ἀνδροδάϊκτος: Difference between revisions
ἅτε γὰρ ἐννάλιον πόνον ἐχοίσας βαθύν σκευᾶς ἑτέρας, ἀβάπτιστος εἶμι φελλὸς ὣς ὑπὲρ ἕρκος ἅλμας → for just as when the rest of the tackle labors in the depths of the sea, like a cork I shall go undipped over the surface of the brine | as when the other part of the tackle is laboring deep in the sea, I go unsoaked like a cork above the surface of the sea
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />homicide, meurtrier.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[δαΐζω]]. | |btext=ος, ον :<br />homicide, meurtrier.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[δαΐζω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀνδροδάϊκτος:''' [[убивающий мужей]], [[смертоносный]] ([[κόπανον]] Aesch.; [[κόπος]] Arph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀνδροδάϊκτος:''' [δᾰ]-ον ([[ἀνήρ]], δαΐζω), αυτός που σφάζει τους άνδρες, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ἀνδροδάϊκτος:''' [δᾰ]-ον ([[ἀνήρ]], δαΐζω), αυτός που σφάζει τους άνδρες, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἀνήρ]], [[δαΐζω]]<br />man-[[slaying]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[ἀνήρ]], [[δαΐζω]]<br />man-[[slaying]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:40, 3 October 2022
English (LSJ)
[δᾰ], ον, man-slaying, murderous, A.Ch.860, cf. Fr.132.
Spanish (DGE)
-ον
asesino de hombres, que mata hombres πειραὶ κοπάνων ἀνδροδαΐκτων A.Ch.860, ἀ. ... κόπον A.Fr.212b, cf. Ar.Ra.1264.
German (Pape)
[Seite 218] mannmordend, κόπανον Aesch. Ch. 847; schwieriger ist das frg. des Aesch. bei Ar. Ran. 1263, wo es der Schol. auch trans., Andere pass., wo Männer getödtet werden, das Männergemetzel, übersetzen.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
homicide, meurtrier.
Étymologie: ἀνήρ, δαΐζω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνδροδάϊκτος: убивающий мужей, смертоносный (κόπανον Aesch.; κόπος Arph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδροδάϊκτος: -ον, (δαΐζω) ὁ τοὺς ἄνδρας φονεύων, φονικός, πειραὶ (κατ’ ἄλλους πεῖραι) κοπάνων ἀνδροδαΐκτων Αἰσχύλ. Χο. 860· περὶ τοῦ Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 131 (ἐν Ἀριστοφ. Βατρ. 1264) «τί ποτ’ ἀνδροδάϊκτον ἀκούων ἰήκοπον (ἢ ἰὴ κόπον) οὐ πελάθεις ἐπ’ ἀρωγάν; ἴδε Ἑρμάνν. Πονημ. 5. 138· πρβλ. ἰήκοπος.
Greek Monolingual
ἀνδροδάικτος, -ον (Α)
αντροφονιάς, ανδροκτόνος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανήρ, ανδρός + δαϊκτός < δαΐζω «σκοτώνω»].
Greek Monotonic
ἀνδροδάϊκτος: [δᾰ]-ον (ἀνήρ, δαΐζω), αυτός που σφάζει τους άνδρες, σε Αισχύλ.
