βασανιστέος

English (LSJ)

α, ον,
A to be proved or tested under suffering, Ar.Lys. 478, Pl.R. 540a.
II βασανιστέον one must put to the test, prove, τινά ib.503d, Max.Tyr.24.4, Gal.17(1).337, Jul.Or.7.226a, Them. Or.23.287c; one must put to the torture, D.29.35.

Spanish (DGE)

(βᾰσᾰνιστέος) -α, -ον
que debe ser puesto a prueba ἐν τούτοις (ἀρχαῖς) βασανιστέοι εἰ ἐμμενοῦσιν ἑλκόμενοι Pl.R.540a
•que debe ser sometido a examen βασανιστέον τόδε σοι πάθος μετ' ἐμοῦ Ar.Lys.478.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de βασανίζω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

βασανιστέος -α –ον, adj. verb. van βασανίζω, die onderzocht moet worden, te onderzoeken:; βασανιστέον τόδε σοι τὸ πάθος μετ’ ἐμοῦ dit ongeluk moet door jou met mij worden onderzocht Aristoph. Lys. 478; n. onpers. βασανιστέον men moet onder foltering ondervragen, met acc.: οὐδὲν ἦν Μιλύαν περὶ τούτων βασανιστέον het was absoluut niet nodig Milyas over deze dingen onder foltering te ondervragen Dem. 29.35.

Greek Monotonic

βᾰσᾰνιστέος: -α, -ον, ρημ. επίθ.,
I. καθένας που υπόκειται σε εξέταση, έλεγχο, σε Πλάτ.
II. βασανιστέον, πρέπει κάποιος να υποβάλει σε βασανιστήριο, τινά, στον ίδ., σε Δημ.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰσανιστέος: α,ον,ῥημ. ἐπίθ.,ὃν πρέπει τις νὰ δοκιμάσῃ ἢ ἀποδείξῃ διὰ βασάνων, Ἀριστοφ. Λυσ. 478, Πλάτ. Πολ. 539Ε.

Middle Liddell

verb. adj. from βασανίζω
I. to be put to the proof, Plat.
II. βασανιστέον one must put to the torture, τινά Plat., Dem.