τράπεζα (τὸ monopodium τοῦ Πλιν.) Πολυδ., Ι΄, 69· ἴδε μονοπόδιον.
Greek Monolingual
μονόπους, -ουν, γεν. -οδος (ΑΜ ιων. τ. μουνόπους)
αυτός που έχει ένα μόνο πόδι (α. «τράπεζα μονόπους» β. «μονόπους ποδὶ ζῴου», Ευστ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)- + πούς, ποδός (πρβλ. ταχύ-πους)].
Greek Monotonic
μονόπους: Ιων. μουνο-, ὁ, ἡ, -πουν, τό, αυτός που έχει μόνο ένα πόδι, μονοπόδαρος, σε Ανθ.
Middle Liddell
μονό-πους,
one-footed, Anth.
