ἄζα: Difference between revisions
οὗ δ' ἂν Ἔρως μὴ ἐφάψηται, σκοτεινός → he on whom Love has laid no hold is obscure | he whom Love touches not walks in darkness
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (LSJ1 replacement) |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aza | |Transliteration C=aza | ||
|Beta Code=a)/za | |Beta Code=a)/za | ||
|Definition=ἡ, < | |Definition=ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[heat]], ἠελίου Opp.''C.''1.134, cf. 3.324.<br><span class="bld">2</span> [[dryness]], of the skin, χροός Nic.''Th.''304.<br><span class="bld">3</span> metaph., [[unsatisfied desire]], Call.in ''PGen.''97 ii 7.<br><span class="bld">II</span> [[dirt]], [[mould]], σάκος πεπαλαγμένον ἄζη Od. 22.184.<br><span class="bld">2</span> [[dry sediment]], Sch. Theoc.5.109. (Cf. Lat. [[areo]].) | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 10:30, 25 August 2023
English (LSJ)
ἡ,
A heat, ἠελίου Opp.C.1.134, cf. 3.324.
2 dryness, of the skin, χροός Nic.Th.304.
3 metaph., unsatisfied desire, Call.in PGen.97 ii 7.
II dirt, mould, σάκος πεπαλαγμένον ἄζη Od. 22.184.
2 dry sediment, Sch. Theoc.5.109. (Cf. Lat. areo.)
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): lacon. ἄδδα Hsch.
I 1 polvo, suciedad σάκος ... πεπαλαγμένον ἄζῃ Od.22.184, ἄζῃ ... εἴσατο μορφήν = parecía de aspecto polvoriento Nic.Th.748
• porquería Hsch., cf. Sch.Theoc.5.109.
2 moho τὸ ἐν ἀγγείῳ ὀλίγον ὑγρόν Praxiph.21, cf. Hsch.
II sequedad, ardor ἠελίου Opp.C.1.134, cf. 3.324, Hsch., Orio en EM α 340.
• Etimología: V. 1 ἄζω.
German (Pape)
[Seite 43] ἡ, Dürre, χροός Nic. Th. 303; Gluth, ἠελίοιο Opp. C. 1, 133, vgl. 3, 324; Staub, Schmutz, σάκος πεπαλαγμένον ἄζῃ Hom. Od. 22, 184 (ἅπαξ εἰρημ.).
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
brunissure.
Étymologie: ἄζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
Russian (Dvoretsky)
ἄζα: ион. ἄζη ἡ нагар, ржавчина: σάκος πεπαλαγμένον ἄζῃ Hom. покрытый ржавчиной щит.
Greek (Liddell-Scott)
ἄζα: ἡ, (ἴδ. ἄζω) = θερμότης, ἠελίου, Ὀππ. Κ. 1. 134. πρβλ. 3. 324. ξηρασία, ξηρότης τοῦ δέρματος: χροός, Νίκ. Θ. 304, ἔνθα ὁ Schneid. ἔχει ἄτῃ˙ ἀλλ’ ἐν Ὀδ. Χ. 184 παλαιὰ ἀσπὶς (σάκκος) λέγεται ὅτι ἦτο πεπαλαγμένον ἄζῃ, = κεκαλυμμένον ὑπὸ ἀκαθαρσίας ἢ εὐρῶτος: - ἐπὶ ξηρᾶς ὑποστάθμης, Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 5. 109.
Greek Monotonic
ἄζα: ἡ (ἄζω), ξηρασία, ξηρότητα· σε Ομήρ. Οδ., παλιά η ασπίδα λεγόταν ότι ήταν πεπαλαγμένον ἄζῃ, καλυμμένη με ακαθαρσίες ή από σκόνη και χώμα.
Middle Liddell
[ἄζω]
drought: in Od. an old shield is said to be πεπαλαγμένον ἄζῃ coated with dry dirt or mould.
