ὕλαγμα: Difference between revisions
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
(12) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=ylagma | |Transliteration C=ylagma | ||
|Beta Code=u(/lagma | |Beta Code=u(/lagma | ||
|Definition=[ῠ], ατος, τό, | |Definition=[ῠ], ατος, τό, [[bark]] or [[yelp of a dog]], κυνῶν ὑλάγματα E.''IT'' 293: metaph., <b class="b3">νηπίοις ὑλάγμασιν</b>, of angry words, A.''Ag.''1631, cf. 1672 (troch.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ατος (τό) :<br />[[aboiement]].<br />'''Étymologie:''' [[ὑλάσσω]]. | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=τό, <i>das einzelne [[Anschlagen]] eines bellenden Hundes, [[Gebell]]</i>; übertragen, Aesch. <i>Ag</i>. 1657, vgl. 1614; κυνῶν ὑλάγματα, Eur. <i>I.T</i>. 293; sp.D., wie Opp. <i>Cyn</i>. 2.456; übertragen im plur., <i>[[unverschämte]] [[Reden]]</i>, Aesch. a.a.O. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὕλαγμα:''' ατος (ῠ) τό (тж. pl.) лай (κυνῶν ὑλάγματα Eur.): μὴ προτιμήσῃς τῶνδ᾽ ὑλαγμάτων Aesch. не обращай внимания на (эту) брехню. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ὕλαγμα''': [ῠ], τὸ γαύγυσμα κυνός, κυνῶν ὑλάγματα Εὐρ. Ι. Τ. 293· μεταφορ., νηπίοις ὑλάγμασιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1631, πρβλ. 1672. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ὕλαγμα:''' [ῠ], -ατος, τό ([[ὑλάω]]), γαύγισμα σκύλου, σε Ευρ.· μεταφ., <i>νηπίοις ὑλάγμασιν</i>, με τσιρίγματα, κραυγές, σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ὕ˘λαγμα, ατος, τό, [[ὑλάω]]<br />the [[bark]] of a dog, Eur.: metaph., νηπίοις ὑλάγμασιν with [[idle]] snarlings, Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:02, 25 August 2023
English (LSJ)
[ῠ], ατος, τό, bark or yelp of a dog, κυνῶν ὑλάγματα E.IT 293: metaph., νηπίοις ὑλάγμασιν, of angry words, A.Ag.1631, cf. 1672 (troch.).
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
aboiement.
Étymologie: ὑλάσσω.
German (Pape)
τό, das einzelne Anschlagen eines bellenden Hundes, Gebell; übertragen, Aesch. Ag. 1657, vgl. 1614; κυνῶν ὑλάγματα, Eur. I.T. 293; sp.D., wie Opp. Cyn. 2.456; übertragen im plur., unverschämte Reden, Aesch. a.a.O.
Russian (Dvoretsky)
ὕλαγμα: ατος (ῠ) τό (тж. pl.) лай (κυνῶν ὑλάγματα Eur.): μὴ προτιμήσῃς τῶνδ᾽ ὑλαγμάτων Aesch. не обращай внимания на (эту) брехню.
Greek (Liddell-Scott)
ὕλαγμα: [ῠ], τὸ γαύγυσμα κυνός, κυνῶν ὑλάγματα Εὐρ. Ι. Τ. 293· μεταφορ., νηπίοις ὑλάγμασιν Αἰσχύλ. Ἀγ. 1631, πρβλ. 1672.
Greek Monotonic
ὕλαγμα: [ῠ], -ατος, τό (ὑλάω), γαύγισμα σκύλου, σε Ευρ.· μεταφ., νηπίοις ὑλάγμασιν, με τσιρίγματα, κραυγές, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ὕ˘λαγμα, ατος, τό, ὑλάω
the bark of a dog, Eur.: metaph., νηπίοις ὑλάγμασιν with idle snarlings, Aesch.
