συνεπινεύω: Difference between revisions
Θησεύς τινʹ ἡμάρτηκεν ἐς σʹ ἁμαρτίαν; (Euripides, Hippolytus 319) → Hath Theseus wronged thee in any wise?
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=synepineyo | |Transliteration C=synepineyo | ||
|Beta Code=sunepineu/w | |Beta Code=sunepineu/w | ||
|Definition= | |Definition=<span class="bld">A</span> [[join in assenting]], Arist.''SE''169a33, ''IPE''2.52 (Panticapaeum, i A.D.), Wilcken ''Chr.''14 ii 13 (i A.D.), Plu.2.53b; <b class="b3">ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ταῖς ἡδοναῖς σ.</b> ib.446a.<br><span class="bld">2</span> c. acc., [[join in granting]], [[τίμαις]] (Aeol. acc. pl.) ''IGRom.''4.1302.20 (Cyme, i B.C./i A.D.).<br><span class="bld">II</span> literally, of an orator's [[gestures in accordance with]] his speech, Phld.''Rh.''1.73S. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
Latest revision as of 10:27, 25 August 2023
English (LSJ)
A join in assenting, Arist.SE169a33, IPE2.52 (Panticapaeum, i A.D.), Wilcken Chr.14 ii 13 (i A.D.), Plu.2.53b; ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ταῖς ἡδοναῖς σ. ib.446a.
2 c. acc., join in granting, τίμαις (Aeol. acc. pl.) IGRom.4.1302.20 (Cyme, i B.C./i A.D.).
II literally, of an orator's gestures in accordance with his speech, Phld.Rh.1.73S.
French (Bailly abrégé)
1 consentir à, τινι;
2 s'abandonner avec qqn à, τινι.
Étymologie: σύν, ἐπινεύω.
German (Pape)
mit dazu nicken, durch Nicken einwilligen; φθορᾷ, Plut. Lacaen. apophth. p. 262; ταῖς ἡδοναῖς, virt.mor. 6; beistimmen, discr. am. et adul. 22, vgl. 11.
Russian (Dvoretsky)
συνεπινεύω:
1 досл. утвердительно кивать головой, перен. подтверждать, одобрять, соглашаться (πᾶσι Plut.; ὅτι … Arst.);
2 вместе предаваться, отдаваться (ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς τινι Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
συνεπινεύω: ἐπινεύω, συγκατανεύω, Ἀριστοτ. Σοφιστ. Ἔλεγχ. 7. 2, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 2114bb. 15· τινί, εἴς τι πρᾶγμα, αὐτόθι 3524, 20· ἐξ ὅλης ψυχῆς ταῖς ἡδοναῖς συν. τινὶ Πλούτ. 2. 446Α.
Greek Monolingual
Α
1. συναινώ επίσης, συγκατανεύω ταυτόχρονα με κάποιον άλλο
2. παραχωρώ κάτι από κοινού με άλλον
3. (για ρήτορα) κάνω χειρονομίες ανάλογες καθώς εκφωνώ τον λόγο μου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἐπινεύω «συναινώ»].
