ὁμονοέω

English (LSJ)

A to be of one mind, agree, opp. στασιάζω, Th.8.75, Lys.2.63, etc.; οὔθ' οἱ τρόποι γὰρ ὁμονοοῦσ' οὔθ' οἱ νόμοι Anaxandr.39.2; -οῦσα ὀλιγαρχία a united oligarchy, opp. στασιάζουσα, Arist.Pol.1306a9; πόλεις -οῦσαι Id.Rh.Al.1422b35; συγγενείας -ούσης Epicur.Sent.Vat.61; ὀμονόεντες (Aeol. part.) πρὸς ἀλλάλοις IG12(2).6.30(Mytil.); ὁ. ὅτι.. to be agreed that... Pl.Men.86c: c. neut. Adj., ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ταῦτα X.Cyr.4.2.47; περὶ τῶν ἄλλων ὁ. Isoc.9.53.
2 c. dat., live in harmony with, ἀλλήλοις And.1.108; τινι Pl.R. 352a; ὁ. τινὶ περί τινος to be of one mind with him about... Id.Alc.1.126c, cf. Isoc.4.85; περί τι Arist.EN1167a29: metaph., αὐλὸς ὁμονοεῖ χοροῖς Diog.Trag.1.11; εὐτυχία ὁ. τοῖς κινδύνοις Lys.2.43; of drugs, δεῖ τὰ καθαρτικὰ μιγνύμενα ὁμονοεῖν ἀλλήλοις Gal.16.117; ὁμονοοῦσαι, term applied to the Muses by Epich.222.

German (Pape)

[Seite 338] (von ὁμόνοος), gleiche Gedanken haben, gleichgesinnt sein, übereinstimmen mit Einem, τινί, Thuc. 8, 75; αὐτὸς ἑαυτῷ περί τινος, Plat. Alc. I, 126 c, u. öfter absolut; auch dem στασιάζειν entgegengesetzt, Rep. I, 352 a, wie Lys. 2, 63; Xen. Mem. 4, 4, 16; Isocr. 4, 78; Din. 1, 99 u. Folgde, wie Arist. Eth. 9, 6, Pol. 29, 11, 9. – Auch übertr., αὐλὸς ὁμονοεῖ χοροῖς, Diogen. tragic. bei Ath. XIV, 636 b; εὐτυχία ὁμονοοῦσα κινδύνοις, Lys. 2, 43.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
être du même avis, être d'accord : τινί, avec qqn ; περί τινος, au sujet de qch.
Étymologie: ὁμόνοος.

Russian (Dvoretsky)

ὁμονοέω:
1 быть одинакового мнения, быть единодушным, быть согласным, соглашаться (περί τινος Isocr. и περί τι Plat.; ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ταῦτα Xen.): ὁ. τινι Plat. разделять чье-л. мнение;
2 жить в согласии: ὁμονοοῦσα πόλις Lys. город (государство), в котором царит согласие;
3 находиться в соответствии, согласоваться: ἡ εὐτυχία ὁμονοοῦσα τοῖς κινδύνοις Lys. счастье, соответствующее (пережитым) опасностям.

Greek (Liddell-Scott)

ὁμονοέω: ἔχω τὰ αὐτὰ φρονήματα, συμφωνῶ, εἶμαι ἐν ἁρμονίᾳ, ἀντίθετ. τῷ στασιάζω, Θουκ. 8. 75, Λυσ. 196. 29, κτλ.· οὔθ’ οἱ τρόποι γὰρ ὁμονοοῦσ’ οὔθ’ οἱ νόμοι Ἀναξανδρίδης ἐν «Πόλεσιν» 1. 2· ὁμονοοῦσα ὀλιγαρχία, ἡνωμένη ὀλιγαρχία, ἀντίθετ. τῷ στασιάζουσα, Ἀριστ. Πολιτ. 5. 6, 10· πόλεις ὁμονοοῦσαι ὁ αὐτ. ἐν Ρητορ. π. Ἀλέξ. 2. 11· ὁμ. ὅτι..., συμφωνῶ ὅτι..., Πλάτ. Ἀπομν. 86C· ὡσαύτως μετ’ οὐδ. ἐπιθ., ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ταῦτα Ξεν. Κύρ. 4. 2, 47. 2) μετὰ δοτ., διάγω ἐν ὁμονοίᾳ μετά τινος, ἔχειν τὴν αὐτὴν γνώμην μετά τινος περί τινος..., ὁ αὐτ. ἐν Ἀλκ. 1. 126C, πρβλ. Ἰσοκρ. 58Α· περί τι Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 9. 6, 2· ― μεταφορ., συμφωνῶ, αὐλὸς ὁμονοεῖ χοροῖς Διογέν. Τραγ. παρ’ Ἀθην. 636Β· εὐτυχία ὁμ. τοῖς κινδύνοις Λυσ. 194. 36. ― Ἴδε Κόντου Φιλολ. Ποικίλα ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 172.

Greek Monotonic

ὁμονοέω: μέλ. -ήσω (ὁμόνοος),·
1. έχω την ίδια γνώμη, συμφωνώ από κοινού, εναρμονίζομαι, σε Θουκ.· ὁμονοοῦσα ὀλιγαρχία, ενωμένη ολιγαρχία, σε Αριστ.
2. με δοτ., ζω σε ομόνοια με άλλους, σε Πλάτ.

Middle Liddell

ὁμονοέω, fut. -ήσω ὁμόνοος
1. to be of one mind, agree together, live in harmony, Thuc.; ὁμονοοῦσα ὀλιγαρχία a united oligarchy, Arist.
2. c. dat. to live in harmony with others, c. dat., Plat.