quisquam: Difference between revisions
ἔστι δὲ τὸ ἓν καὶ τὸ ἁπλοῦν οὐ τὸ αὐτό → the one and the simple are not the same
(3) |
m (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=quisquam quaequam, quidquam PACK ADJECT :: (w/-quam) any; anyone/anybody (no pl.) (INDEF) anything; any man, any person | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>quis-quam</b>: (old form QVIQVAM, S. C. Bacch.), quaequam, [[quicquam]] or quidquam (<br /><b>I</b> abl. masc. [[quoquam]], [[very]] [[rare]], Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., [[any]], [[any]] one, [[any]] [[body]], [[any]] [[thing]], [[something]] (cf.: [[aliquis]], [[ullus]], [[quispiam]]).<br /><b>I</b> In gen.<br /> <b>A</b> Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, [[nisi]], etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: [[nemo]] est indignior, quem [[quisquam]] [[homo]] aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum [[probatus]] [[sit]], Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. —<br /> <b>B</b> Subst., [[any]] [[man]], [[any]] [[person]], [[any]] [[thing]]; also [[emphatic]], [[any]] [[person]] [[whoever]], [[any]] [[person]] or [[thing]] ([[even]] the [[least]], etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si [[quisquam]] est [[timidus]], is ego [[sum]], id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut [[enim]] [[nemo]], aut, si [[quisquam]], [[ille]] [[sapiens]] fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an [[quisquam]] [[usquam]] gentium est [[aeque]] [[miser]]? Ter. Hec. 3, 1, 13: estne [[quisquam]] omnium mortalium, de quo [[melius]] existimes tu? Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: [[quicquam]] tu [[illa]] putas fuisse decreta? Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in [[palatio]] esset, Aur. Vict. Ep. 11. —<br /><b>II</b> In partic.<br /> <b>A</b> Nec ([[neque]]) [[quisquam]], and no one, and [[none]], = [[nemo]], Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec [[quisquam]] ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: [[nostrum]] [[quisquam]], Plaut. Am. 5, 1, 47: [[neque]] ex castris Catilinae [[quisquam]] omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: [[neque]] cuiquam [[nostrum]] licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—<br /> <b>B</b> With [[unus]], a [[single]] one: [[quia]] [[nondum]] in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec [[quisquam]] [[unus]], and not a [[single]] one: nec [[quisquam]] alterius gentis [[unus]] [[tantum]] eā [[arte]] excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—<br /> <b>C</b> Quicquam [[with]] [[nihil]], pleonastically, [[nothing]] [[whatever]], [[nothing]] at all: comperiebam, [[nihil]] ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—<br /> <b>D</b> With [[numquam]]: quae nocet [[numquam]] cuiquam, no [[man]] at [[any]] [[time]], Cic. Fin. 1, 16, 50: [[numquam]] quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. —<br /> <b>E</b> Quisquam as a fem., [[like]] [[quis]] ([[ante]]-[[class]].): nec [[quisquam]] [[alia]] [[mulier]], Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum [[neque]] te [[quisquam]] novit, [[neque]], etc., Ter. Eun. 2, 3, 83. | |lshtext=<b>quis-quam</b>: (old form QVIQVAM, S. C. Bacch.), quaequam, [[quicquam]] or quidquam (<br /><b>I</b> abl. masc. [[quoquam]], [[very]] [[rare]], Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., [[any]], [[any]] one, [[any]] [[body]], [[any]] [[thing]], [[something]] (cf.: [[aliquis]], [[ullus]], [[quispiam]]).<br /><b>I</b> In gen.<br /> <b>A</b> Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, [[nisi]], etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: [[nemo]] est indignior, quem [[quisquam]] [[homo]] aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum [[probatus]] [[sit]], Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. —<br /> <b>B</b> Subst., [[any]] [[man]], [[any]] [[person]], [[any]] [[thing]]; also [[emphatic]], [[any]] [[person]] [[whoever]], [[any]] [[person]] or [[thing]] ([[even]] the [[least]], etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si [[quisquam]] est [[timidus]], is ego [[sum]], id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut [[enim]] [[nemo]], aut, si [[quisquam]], [[ille]] [[sapiens]] fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an [[quisquam]] [[usquam]] gentium est [[aeque]] [[miser]]? Ter. Hec. 3, 1, 13: estne [[quisquam]] omnium mortalium, de quo [[melius]] existimes tu? Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: [[quicquam]] tu [[illa]] putas fuisse decreta? Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in [[palatio]] esset, Aur. Vict. Ep. 11. —<br /><b>II</b> In partic.<br /> <b>A</b> Nec ([[neque]]) [[quisquam]], and no one, and [[none]], = [[nemo]], Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec [[quisquam]] ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: [[nostrum]] [[quisquam]], Plaut. Am. 5, 1, 47: [[neque]] ex castris Catilinae [[quisquam]] omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: [[neque]] cuiquam [[nostrum]] licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—<br /> <b>B</b> With [[unus]], a [[single]] one: [[quia]] [[nondum]] in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec [[quisquam]] [[unus]], and not a [[single]] one: nec [[quisquam]] alterius gentis [[unus]] [[tantum]] eā [[arte]] excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—<br /> <b>C</b> Quicquam [[with]] [[nihil]], pleonastically, [[nothing]] [[whatever]], [[nothing]] at all: comperiebam, [[nihil]] ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—<br /> <b>D</b> With [[numquam]]: quae nocet [[numquam]] cuiquam, no [[man]] at [[any]] [[time]], Cic. Fin. 1, 16, 50: [[numquam]] quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. —<br /> <b>E</b> Quisquam as a fem., [[like]] [[quis]] ([[ante]]-[[class]].): nec [[quisquam]] [[alia]] [[mulier]], Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum [[neque]] te [[quisquam]] novit, [[neque]], etc., Ter. Eun. 2, 3, 83. | ||
| Line 7: | Line 10: | ||
{{Georges | {{Georges | ||
|georg=[[quis]]-[[quam]], quaequam, quidquam [[oder]] [[quicquam]], irgendeiner, [[irgend]] [[jemand]], [[irgend]] [[etwas]] (vgl. Madvig exc. VI. ad Cic. de fin. p. 849 sq. = p. 835 ed. 2.), estne [[quisquam]], [[qui]] etc., Cic.: cuiusquam imperio, Caes.: quemquam virum, Cic.: dah. [[nec]] [[quisquam]], und [[niemand]], Cic.: [[nil]] [[oder]] [[nihil]] [[quicquam]], [[durchaus]] [[nichts]], [[Komik]]., Catull. Gell. u. Apul. (s. Brix Plaut. trin. 369. Spengel Ter. Andr. 90; [[aber]] Cic. de or. 1, 134 Sorof [[mit]] [[Müller]] [[nihil]] [[quisquam]]): [[nec]] [[quisquam]] [[unus]], und kein einziger, Liv. 2, 9, 8: [[quisquam]] [[unus]], der [[erste]] [[beste]], od. übh. [[irgend]] [[jemand]], Liv. 3, 55, 15: adjekt., vetabat quemquam civem [[plus]] quingentis iugeribus habere, Vell. 2, 6, 3. – m. Genet., nostrûm [[quisquam]], Plaut. Amph. 1099: vestrûm [[quisquam]], Liv. 3, 68, 4. – [[quisquam]] [[auch]] [[gen]]. fem., Plaut. u. Ter. – [[quoquam]], Adv., s. [[bes]]. | |georg=[[quis]]-[[quam]], quaequam, quidquam [[oder]] [[quicquam]], irgendeiner, [[irgend]] [[jemand]], [[irgend]] [[etwas]] (vgl. Madvig exc. VI. ad Cic. de fin. p. 849 sq. = p. 835 ed. 2.), estne [[quisquam]], [[qui]] etc., Cic.: cuiusquam imperio, Caes.: quemquam virum, Cic.: dah. [[nec]] [[quisquam]], und [[niemand]], Cic.: [[nil]] [[oder]] [[nihil]] [[quicquam]], [[durchaus]] [[nichts]], [[Komik]]., Catull. Gell. u. Apul. (s. Brix Plaut. trin. 369. Spengel Ter. Andr. 90; [[aber]] Cic. de or. 1, 134 Sorof [[mit]] [[Müller]] [[nihil]] [[quisquam]]): [[nec]] [[quisquam]] [[unus]], und kein einziger, Liv. 2, 9, 8: [[quisquam]] [[unus]], der [[erste]] [[beste]], od. übh. [[irgend]] [[jemand]], Liv. 3, 55, 15: adjekt., vetabat quemquam civem [[plus]] quingentis iugeribus habere, Vell. 2, 6, 3. – m. Genet., nostrûm [[quisquam]], Plaut. Amph. 1099: vestrûm [[quisquam]], Liv. 3, 68, 4. – [[quisquam]] [[auch]] [[gen]]. fem., Plaut. u. Ter. – [[quoquam]], Adv., s. [[bes]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:50, 19 October 2022
Latin > English
quisquam quaequam, quidquam PACK ADJECT :: (w/-quam) any; anyone/anybody (no pl.) (INDEF) anything; any man, any person
Latin > English (Lewis & Short)
quis-quam: (old form QVIQVAM, S. C. Bacch.), quaequam, quicquam or quidquam (
I abl. masc. quoquam, very rare, Liv. 3, 57, 6 Weissenb. ad loc., and 34, 35, 9; Suet. Caes. 59), pron. indef., any, any one, any body, any thing, something (cf.: aliquis, ullus, quispiam).
I In gen.
A Adj.: an invenire postulas quemquam cocum, nisi, etc., Plaut. Ps. 3, 2, 62: nemo est indignior, quem quisquam homo aut amet aut adeat, id. Bacch. 4, 3, 5: si cuiquam generi hominum, si cuiquam ordini aratorum probatus sit, Cic. Verr. 2, 2, 6, § 17: ubi cuiquam legationi fui impedimento, id. Fam. 3, 10, 6. —
B Subst., any man, any person, any thing; also emphatic, any person whoever, any person or thing (even the least, etc.): sed mandare quemquam litteris cogitationes suas, qui eas nec disponere nec inlustrare possit, Cic. Tusc. 1, 3, 6: si quisquam est timidus, is ego sum, id. Fam. 6, 14, 1; id. Att. 14, 1, 2; Ter. Eun. prol. 1: ne quemquam interficiant, Caes. B. G. 7, 40; Sall. J. 45, 2; Plaut. Aul. 4, 2, 2: aut enim nemo, aut, si quisquam, ille sapiens fuit, Cic. Lael. 2, 9: si quidquam humanorum certi est, Liv. 5, 33: an quisquam usquam gentium est aeque miser? Ter. Hec. 3, 1, 13: estne quisquam omnium mortalium, de quo melius existimes tu? Cic. Rosc. Com. 6, 18: si animadversum esset, quemquam ad hostes transfugere conari, Nep. Ages. 6, 2: quicquam tu illa putas fuisse decreta? Cic. Att. 9, 5, 3: percontans quisquamne in palatio esset, Aur. Vict. Ep. 11. —
II In partic.
A Nec (neque) quisquam, and no one, and none, = nemo, Plaut. Aul. 2, 2, 29: nec quisquam ex agmine tanto Audet adire virum, Verg. A. 5, 378: nostrum quisquam, Plaut. Am. 5, 1, 47: neque ex castris Catilinae quisquam omnium discesserat, Sall. C. 36, 5: neque cuiquam nostrum licuit lege uti, id. ib. 33, 1.—
B With unus, a single one: quia nondum in quemquam unum saeviebatur, Liv. 3, 55, 15. — Hence also, nec quisquam unus, and not a single one: nec quisquam alterius gentis unus tantum eā arte excellit, Liv. 28, 37; 2, 9, 8.—
C Quicquam with nihil, pleonastically, nothing whatever, nothing at all: comperiebam, nihil ad Pamphilum Quicquam attinere, Ter. And. 1, 1, 63.—
D With numquam: quae nocet numquam cuiquam, no man at any time, Cic. Fin. 1, 16, 50: numquam quidquam, id. Tusc. 2, 12, 29. —
E Quisquam as a fem., like quis (ante-class.): nec quisquam alia mulier, Plaut. Cist. 1, 1, 68: anum quemquam, id. Rud. 2, 3, 75: illarum neque te quisquam novit, neque, etc., Ter. Eun. 2, 3, 83.
Latin > French (Gaffiot 2016)
quisquăm,⁵ quæquăm, [subst.] quidquam ou quicquam, quelque, quelqu’un, quelque chose : estne quisquam...? Cic. Com. 18, est-il qqn... ? num arator quisquam... ? Cic. Verr. 2, 3, 216, est-ce que quelque laboureur... ? ne rumor quidem quisquam Cic. Att. 5, 10, 4, pas même aucun bruit ; nec quisquam, nec quidquam, et personne, et rien ; nec quisquam unus Liv. 2, 9, 8 ; 28, 37, 6, et pas un seul ; [avec idée négative] quisquam unus Liv. 3, 45, 4, une seule personne, cf. Liv. 3, 55, 15 ; 32, 20, 7 || legendus est hic orator, si quisquam alius, juventuti Cic. Br. 126, la lecture de cet orateur, plus que de tout autre, s’impose à la jeunesse. quisquam fém. Pl. Cist. 64 ; Ter. Eun. 374 ; quemquam fém. Pl. Most. 596 ; Rud. 403 ; Mil. 1055.
Latin > German (Georges)
quis-quam, quaequam, quidquam oder quicquam, irgendeiner, irgend jemand, irgend etwas (vgl. Madvig exc. VI. ad Cic. de fin. p. 849 sq. = p. 835 ed. 2.), estne quisquam, qui etc., Cic.: cuiusquam imperio, Caes.: quemquam virum, Cic.: dah. nec quisquam, und niemand, Cic.: nil oder nihil quicquam, durchaus nichts, Komik., Catull. Gell. u. Apul. (s. Brix Plaut. trin. 369. Spengel Ter. Andr. 90; aber Cic. de or. 1, 134 Sorof mit Müller nihil quisquam): nec quisquam unus, und kein einziger, Liv. 2, 9, 8: quisquam unus, der erste beste, od. übh. irgend jemand, Liv. 3, 55, 15: adjekt., vetabat quemquam civem plus quingentis iugeribus habere, Vell. 2, 6, 3. – m. Genet., nostrûm quisquam, Plaut. Amph. 1099: vestrûm quisquam, Liv. 3, 68, 4. – quisquam auch gen. fem., Plaut. u. Ter. – quoquam, Adv., s. bes.
