τονθορίζω: Difference between revisions
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
m (LSJ2 replacement) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)" to "πρβλ. $2$4, $7$9)") |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=και [[τονθορύζω]] ΝΑ, και [[τονθρύζω]] Α<br />[[μουρμουρίζω]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[μουγκρίζω]] («ἐτονθόρυζε | |mltxt=και [[τονθορύζω]] ΝΑ, και [[τονθρύζω]] Α<br />[[μουρμουρίζω]]<br /><b>αρχ.</b><br />[[μουγκρίζω]] («ἐτονθόρυζε ταῦρος <span style="color: red;"><</span> ὡς> [[νεοσφαγής]]», <b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Εκφραστικός ενεστ. σχηματισμένος μέσω ενός αμάρτυρου τ. <i>τορθορύζω</i> με [[ανομοίωση]] του -<i>ρ</i>-, από το θ. <i>θορυ</i>- του [[θόρυβος]] με αναδιπλασιασμό. Αρχαιότερος θεωρείται ο τ. [[τονθορύζω]] που εμφανίζει [[επίθημα]] -<i>ύζω</i> ([[πρβλ]]. [[γογγύζω]], [[ὀλολύζω]]), απ' όπου ο τ. [[τονθρύζω]] με [[συγκοπή]]. Τέλος, ο τ. [[τονθορίζω]] [[είναι]] [[μεταγενέστερος]] [[σχηματισμός]], [[κατά]] τα ρ. σε -<i>ίζω</i>]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[undeutlich]] [[reden]], [[murmeln]], [[murren]]</i>; Ar. <i>Ach</i>. 653, <i>Vesp</i>. 614; der Schol. zur [[ersten]] [[Stelle]] sagt [[λάθρα]] φθεγγόμενοι, ὑπότρομοι, τὰ χείλη κινοῦντες; vgl. Opp. <i>Cyn</i>. 3.169 und Phryn. in <i>B.A</i>. 67. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:39, 8 May 2023
English (LSJ)
v. τονθορύζω
Greek Monolingual
και τονθορύζω ΝΑ, και τονθρύζω Α
μουρμουρίζω
αρχ.
μουγκρίζω («ἐτονθόρυζε ταῦρος < ὡς> νεοσφαγής», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Εκφραστικός ενεστ. σχηματισμένος μέσω ενός αμάρτυρου τ. τορθορύζω με ανομοίωση του -ρ-, από το θ. θορυ- του θόρυβος με αναδιπλασιασμό. Αρχαιότερος θεωρείται ο τ. τονθορύζω που εμφανίζει επίθημα -ύζω (πρβλ. γογγύζω, ὀλολύζω), απ' όπου ο τ. τονθρύζω με συγκοπή. Τέλος, ο τ. τονθορίζω είναι μεταγενέστερος σχηματισμός, κατά τα ρ. σε -ίζω].
German (Pape)
undeutlich reden, murmeln, murren; Ar. Ach. 653, Vesp. 614; der Schol. zur ersten Stelle sagt λάθρα φθεγγόμενοι, ὑπότρομοι, τὰ χείλη κινοῦντες; vgl. Opp. Cyn. 3.169 und Phryn. in B.A. 67.
