ἀλεξητήρ: Difference between revisions

From LSJ

Ἱκανὸν τὸ νικᾶν ἐστι τοῖς ἐλευθέροις → Vicisse satis est inter liberos tibi → Den Freigesinnten reicht zu siegen durchaus hin

Menander, Monostichoi, 262
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4")
mNo edit summary
Line 6: Line 6:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=[[ἀλεξητήρ]] -ῆρος, ὁ [[ἀλέξω]] afweerder, beschermer :. ἀ. μάχης afweerder van de strijd Il. 20.396.
|elnltext=[[ἀλεξητήρ]] -ῆρος, ὁ [[ἀλέξω]] [[afweerder]], [[beschermer]] :. ἀ. μάχης afweerder van de strijd Il. 20.396.
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''ἀλεξητήρ:''' ῆρος ὁ защитник, хранитель (ἀ. τινι εἶναι Xen.): ἀ. μάχης Hom. защитник в бою.
|elrutext='''ἀλεξητήρ:''' ῆρος ὁ [[защитник]], [[хранитель]] (ἀ. τινι εἶναι Xen.): ἀ. μάχης Hom. защитник в бою.
}}
}}
{{ls
{{ls

Revision as of 11:14, 24 November 2022

German (Pape)

[Seite 92] ῆρος, ὁ, Helfer; μάχης, Vorkämpfer, Il. 20, 396 (ἅπαξ εἰρημ.); – Abwender, λοιμοῦ Ap. Rh. 2, 519. – Auch Xen., τοῖς πατράσιν ἀλ. εἶναι Oec. 4, 3. – Adj. Opp. Hal. 4, 42 θυμός.

French (Bailly abrégé)

ῆρος (ὁ) :
qui vient au secours de, qui soutient, défenseur de.
Étymologie: ἀλέξω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἀλεξητήρ -ῆρος, ὁ ἀλέξω afweerder, beschermer :. ἀ. μάχης afweerder van de strijd Il. 20.396.

Russian (Dvoretsky)

ἀλεξητήρ: ῆρος ὁ защитник, хранитель (ἀ. τινι εἶναι Xen.): ἀ. μάχης Hom. защитник в бою.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλεξητήρ: ῆρος, ὁ, ὁ ἀποκρούων, ἀπομακρύνων, Λατ. averruncus, ἀλ. μάχης, ὁ ἀναχαιτίζων τὴν μάχην, Ἰλ. Υ. 396· λοιμοῦ ἀλ., ὁ ἀπὸ τοῦ λοιμοῦ προστατεύων, Ἀπολλ. Ρόδ. 2. 519· κακῶν, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 831. 13· σπάν. παρὰ πεζοῖς, ταῖς πατρίσιν ἀλεξητῆρες εἶναι, Ξεν. Οἰκ. 4, 3. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., θυμὸς ἀλ., Ὀππ. Ἁλ. 4. 42.

Spanish (DGE)

-ῆρος, ὁ
• Prosodia: [ᾰ-]
1 que es baluarte o salvaguarda de un guerrero, c. gen. μάχης Il.20.396, ἐνυοῦς Nonn.D.9.313
c. dat. ταῖς πατρίσιν X.Oec.4.3
abs. θυμός Opp.H.4.42, de Dios, Meth.Res.1.42.3.
2 curador, remediador, protector λοιμοῦ ἀ. A.R.2.519, de Heracles κακῶν IG 14.1003.25 (Roma), de Asclepio νόσοιο SEG 34.325.3 (Megalópolis II/I a.C.), cf. IG 10(2).2.302.7 (III d.C.).

Greek Monolingual

ἀλεξητήρ (-ῆρος), ο
θηλ. ἀλεξήτειρα (Α)
1. αυτός που αποκρούει, που αναχαιτίζει
2. προστάτης, υπερασπιστής, πρόμαχος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επαυξημένο με -η- θ. του ρήματος ἀλέξω, πρβλ. μέλλ. ἀλεξήσω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀλεξητήριος.

Greek Monotonic

ἀλεξητήρ: -ῆρος, ὁ (ἀλέξω), αυτός που κρατά μακριά, απομακρύνει, ἀλ. μάχης, αυτός που αναχαιτίζει την μάχη, υπερασπιστής, υπέρμαχος, προστάτης, σε Ομήρ. Ιλ.

Middle Liddell

ἀλέξω
one who keeps off, ἀλ. μάχης a stemmer of battle, a champion, Il.