ἰσοδαίτης: Difference between revisions

From LSJ

Πολλὰ τὰ δεινὰ κοὐδὲν ἀνθρώπου δεινότερον πέλει → There are many wondrous things in this world, but none more wondrous than humans

Sophocles, Antigone, 332-3
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;")
m (Text replacement - "theilen" to "teilen")
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=isodaitis
|Transliteration C=isodaitis
|Beta Code=i)sodai/ths
|Beta Code=i)sodai/ths
|Definition=ου, ὁ (δαίω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[dividing equally]], [[giving to all alike]], [[epithet]] of Dionysus and Pluto, Plu.2.389a, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Ep.Sat.</span>32</span>; of Pluto, Hsch. ([[ἰσοδέτης]] cod.). </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Subst., name of a [[δαίμων]], <span class="bibl">Hyp.<span class="title">Fr.</span>177</span>.</span>
|Definition=ἰσοδαίτου, ὁ ([[δαίω]])<br><span class="bld">A</span> [[dividing equally]], [[giving to all alike]], [[epithet]] of Dionysus and Pluto, Plu.2.389a, Luc.''Ep.Sat.''32; of Pluto, [[Hesychius Lexicographus|Hsch.]] ([[ἰσοδέτης]] cod.).<br><span class="bld">II</span> Subst., name of a [[δαίμων]], Hyp.''Fr.''177.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1264.png Seite 1264]] ὁ, gleich vertheilend, der seine Gaben an Alle gleich vertheilt; Dionysus, Plut. de ει ap. Delph. 9; Helios, B. A. 297, 13; Pluto, Hesych.; nach Harpocr. [[ξενικός]] τις [[δαίμων]], ᾡ τὰ δημώδη γύναια ἐτέλει, vgl. Lob. Aglaoph. p. 621. – Der Vorsitzer beim Mahle, der gleiche Portionen macht, Luc. Ep. Saturn. 32.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1264.png Seite 1264]] ὁ, gleich verteilend, der seine Gaben an Alle gleich vertheilt; Dionysus, Plut. de ει ap. Delph. 9; Helios, B. A. 297, 13; Pluto, Hesych.; nach Harpocr. [[ξενικός]] τις [[δαίμων]], ᾡ τὰ δημώδη γύναια ἐτέλει, vgl. Lob. Aglaoph. p. 621. – Der Vorsitzer beim Mahle, der gleiche Portionen macht, Luc. Ep. Saturn. 32.
}}
}}
{{bailly
{{bailly
|btext=ου;<br /><b>1</b> [[qui distribue à tous également]];<br /><b>2</b> écuyer tranchant.<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[δαίω]].
|btext=ου;<br /><b>1</b> [[qui distribue à tous également]];<br /><b>2</b> [[écuyer tranchant]].<br />'''Étymologie:''' [[ἴσος]], [[δαίω]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 07:35, 10 April 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἰσοδαίτης Medium diacritics: ἰσοδαίτης Low diacritics: ισοδαίτης Capitals: ΙΣΟΔΑΙΤΗΣ
Transliteration A: isodaítēs Transliteration B: isodaitēs Transliteration C: isodaitis Beta Code: i)sodai/ths

English (LSJ)

ἰσοδαίτου, ὁ (δαίω)
A dividing equally, giving to all alike, epithet of Dionysus and Pluto, Plu.2.389a, Luc.Ep.Sat.32; of Pluto, Hsch. (ἰσοδέτης cod.).
II Subst., name of a δαίμων, Hyp.Fr.177.

German (Pape)

[Seite 1264] ὁ, gleich verteilend, der seine Gaben an Alle gleich vertheilt; Dionysus, Plut. de ει ap. Delph. 9; Helios, B. A. 297, 13; Pluto, Hesych.; nach Harpocr. ξενικός τις δαίμων, ᾡ τὰ δημώδη γύναια ἐτέλει, vgl. Lob. Aglaoph. p. 621. – Der Vorsitzer beim Mahle, der gleiche Portionen macht, Luc. Ep. Saturn. 32.

French (Bailly abrégé)

ου;
1 qui distribue à tous également;
2 écuyer tranchant.
Étymologie: ἴσος, δαίω.

Russian (Dvoretsky)

ἰσοδαίτης: ου ὁ
1 распределяющий (блага) поровну (Βάκχος Plut.);
2 распределитель порций (за столом) Luc.

Greek (Liddell-Scott)

ἰσοδαίτης: -ου, ὁ, (δαίω), ὁ δίδων ἢ μοιράζων εἰς πάντας ἐξ ἴσου, ἐπίθ. τοῦ Διονύσου καὶ Πλούτωνος, Πλούτ. 2. 389Α, Ἡσύχ., Ἁρποκρ.· ἴδε Λοβεκ. Ἀγλαοφ. 622. ― Κατὰ τὸ Ρητορικ. Λεξ. σ. 267. 3 : «ἰσοδταίης Θεός, ὁ ἥλιος (δηλ. ὁ Ἀπόλλων) ὁ τὸν ἴσον ἑκάστῳ θάνατον διανέμων». ΙΙ. ὡς οὐσιαστ., ὁ μερίζων ἢ μοιράζων τὸ κρέας εἰς τὴν τράπεζαν, Λουκ. Ἐπιστ. Κρον. 32, 36.

Greek Monolingual

ἰσοδαίτης, ὁ (Α)
1. (επίθ. του Διονύσου και του Πλούτωνος) αυτός που μοιράζει δίκαια, με ισότητα προς όλους
2. ονομασία ενός δαίμονα
3. αυτός που κόβει σε μερίδες ή μοιράζει το κρέας στο τραπέζι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + -δαίτης (< δαίομαι «διαιρώ, χωρίζω»), πρβλ. αγριοδαίτης, ξενοδαίτης].