φονολιβής

English (LSJ)

φονολιβές, blood-dripping, θρόνος A.Eu.164 (lyr.); φονολιβὴς τύχα = murder, Id.Ag.1427 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 1298] ές, von Mord, Blut triefend, Aesch. Ag. 1402 Eum. 158.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
dégouttant de sang (litt. de meurtre).
Étymologie: φόνος, λείβω.

Russian (Dvoretsky)

φονολῐβής: струящийся или залитый кровью (θρόνος, v.l. θᾶκος Aesch.).

Greek (Liddell-Scott)

φονολῐβής: -ές, ὁ στάζων αἷμα, θρόμβος Αἰσχύλ. Εὐμ. 164· φ. τύχη, φόνος, ἀνθρωποκτονία, ἀναίρεσις, ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 1427.

Greek Monolingual

-ές, Α
1. αυτός που στάζει αίμα
2. φρ. «φονολιβὴς τύχα» — φόνος, ανθρωποκτονία (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φόνος + -λιβής (< λείβω «στάζω»)].

Greek Monotonic

φονολῐβής: -ές (λίβος), αυτός που στάζει αίμα, αιμοσταγής, σε Αισχύλ.

Middle Liddell

φονο-λῐβής, ές λίβος
blood-dripping, blood-reeking, Aesch.