κατακλαίω: Difference between revisions
Ἐπηγγείλατο εἰς ἐπανόρθωσιν τῆς πόλεως διὰ τὸ εἶναι ευσεβεστάτη καὶ κηδεμονικὴ. → She pledged herself to the reconstruction of the city because of her being most pious and dutiful.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
m (Text replacement - "attic" to "Attic") |
||
| (6 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kataklaio | |Transliteration C=kataklaio | ||
|Beta Code=kataklai/w | |Beta Code=kataklai/w | ||
|Definition=Att. κατακλάω [ᾱ], < | |Definition=Att. [[κατακλάω]] [ᾱ],<br><span class="bld">A</span> [[bewail loudly]], [[lament]], τινα Ar.''V.''386:—Med., E.''El.''156 (lyr.), ''IT''149(lyr.).<br><span class="bld">2</span> abs., [[wail aloud]], Id.''El.'' 113 (lyr.).<br><span class="bld">II</span> c. gen. pers., [[lament before]] or [[to]] another, Herod. 1.59, Arr.''Epict.''1.23.4, etc.; <b class="b3">κ. αὐτὸς ἑαυτοῦ</b> ib.3.13.4. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>f.</i> κατακλαύσομαι, <i>ao.</i> κατέκλαυσα;<br /><b>1</b> pleurer sur, se lamenter sur;<br /><b>2</b> pleurer abondamment;<br /><i><b>Moy.</b></i> κατακλαίομαι déplorer, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κλαίω]]. | |btext=<i>f.</i> κατακλαύσομαι, <i>ao.</i> κατέκλαυσα;<br /><b>1</b> [[pleurer sur]], [[se lamenter sur]];<br /><b>2</b> [[pleurer abondamment]];<br /><i><b>Moy.</b></i> [[κατακλαίομαι]] déplorer, acc..<br />'''Étymologie:''' [[κατά]], [[κλαίω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κατα- | |elnltext=κατα-κλαίω zie κατακλάω 1. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''κατακλαίω:''' атт. [[κατακλάω]] (λᾱ) (fut. κατακλαύσομαι, aor. κατέκλαυσα)<br /><b class="num">1 | |elrutext='''κατακλαίω:''' атт. [[κατακλάω]] (λᾱ) (fut. κατακλαύσομαι, aor. κατέκλαυσα)<br /><b class="num">1</b> тж. med. горько оплакивать (τινά Eur., Arph., Polyb.);<br /><b class="num">2</b> (тж. πολλὰ κ. Plut.) горько плакать, рыдать Eur. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 32: | Line 32: | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt= | |mdlsjtxt=Attic -[[κλάω]] fut. [[κλαύσομαι]]<br /><b class="num">1.</b> to [[bewail]] [[loudly]], [[lament]], Ar.; so in Mid., Eur.<br /><b class="num">2.</b> absol. to [[wail]] [[aloud]], Eur. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:00, 21 September 2023
English (LSJ)
Att. κατακλάω [ᾱ],
A bewail loudly, lament, τινα Ar.V.386:—Med., E.El.156 (lyr.), IT149(lyr.).
2 abs., wail aloud, Id.El. 113 (lyr.).
II c. gen. pers., lament before or to another, Herod. 1.59, Arr.Epict.1.23.4, etc.; κ. αὐτὸς ἑαυτοῦ ib.3.13.4.
German (Pape)
[Seite 1353] (s. κλαίω), att. -κλάω, beweinen; Eur. El. 113, der auch das med. braucht, I. T. 149 El. 156, wie Pol. 12, 15, 3; κατακλαύσαντές με Ar. Vesp. 336; Sp., die auch τινὸς κατακλαίειν sagen, Einem Etwas vorweinen. Vgl. κατακλάω.
French (Bailly abrégé)
f. κατακλαύσομαι, ao. κατέκλαυσα;
1 pleurer sur, se lamenter sur;
2 pleurer abondamment;
Moy. κατακλαίομαι déplorer, acc..
Étymologie: κατά, κλαίω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κατα-κλαίω zie κατακλάω 1.
Russian (Dvoretsky)
κατακλαίω: атт. κατακλάω (λᾱ) (fut. κατακλαύσομαι, aor. κατέκλαυσα)
1 тж. med. горько оплакивать (τινά Eur., Arph., Polyb.);
2 (тж. πολλὰ κ. Plut.) горько плакать, рыдать Eur.
Greek Monolingual
κατακλαίω και αττ. τ. κατακλάω (Α)
1. θρηνώ κάποιον
2. θρηνώ μεγαλόφωνα
3. (με γεν. προσ.) θρηνώ ενώπιον κάποιου.
Greek Monotonic
κατακλαίω: Αττ. -κλάω [ᾱ]· μέλ. κλαύσομαι·
1. κλαίω, μοιρολογώ δυνατά, θρηνώ, θρηνολογώ, σε Αριστοφ.· ομοίως και στη Μέσ., σε Ευρ.
2. απόλ., θρηνώ μεγαλοφώνως, στον ίδ.
Greek (Liddell-Scott)
κατακλαίω: Ἀττ. -κλάω ᾱ: μέλλ. -κλαύσομαι: ―μεγαλοφώνως θρηνῶ, πολὺ κλαίω τινά, τινα Ἀριστοφ. Σφ. 386· οὕτως ἐν τῷ Μέσ. τύπῳ, Εὐρ. Ἑλ. 156· σύγγονον κατακλαιομένη Ι. Τ. 149. 2) ἀπολ., θρηνῶ μεγαλοφώνως, Εὐρ. Ἑλ. 113. 128. ΙΙ. μετὰ γεν. προσ., θρηνῶ ἐνώπιόν τινος ἢ πρός τινα, Ἀρρ. Ἐπίκτ. 1. 23, 4, κτλ.· κ. αὐτὸς ἑαυτοῦ 3. 13, 4.
Middle Liddell
Attic -κλάω fut. κλαύσομαι
1. to bewail loudly, lament, Ar.; so in Mid., Eur.
2. absol. to wail aloud, Eur.
