χριστιανός: Difference between revisions

From LSJ

Μισῶ γε μέντοι χὤταν ἐν κακοῖσί τις ἁλοὺς ἔπειτα τοῦτο καλλύνειν θέλῃ → I hate it when someone is caught in the midst of their evil deeds and tries to gloss over them

Sophocles, Antigone, 495-496
m (Text replacement - "   <span class="bld">" to "<span class="bld">")
m (LSJ1 replacement)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=christianos
|Transliteration C=christianos
|Beta Code=xristiano/s
|Beta Code=xristiano/s
|Definition=ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[Christian]], Act.Ap.11.26, 26.28, <span class="bibl"><span class="title">1 Ep.Pet.</span>4.16</span>, etc. Adv. -νῶς, ζῆν Porph. ap. <span class="bibl">Eus.<span class="title">PE</span>6.19</span>.</span>
|Definition=ὁ, [[Christian]], Act.Ap.11.26, 26.28, ''1 Ep.Pet.''4.16, etc. Adv. [[χριστιανῶς]], ζῆν Porph. ap. Eus.''PE''6.19.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 14: Line 14:
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=οῦ (ὁ) :<br />chrétien.<br />'''Étymologie:''' [[χριστός]].
|btext=οῦ (ὁ) :<br />[[chrétien]].<br />'''Étymologie:''' [[χριστός]].
}}
}}
{{grml
{{grml
Line 20: Line 20:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''χριστιᾱνός:''' ὁ христианин Luc., NT, Anth.
|elrutext='''χριστιᾱνός:''' ὁ [[христианин]] Luc., NT, Anth.
}}
}}

Latest revision as of 11:19, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χριστιᾱνός Medium diacritics: χριστιανός Low diacritics: χριστιανός Capitals: ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
Transliteration A: christianós Transliteration B: christianos Transliteration C: christianos Beta Code: xristiano/s

English (LSJ)

ὁ, Christian, Act.Ap.11.26, 26.28, 1 Ep.Pet.4.16, etc. Adv. χριστιανῶς, ζῆν Porph. ap. Eus.PE6.19.

German (Pape)

[Seite 1377] ὁ, der Anhänger der christlichen Lehre, der Christ, K. S.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
chrétien.
Étymologie: χριστός.

Greek Monolingual

ο, θηλ. χριστιανή, ΝΜΑ, και ως επίθ. χριστιανός, -ή, -όν, ΜΑ
ως ουσ. ο πιστός που ασπάζεται τον χριστιανισμό, που πιστεύει στη θρησκεία του Ιησού Χριστού (α. «χριστιανός ορθόδοξος» β. «χριστιανός ρωμαιοκαθολικός» γ. «χριστιανός διαμαρτυρόμενος»)
νεοελλ.
1. μτφ. α) επιεικής, πράος, φιλάνθρωποςείναι χριστιανός, πάντα κοντά στους φτωχούς και τους αρρώστους»)
β) (συχνά σε φράσεις που δηλώνουν δυσφορία) άνθρωπος (α. «άφησέ με χριστιανέ μου να κάνω τη δουλειά μου» β. «τί θέλει ο χριστιανός και σέ ενοχλεί;»)
2. φρ. «αν είσαι χριστιανός» — αν πιστεύεις στον Χριστό, για όνομα του Θεού
νεοελλ.-μσν.
φρ. «χριστιανοί του αγίου Θωμά»
εκκλ. οι θωμαϊστές
μσν.-αρχ.
ως επίθ. αυτός που αρμόζει στον πιστό του Χριστού και της διδασκαλίας του, χριστιανικός.
επίρρ...
χριστιανῶς ΜΑ
εκκλ. όπως αρμόζει σε χριστιανό, χριστιανικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Χριστός (< χριστός) + κατάλ. -ιανός (βλ. λ. -ανός].

Russian (Dvoretsky)

χριστιᾱνός:христианин Luc., NT, Anth.