εὐμεταχείριστος

English (LSJ)

ον,
A manageable, of persons, Isoc.Ep.2.20, Pl. Phdr.240a, X.An.2.6.20; of things, Onos.6.5; λόγος εὐμεταχειριστότερος Isoc.Ep. 9.2; σώματα εὐ. τῇ τέχνῃ Max.Tyr.10.3; χρεία εὐ. πρὸς τὸ ζῆν Arist. Pol.1257a37.
2 easy to cope with, ἰσχύς Th.6.85, cf. X.HG5.2.15; of persons, D.H.8.6 (Comp.).
II in Act. signf., Adv. εὐμεταχειρίστως = handily, adroitly, τῇ ἀσπίδι χρῆσθαι Philostr.Gym.19, cf. Eustr.in EN343.32.

German (Pape)

[Seite 1080] leicht zu handhaben, zu behandeln; οὔτ' εὐάλωτον οὔτε ἁλόντα εὐμ. ἡγήσεται Plat. Phaedr. 240 a; οἱ ἄδικοι ἐπεβούλευον ὡς εὐμεταχειρίστῳ ὄντι, als einem gutmüthigen Manne, mit dem man leicht fertig werden kann, Xen. An. 2, 6, 20; von Dingen, leicht zu betreiben, leicht, χρεία Arist. polit. 1, 9, λόγος Isocr. ep. 9 A.; Sp., wie Luc. salt. 35; – leicht zu überwältigen, zu bezwingen, δύναμις Thuc. 6, 85, eine Heeresmacht; vgl. Xen. Hell. 5, 2, 15; Sp., ἀπ' ἐμοῦ τοῦ νεωτέρου καὶ εὐμεταχειριστοτάτου ἀρξάμενος D. Hal. 8, 6.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 facile à manier, maniable, traitable, facile;
2 facile à maîtriser, à vaincre;
Cp. εὐμεταχειριστότερος, Sp. εὐμεταχειριστότατος.
Étymologie: εὖ, μεταχειρίζω.

Russian (Dvoretsky)

εὐμεταχείριστος: легко одолимый, тот, с которым легко справиться или совладать (sc. ἀγωνιστής Xen., Plat., Plut.; ἰσχύς Thuc.; λόγος Isocr., Plut.; χρεία Arst.).

Greek (Liddell-Scott)

εὐμεταχείριστος: -ον, ὃν εὐκόλως μεταχειρίζεταί τις, εὐκολοκυβέρνητος, ἐπὶ ἀνθρώπων, Ἰσοκρ. 410D, Πλάτ. Φαῖδρ. 420Α, Ξεν. Ἀν. 2. 6, 20: - οὕτω καὶ ἐπὶ πραγμάτων, Ἰσοκρ. Ἐπιστ. 9· χρεία εὐμ. πρὸς τὸ ζῆν Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 9, 8. 2) εὐδιοίκητος, Θουκ. 6. 85, Ξεν. Ἑλλ. 5. 2, 15.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑΜ εὐμεταχείριστος, -ον)
1. (για πρόσ.)
1. αυτός τον οποίο μεταχειρίζεται κάποιος εύκολα, ο ευκολομεταχείριστος, αυτός που κυβερνιέται εύκολα, ο βολικός («οἱ δἐ ἄδικοι ἐπεβούλευον ὡς εὐμεταχειρίστῳ ὄντι», Ξεν.)
2. (για πράγματα) αυτός τον οποίο μεταχειρίζεται κάποιος εύκολα, ο εύχρηστος («λόγος εὐμεταχειριστότερος», Ισοκρ.)
3. αυτός τον οποίο αντιμετωπίζει κάποιος εύκολα.
επίρρ...
εὐμεταχειρίστως (Α)
με τρόπο ευκολομεταχείριστο, βολικά, με επιδεξιότητα («εὐμεταχειρίστως τῇ ἀσπίδι χρῆσθαι», Φιλόστρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + μετα-χειρίζομαι (πρβλ. α-μετα-χείριστος, δυσ-μετα-χείριστος)].

Greek Monotonic

εὐμεταχείριστος: -ον (μεταχειρίζω),
1. αυτός που εύκολα χειρίζεται ή «κουμαντάρεται», εύπλαστος, ευκολομεταχείριστος, σε Πλάτ., Ξεν.
2. αυτός που εύκολα αντιμετωπίζεται ή διοικείται, σε Θουκ., Ξεν.

Middle Liddell

εὐ-μεταχείριστος, ον μεταχειρίζω
1. easy to handle or manage, manageable, Plat., Xen.
2. easy to deal with or master, Thuc., Xen.

English (Woodhouse)

easy to deal with, easy to manage