εὐπροφάσιστος: Difference between revisions
Ὦ ξεῖν’, ἀγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ὅτι τῇδε κείμεθα τοῖς κείνων ῥήμασι πειθόμενοι. → Go tell the Spartans, stranger passing by, that here, obedient to their laws, we lie.
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=efprofasistos | |Transliteration C=efprofasistos | ||
|Beta Code=eu)profa/sistos | |Beta Code=eu)profa/sistos | ||
|Definition=[ᾰ], ον, < | |Definition=[ᾰ], ον,<br><span class="bld">A</span> [[with good pretext]], [[plausible]], αἰτία Th.6.105; ἀφορμαί Ptol.''Tetr.''2; εὐπροφάσιστον (''[[sc.]]'' [[ἐστί]]) c. inf., App.''BC''3.76; εὐπροφάσιστα ἀδικεῖν Ph.2.496. Adv. [[εὐπροφασίτως]] Ptol.''Tetr.''6, Vett.Val.286.14.<br><span class="bld">2</span> [[easily admitting of pretexts]], App.''Pun.''64. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[sous un prétexte spécieux]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[προφασίζομαι]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=<i>[[leicht]] vorzuschützen</i>, [[αἰτία]] Thuc. 6.105; <i>[[wobei]] man [[leicht]] [[Ausflüchte]] [[machen]] kann, [[leicht]] zu [[entschuldigen]]</i>, App. <i>Pun</i>. 64. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὐπροφάσιστος:''' [[легко доказуемый]], [[благовидный]] (εὐπροφάσιστον αἰτίαν τινὸς ποιῆσαι Thuc.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐπροφάσιστος''': -ον, [[εὐάρμοστος]], [[εὔλογος]] κατὰ τὸ φαινόμενον, [[αἰτία]] Θουκ. 6. 105. 2) εὐκόλως ἀποδεχόμενος προφάσεις, Ἀππ. Καρχηδ. 64. | |lstext='''εὐπροφάσιστος''': -ον, [[εὐάρμοστος]], [[εὔλογος]] κατὰ τὸ φαινόμενον, [[αἰτία]] Θουκ. 6. 105. 2) εὐκόλως ἀποδεχόμενος προφάσεις, Ἀππ. Καρχηδ. 64. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὐπροφάσιστος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως [[πρόφαση]], ο [[ευλογοφανής]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — [[είναι]] εύλογο<br /><b>3.</b> αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐπροφασίστως</i> (ΑΜ)<br />με ευλογοφανή τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>προ</i>-<i>φασίζομαι</i> ( | |mltxt=[[εὐπροφάσιστος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως [[πρόφαση]], ο [[ευλογοφανής]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — [[είναι]] εύλογο<br /><b>3.</b> αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐπροφασίστως</i> (ΑΜ)<br />με ευλογοφανή τρόπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>προ</i>-<i>φασίζομαι</i> ([[πρβλ]]. <i>α</i>-<i>προ</i>-<i>φάσιστος</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''εὐπροφάσιστος:''' -ον, αυτός που έχει [[καλή]] [[πρόφαση]], πειστικό [[πρόσχημα]], [[εύσχημος]] φαινομενικά, σε Θουκ. | |lsmtext='''εὐπροφάσιστος:''' -ον, αυτός που έχει [[καλή]] [[πρόφαση]], πειστικό [[πρόσχημα]], [[εύσχημος]] φαινομενικά, σε Θουκ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=εὐ-προφάσιστος, ον<br />with [[good]] [[pretext]], [[plausible]], Thuc. | |mdlsjtxt=εὐ-προφάσιστος, ον<br />with [[good]] [[pretext]], [[plausible]], Thuc. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:35, 25 August 2023
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A with good pretext, plausible, αἰτία Th.6.105; ἀφορμαί Ptol.Tetr.2; εὐπροφάσιστον (sc. ἐστί) c. inf., App.BC3.76; εὐπροφάσιστα ἀδικεῖν Ph.2.496. Adv. εὐπροφασίτως Ptol.Tetr.6, Vett.Val.286.14.
2 easily admitting of pretexts, App.Pun.64.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sous un prétexte spécieux.
Étymologie: εὖ, προφασίζομαι.
German (Pape)
leicht vorzuschützen, αἰτία Thuc. 6.105; wobei man leicht Ausflüchte machen kann, leicht zu entschuldigen, App. Pun. 64.
Russian (Dvoretsky)
εὐπροφάσιστος: легко доказуемый, благовидный (εὐπροφάσιστον αἰτίαν τινὸς ποιῆσαι Thuc.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐπροφάσιστος: -ον, εὐάρμοστος, εὔλογος κατὰ τὸ φαινόμενον, αἰτία Θουκ. 6. 105. 2) εὐκόλως ἀποδεχόμενος προφάσεις, Ἀππ. Καρχηδ. 64.
Greek Monolingual
εὐπροφάσιστος, -ον (Α)
1. αυτός που χρησιμεύει εύκολα ως πρόφαση, ο ευλογοφανής
2. φρ. «εὐπροφάσιστόν (ἐστι)» — είναι εύλογο
3. αυτός που αποδέχεται εύκολα προφάσεις.
επίρρ...
εὐπροφασίστως (ΑΜ)
με ευλογοφανή τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + προ-φασίζομαι (πρβλ. α-προ-φάσιστος)].
Greek Monotonic
εὐπροφάσιστος: -ον, αυτός που έχει καλή πρόφαση, πειστικό πρόσχημα, εύσχημος φαινομενικά, σε Θουκ.
