δύσαυλος: Difference between revisions

From LSJ

στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood

Source
m (LSJ1 replacement)
m (Text replacement - "Full diacritics=δῠσ" to "Full diacritics=δῠ́σ")
Line 1: Line 1:
{{LSJ1
{{LSJ1
|Full diacritics=δῠσαυλος
|Full diacritics=δῠ́σαυλος
|Medium diacritics=δύσαυλος
|Medium diacritics=δύσαυλος
|Low diacritics=δύσαυλος
|Low diacritics=δύσαυλος

Revision as of 10:24, 9 February 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: δῠ́σαυλος Medium diacritics: δύσαυλος Low diacritics: δύσαυλος Capitals: ΔΥΣΑΥΛΟΣ
Transliteration A: dýsaulos Transliteration B: dysaulos Transliteration C: dysavlos Beta Code: du/saulos

English (LSJ)

δύσαυλον, (αὐλή) bad for lodging, inhospitable, of frost, S.Ant.356 (lyr.). δύσαυλος ἔρις = an unhappy contest with the flute (αὐλός), AP9.266 (Antip.).

Spanish (DGE)

-ον
de la mala, tristemente célebre competición de flauta ἔρις la de Atenea y Marsias AP 9.266 (Antip.Thess.).
• Etimología: Cf. αὐλός.
-ον
que no resulta acogedor, inhóspito πάγοι S.Ant.355, οἰκητήρ Lyr.Adesp.67(b).9, cf. S.Fr.96.
• Etimología: Cf. αὐλή.

German (Pape)

[Seite 676] wobei sich schlecht übernachtet; δυσαύλων πάγων αἰθρία Soph. Ant. 354, die Kälte des Reises, der das Übernachten unter freiem Himmel unangenehm macht, – Aber ἔρις δύσαυλος Antp. Th. 29 (IX, 266) ist = der unglückliche Flötenstreit.

French (Bailly abrégé)

1ος, ον :
incommode pour séjourner en plein air ; inhabitable, inhospitalier.
Étymologie: δυσ-, αὐλή.

Russian (Dvoretsky)

δύσαυλος: αὐλή непригодный для ночлега, негостеприимный (πάγοι Soph.).
αὐλός неудачливый в игре на свирели: δ. ἔρις Anth. несчастливое (для Марсия) состязание в игре на свирели.

Greek (Liddell-Scott)

δύσαυλος: -ον, (αὐλὴ) κακός, ἀκατάλληλος πρὸς οἴκησιν ἢ διαμονήν, ἄξενος, πάγοι Σοφ. Ἀντ. 356.

Greek Monolingual

(I)
δύσαυλος, -ον (Α)
ο ακατάλληλος για καταυλισμό, για εγκατάσταση.
(II)
δύσαυλος, -ον (Α)
φρ. «δύσαυλος ἔρις» — δυσάρεστος ανταγωνισμός με αυλούς.

Greek Monotonic

δύσαυλος: -ον (αὐλή), αφιλόξενος, σε Σοφ.

Middle Liddell

δύσ-αυλος, ον αὐλή
inhospitable, Soph. δύσαυλος ἔρις, an unhappy contest with the flute (αὐλός), Anth.