ἀποδοτέον: Difference between revisions
τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ τροπὰς τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων → but if this were so, there would have to be passings and turnings of the fixed stars
m (pape replacement) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apodoteon | |Transliteration C=apodoteon | ||
|Beta Code=a)podote/on | |Beta Code=a)podote/on | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[one must give]] to another [[as]] his [[due]], [[Aristotle|Arist.]]''[[Nicomachean Ethics|EN]]'' 1163a8, b20; [[one must refer]], [[assign]], τίτινι [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 452a, etc.<br><span class="bld">2</span> [[one must describe]], [[represent]], <b class="b3">οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν.. ἀ.</b> ib.379a.<br><span class="bld">3</span> [[one must explain]], [[interpret]], Sch.Pi.''N.''5.25.<br><span class="bld">4</span> [[one must allow]], [[permit]], Jul.''Or.''2.73c.<br><span class="bld">II</span> [[ἀποδοτέος]], ἀποδοτέα, ἀποδοτέον, [[to be referred]], [[to be ascribed]], [[to be assigned]], [[Plato|Pl.]]''[[Republic|R.]]'' 456b; ἕτερος ἄν εἴη ὁρισμὸς -τέος Arist.''Top.''142a1. [[ἀποδοτήρ]], -ῆρος, ὁ, [[a giver back]], [[repayer]], Epich.116. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 10:15, 25 August 2023
English (LSJ)
A one must give to another as his due, Arist.EN 1163a8, b20; one must refer, assign, τίτινι Pl.R. 452a, etc.
2 one must describe, represent, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν.. ἀ. ib.379a.
3 one must explain, interpret, Sch.Pi.N.5.25.
4 one must allow, permit, Jul.Or.2.73c.
II ἀποδοτέος, ἀποδοτέα, ἀποδοτέον, to be referred, to be ascribed, to be assigned, Pl.R. 456b; ἕτερος ἄν εἴη ὁρισμὸς -τέος Arist.Top.142a1. ἀποδοτήρ, -ῆρος, ὁ, a giver back, repayer, Epich.116.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδοτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ ὀπίσω ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... ἀποδοτέον Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, ὅστις πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, αὐτόθι 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8.
Greek Monotonic
ἀποδοτέον: ρημ. επίθ. του ἀποδίδωμι·
I. αυτό που πρέπει κάποιος να αποδώσει, να δώσει πίσω το οφειλόμενο, να επιδώσει, τί τινι, σε Πλάτ.
2. αυτό που πρέπει κάποιος να περιγράψει, να αναπαραστήσει, στον ίδ.
German (Pape)
man muß zurückerstatten, Plat. Rep. II.379a.
