λυσσητήρ: Difference between revisions
κακὸς μὲν γὰρ ἑκὼν οὐδείς → no one is voluntarily wicked, no one is voluntarily bad
m (pape replacement) |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λυσσητήρ:''' ῆρος adj. m<br /><b class="num">1 | |elrutext='''λυσσητήρ:''' ῆρος adj. m<br /><b class="num">1</b> [[бешеный]] ([[κύων]] Hom.);<br /><b class="num">2</b> [[беснующийся]] (в пляске), неистовствующий ([[πούς]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 14:46, 25 November 2022
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, one that is raging or raving mad, κύων Il.8.299; ἰὸς κυνός AP5.265 (Paul. Sil.).
French (Bailly abrégé)
ῆρος;
adj. m.
enragé.
Étymologie: λυσσάω.
Russian (Dvoretsky)
λυσσητήρ: ῆρος adj. m
1 бешеный (κύων Hom.);
2 беснующийся (в пляске), неистовствующий (πούς Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσητήρ: ῆρος, ὁ, λυσσώδης, μανιώδης, κύων λ. Ἰλ. Θ. 299· ἰὸς κυνὸς Ἀνθ. Π. 5. 266· ποὺς λ. αὐτόθι 6. 94.
English (Autenrieth)
ῆρος: one who rages, raging, w. κύων, Il. 8.299†.
Greek Monolingual
λυσσητήρ, -ῆρος, ὁ (ΑM)
λυσσώδης, μανιώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λυσσώ (I) + επίθημα -(η)τήρ (πρβλ. οικητήρ, πωλητήρ)].
Greek Monotonic
λυσσητήρ: -ῆρος, ὁ, κάποιος που είναι λυσσασμένος, μανιώδης, σε Ομήρ. Ιλ., Ανθ.
Middle Liddell
one that is raging or raving mad, Il., Anth.
German (Pape)
ῆρος, ὁ, der Wütende, Tolle; κύων, Il. 8.299; πούς, Philp. 6 (VI.94).
