συνεπινεύω
Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.
English (LSJ)
A join in assenting, Arist.SE169a33, IPE2.52 (Panticapaeum, i A.D.), Wilcken Chr.14 ii 13 (i A.D.), Plu.2.53b; ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ταῖς ἡδοναῖς σ. ib.446a.
2 c. acc., join in granting, τίμαις (Aeol. acc. pl.) IGRom.4.1302.20 (Cyme, i B.C./i A.D.).
II literally, of an orator's gestures in accordance with his speech, Phld.Rh.1.73S.
French (Bailly abrégé)
1 consentir à, τινι;
2 s'abandonner avec qqn à, τινι.
Étymologie: σύν, ἐπινεύω.
German (Pape)
mit dazu nicken, durch Nicken einwilligen; φθορᾷ, Plut. Lacaen. apophth. p. 262; ταῖς ἡδοναῖς, virt.mor. 6; beistimmen, discr. am. et adul. 22, vgl. 11.
Russian (Dvoretsky)
συνεπινεύω:
1 досл. утвердительно кивать головой, перен. подтверждать, одобрять, соглашаться (πᾶσι Plut.; ὅτι … Arst.);
2 вместе предаваться, отдаваться (ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς τινι Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
συνεπινεύω: ἐπινεύω, συγκατανεύω, Ἀριστοτ. Σοφιστ. Ἔλεγχ. 7. 2, Συλλ. Ἐπιγρ. (προσθῆκαι) 2114bb. 15· τινί, εἴς τι πρᾶγμα, αὐτόθι 3524, 20· ἐξ ὅλης ψυχῆς ταῖς ἡδοναῖς συν. τινὶ Πλούτ. 2. 446Α.
Greek Monolingual
Α
1. συναινώ επίσης, συγκατανεύω ταυτόχρονα με κάποιον άλλο
2. παραχωρώ κάτι από κοινού με άλλον
3. (για ρήτορα) κάνω χειρονομίες ανάλογες καθώς εκφωνώ τον λόγο μου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἐπινεύω «συναινώ»].
