θηρολέτης: Difference between revisions

From LSJ

συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ, προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι → it is the part of prudent men, before difficulties arise, to provide against their arising; and of courageous men to deal with them when they have arisen

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
m (LSJ1 replacement)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=thiroletis
|Transliteration C=thiroletis
|Beta Code=qhrole/ths
|Beta Code=qhrole/ths
|Definition=ου, ὁ, [[slayer of beasts]], Hsch.; <b class="b3">ὄζος ὁ θηρολέτης</b>, of the [[club]] of [[Heracles]], <span class="title">APl.</span>4.104 (Phil.):—fem. [[θηρολέτις]], ιδος, cj. for [[θηρότις]], Hsch.</span>
|Definition=θηρολέτου, ὁ, [[slayer of beasts]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]; <b class="b3">ὄζος ὁ θηρολέτης</b>, of the [[club]] of [[Heracles]], ''APl.''4.104 (Phil.):—fem. [[θηρολέτις]], ιδος, cj. for [[θηρότις]], [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]]
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 10:47, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θηρολέτης Medium diacritics: θηρολέτης Low diacritics: θηρολέτης Capitals: ΘΗΡΟΛΕΤΗΣ
Transliteration A: thērolétēs Transliteration B: thēroletēs Transliteration C: thiroletis Beta Code: qhrole/ths

English (LSJ)

θηρολέτου, ὁ, slayer of beasts, Hsch.; ὄζος ὁ θηρολέτης, of the club of Heracles, APl.4.104 (Phil.):—fem. θηρολέτις, ιδος, cj. for θηρότις, Hsch.

German (Pape)

[Seite 1210] ὁ, wilde Thiere vernichtend; so heißt die Keule des Herakles Philp. 52 (Plan. 104).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
destructeur de bêtes sauvages.
Étymologie: θήρ, ὄλλυμι.

Greek (Liddell-Scott)

θηρολέτης: -ου, ὁ, ὁ φονεύων ἄγρια θηρία, Ἡσύχ.· ὄζοςθηρολέτης, ἐπὶ τοῦ ῥοπάλου τοῦ Ἡρακλέους, Ἀνθ. Πλαν. 4. 104· θηλ. θηρολέτις, ιδος, Ἡσύχ.

Greek Monolingual

θηρολέτης, ό και θηλ. θηρολέτις (Α)
1. αυτός που σκοτώνει άγρια ζώα, κυνηγός
2. φρ. «ὄζοςθηρολέτης» — το ρόπαλο του Ηρακλέους.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θηρ(ο)- + ολέτης (< όλλυμι «καταστρέφω»)].

Greek Monotonic

θηρολέτης: -ου, ὁ (ὄλλυμι), αυτός που σκοτώνει άγρια ζώα, σε Ανθ. Π.

Middle Liddell

θηρ-ολέτης, ου, ὄλλυμι
slayer of beasts, Anth.