θηγαλέος: Difference between revisions
πρὸς ἀλέξησιν τραπομένους → preparing to defend themselves
(2b) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (17 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thigaleos | |Transliteration C=thigaleos | ||
|Beta Code=qhgale/os | |Beta Code=qhgale/os | ||
|Definition=α, ον, (θήγω) < | |Definition=α, ον, ([[θήγω]])<br><span class="bld">A</span> [[pointed]], [[sharp]], στάλικες ''AP''6.109 (Antip.); [[τρύφος]] ib.7.542 (Flacc.).<br><span class="bld">II</span> Act., [[sharpening]], c. gen. rei, ib.6.68 (Jul. Aegypt.):—also [[θηγάνεος]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1206.png Seite 1206]] geschärft, scharf, πυρὶ θηγαλέους ὀξυπαγεῖς στάλικας Antip. Sid. 17 (VI, 109); schärfend, [[λίθος]] θηγαλέη καλάμων Iul. Aeg. 11 (VI, 68). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1206.png Seite 1206]] geschärft, scharf, πυρὶ θηγαλέους ὀξυπαγεῖς στάλικας Antip. Sid. 17 (VI, 109); schärfend, [[λίθος]] θηγαλέη καλάμων Iul. Aeg. 11 (VI, 68). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=α, ον :<br /><b>1</b> [[aiguisé]], [[tranchant]];<br /><b>2</b> [[qui aiguise]].<br />'''Étymologie:''' [[θήγω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θηγᾰλέος:'''<br /><b class="num">1</b> [[заостренный]], [[острый]] ([[στάλιξ]] Anth.);<br /><b class="num">2</b> [[делающий острым]], [[заостряющий]] ([[λίθος]] θηγαλέη καλάμων Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θηγᾰλέος''': -α, -ον, ([[θήγω]]) [[ὀξύς]], κοπτερός, Ἀνθ. Π. 6. 109., 7. 542. ΙΙ. ἐνεργ., ὀξύνων, ἀκονῶν, | |lstext='''θηγᾰλέος''': -α, -ον, ([[θήγω]]) [[ὀξύς]], κοπτερός, Ἀνθ. Π. 6. 109., 7. 542. ΙΙ. ἐνεργ., ὀξύνων, ἀκονῶν, μετὰ γεν. πράγμ., [[αὐτόθι]] 6. 68· ὁ Ἡσύχ. [[ὡσαύτως]] ἀναφέρει θηγάνεος. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θηγαλέος]], -α, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[οξύς]], [[κοφτερός]]<br /><b>2.</b> αυτός που ακονίζει [[κάτι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θήγω]] ( | |mltxt=[[θηγαλέος]], -α, -ον (Α)<br /><b>1.</b> [[οξύς]], [[κοφτερός]]<br /><b>2.</b> αυτός που ακονίζει [[κάτι]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[θήγω]] ([[πρβλ]]. [[φεύγω]]-[[φευγαλέος]]). Αν πρόκειται για αρχαίο τ., αποτελεί [[μαρτυρία]] για [[εναλλαγή]] τών παρεκτάσεων -<i>αλ</i>-<i>αν</i>- στο θ. <i>θηγ</i>- ([[πρβλ]]. λ.χ. <i>θηγ</i>-<i>αν</i>-<i>η</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θηγᾰλέος:''' -α, -ον ([[θήγω]]),<br /><b class="num">I.</b> ακονισμένος, [[κοφτερός]], σε Ανθ. Π.<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που ακονίζει, που κάνει [[κάτι]] αιχμηρό, με γεν., στον ίδ. | |lsmtext='''θηγᾰλέος:''' -α, -ον ([[θήγω]]),<br /><b class="num">I.</b> ακονισμένος, [[κοφτερός]], σε Ανθ. Π.<br /><b class="num">II.</b> Ενεργ., αυτός που ακονίζει, που κάνει [[κάτι]] αιχμηρό, με γεν., στον ίδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=θηγᾰλέος, η, ον [[θήγω]]<br /><b class="num">I.</b> [[pointed]], [[sharp]], Anth.<br /><b class="num">II.</b> act. sharpening, c. gen., Anth. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:43, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, (θήγω)
A pointed, sharp, στάλικες AP6.109 (Antip.); τρύφος ib.7.542 (Flacc.).
II Act., sharpening, c. gen. rei, ib.6.68 (Jul. Aegypt.):—also θηγάνεος, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1206] geschärft, scharf, πυρὶ θηγαλέους ὀξυπαγεῖς στάλικας Antip. Sid. 17 (VI, 109); schärfend, λίθος θηγαλέη καλάμων Iul. Aeg. 11 (VI, 68).
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 aiguisé, tranchant;
2 qui aiguise.
Étymologie: θήγω.
Russian (Dvoretsky)
θηγᾰλέος:
1 заостренный, острый (στάλιξ Anth.);
2 делающий острым, заостряющий (λίθος θηγαλέη καλάμων Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
θηγᾰλέος: -α, -ον, (θήγω) ὀξύς, κοπτερός, Ἀνθ. Π. 6. 109., 7. 542. ΙΙ. ἐνεργ., ὀξύνων, ἀκονῶν, μετὰ γεν. πράγμ., αὐτόθι 6. 68· ὁ Ἡσύχ. ὡσαύτως ἀναφέρει θηγάνεος.
Greek Monolingual
θηγαλέος, -α, -ον (Α)
1. οξύς, κοφτερός
2. αυτός που ακονίζει κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θήγω (πρβλ. φεύγω-φευγαλέος). Αν πρόκειται για αρχαίο τ., αποτελεί μαρτυρία για εναλλαγή τών παρεκτάσεων -αλ-αν- στο θ. θηγ- (πρβλ. λ.χ. θηγ-αν-η)].
Greek Monotonic
θηγᾰλέος: -α, -ον (θήγω),
I. ακονισμένος, κοφτερός, σε Ανθ. Π.
II. Ενεργ., αυτός που ακονίζει, που κάνει κάτι αιχμηρό, με γεν., στον ίδ.
Middle Liddell
θηγᾰλέος, η, ον θήγω
I. pointed, sharp, Anth.
II. act. sharpening, c. gen., Anth.
