ποτιπτήσσω: Difference between revisions
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (7 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=potiptisso | |Transliteration C=potiptisso | ||
|Beta Code=potipth/ssw | |Beta Code=potipth/ssw | ||
|Definition= | |Definition== [[προσπτήσσω]] (which is not found), [[crouch]] or [[cower towards]], <b class="b3">ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι</b> (Ep. pf. part.) [[verging towards]] it, so as to shut it in, Od.13.98. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>part pf. fém. pl.</i> ποτιπεπτηυῖαι;<br />s'appuyer contre, <i>càd</i> couvrir, protéger <i>en parl. des pointes de terre à l'extrémité d'un port</i>.<br />'''Étymologie:''' épq. p. *προσ-[[πτήσσω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ποτιπτήσσω:''' дор. = * [[προσπτήσσω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ποτιπτήσσω''': Δωρ. ἀντὶ προσπτ- ([[ὅπερ]] ἄχρηστον, συμμαζώνομαι πλησίον, [[προσκλίνω]], ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (Ἐπικ. μετοχ. πρκμ.), προσκλίνουσαι [[οὕτως]] [[ὥστε]] νὰ ἐγκλείωσιν. αὐτόν, Ὀδ. Ν. 98· ― [[ὅπερ]] ὁ Heyne καὶ ἕτεροι λαμβάνουσιν ὡς Ἐπικ., ἀντὶ προσπεπτωκυῖαι ἐκ τοῦ [[προσπίπτω]], ἀλλὰ πρβλ. [[πτήσσω]]. | |lstext='''ποτιπτήσσω''': Δωρ. ἀντὶ προσπτ- ([[ὅπερ]] ἄχρηστον, συμμαζώνομαι πλησίον, [[προσκλίνω]], ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (Ἐπικ. μετοχ. πρκμ.), προσκλίνουσαι [[οὕτως]] [[ὥστε]] νὰ ἐγκλείωσιν. αὐτόν, Ὀδ. Ν. 98· ― [[ὅπερ]] ὁ Heyne καὶ ἕτεροι λαμβάνουσιν ὡς Ἐπικ., ἀντὶ προσπεπτωκυῖαι ἐκ τοῦ [[προσπίπτω]], ἀλλὰ πρβλ. [[πτήσσω]]. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ποτιπτήσσω:''' Δωρ. αντί προσ-[[πτήσσω]] (που δεν χρησιμ.), μαζεύομαι, [[ζαρώνω]] από φόβο, με γεν., <i>ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι</i>, (Επικ. θηλ. μτχ. παρακ. αντί <i>προσπεπτηκυῖαι</i>), που προσκλίνουν έτσι ώστε να το εγκλείσουν αυτό μέσα τους, σε Ομήρ. Οδ. | |lsmtext='''ποτιπτήσσω:''' Δωρ. αντί προσ-[[πτήσσω]] (που δεν χρησιμ.), μαζεύομαι, [[ζαρώνω]] από φόβο, με γεν., <i>ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι</i>, (Επικ. θηλ. μτχ. παρακ. αντί <i>προσπεπτηκυῖαι</i>), που προσκλίνουν έτσι ώστε να το εγκλείσουν αυτό μέσα τους, σε Ομήρ. Οδ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ποτι-[[πτήσσω]], [doric for [[προσπτήσσω]], [[which]] is not in use]<br />to [[crouch]] or [[cower]] [[towards]], c. gen., ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (epic perf. [[part]]. fem. for προσπεπτηκυῖαἰ verging [[towards]] it, so as to [[shut]] it in, Od. | |mdlsjtxt=ποτι-[[πτήσσω]], [doric for [[προσπτήσσω]], [[which]] is not in use]<br />to [[crouch]] or [[cower]] [[towards]], c. gen., ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (epic perf. [[part]]. fem. for προσπεπτηκυῖαἰ verging [[towards]] it, so as to [[shut]] it in, Od. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:57, 25 August 2023
English (LSJ)
= προσπτήσσω (which is not found), crouch or cower towards, ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (Ep. pf. part.) verging towards it, so as to shut it in, Od.13.98.
French (Bailly abrégé)
part pf. fém. pl. ποτιπεπτηυῖαι;
s'appuyer contre, càd couvrir, protéger en parl. des pointes de terre à l'extrémité d'un port.
Étymologie: épq. p. *προσ-πτήσσω.
Russian (Dvoretsky)
ποτιπτήσσω: дор. = * προσπτήσσω.
Greek (Liddell-Scott)
ποτιπτήσσω: Δωρ. ἀντὶ προσπτ- (ὅπερ ἄχρηστον, συμμαζώνομαι πλησίον, προσκλίνω, ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (Ἐπικ. μετοχ. πρκμ.), προσκλίνουσαι οὕτως ὥστε νὰ ἐγκλείωσιν. αὐτόν, Ὀδ. Ν. 98· ― ὅπερ ὁ Heyne καὶ ἕτεροι λαμβάνουσιν ὡς Ἐπικ., ἀντὶ προσπεπτωκυῖαι ἐκ τοῦ προσπίπτω, ἀλλὰ πρβλ. πτήσσω.
English (Autenrieth)
perf. part. ποτιπεπτηυῖαι: sink down towards, τινός, Od. 13.98†.
Greek Monolingual
Α
(επικ. τ.)
1. ζαρώνω, μαζεύομαι κοντά σε κάποιον
2. προσκλίνω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποτί, τ. ισοδύναμος του πρός + πτήσσω.
Greek Monotonic
ποτιπτήσσω: Δωρ. αντί προσ-πτήσσω (που δεν χρησιμ.), μαζεύομαι, ζαρώνω από φόβο, με γεν., ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι, (Επικ. θηλ. μτχ. παρακ. αντί προσπεπτηκυῖαι), που προσκλίνουν έτσι ώστε να το εγκλείσουν αυτό μέσα τους, σε Ομήρ. Οδ.
Middle Liddell
ποτι-πτήσσω, [doric for προσπτήσσω, which is not in use]
to crouch or cower towards, c. gen., ἀκταὶ λιμένος ποτιπεπτηυῖαι (epic perf. part. fem. for προσπεπτηκυῖαἰ verging towards it, so as to shut it in, Od.
