ἀντηρέτης: Difference between revisions
αὔριον ὔμμε πάσας ἐγὼ λουσῶ Συβαρίτιδος ἔνδοθι λίμνας → tomorrow I'll wash you one and all in Sybaris lake
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />qui rame à la rencontre de, <i>càd</i> adversaire.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[ἐρέτης]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />qui rame à la rencontre de, <i>càd</i> adversaire.<br />'''Étymologie:''' [[ἀντί]], [[ἐρέτης]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀντηρέτης:''' ου ὁ досл. гребущий в обратном направлении, перен. противник (τινί Aesch.): [[δορός]] τινι ἀ. Aesch. сражающийся против кого-л. с копьем в руке. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀντηρέτης:''' -ου, ὁ ([[ἐρέτης]]), [[κυρίως]], [[κωπηλάτης]] [[απέναντι]] σε άλλον· γενικά, [[αντίπαλος]], [[ανταγωνιστής]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''ἀντηρέτης:''' -ου, ὁ ([[ἐρέτης]]), [[κυρίως]], [[κωπηλάτης]] [[απέναντι]] σε άλλον· γενικά, [[αντίπαλος]], [[ανταγωνιστής]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[ἐρέτης]]<br />[[properly]], one who rows [[against]] [[another]]: [[generally]] an [[adversary]], Aesch. | |mdlsjtxt=[[ἐρέτης]]<br />[[properly]], one who rows [[against]] [[another]]: [[generally]] an [[adversary]], Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 18:05, 3 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, (ἐρέτης) properly, one who rows against another, cf. AB411: generally, opponent, adversary, A. Th.284,595; ἀ. δορός τινι ib.997 (lyr.).
Spanish (DGE)
-ου, ὁ el que rema enfrente, AB 411, EM 112.40G.
•fig. adversario ἀντηρέτας ἐχθροῖσι que reman contra el enemigo A.Th.283, δορὸς τῷδ' ἀντηρέτας remero de la lanza (e.d. lancero) contrario a éste A.Th.992, cf. 595.
German (Pape)
[Seite 248] ὁ, eigtl. Gegenruderer; übh. Gegner, Widersacher, δορός τινι Aesch. Sept. 981; ἐχθροῖς 265. 577.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui rame à la rencontre de, càd adversaire.
Étymologie: ἀντί, ἐρέτης.
Russian (Dvoretsky)
ἀντηρέτης: ου ὁ досл. гребущий в обратном направлении, перен. противник (τινί Aesch.): δορός τινι ἀ. Aesch. сражающийся против кого-л. с копьем в руке.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντηρέτης: -ου, ὁ, (ἐρέτης) κυρίως ὁ κωπηλατῶν ἐναντίον ἑτέρου, «ἀντηρέτης: ὁ ἀντικαθεζόμενος τῷ ἐλαύνοντι» Α. Β. 411, 6: ἐν γένει ἀντίπαλος, ἀνταγωνιστής, ἐχθρός, Αἰσχύλ. Θ. 283, 595· δορός γε τῷδ’ ἀντηρέτας αὐτόθι 993.
Greek Monolingual
ἀντηρέτης, ο (Α) ερέτης
1.αυτός που κωπηλατεί καθισμένος απέναντι από κάποιον άλλο
2.ο αντίπαλος, ο εχθρός.
Greek Monotonic
ἀντηρέτης: -ου, ὁ (ἐρέτης), κυρίως, κωπηλάτης απέναντι σε άλλον· γενικά, αντίπαλος, ανταγωνιστής, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ἐρέτης
properly, one who rows against another: generally an adversary, Aesch.