Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

argutus: Difference between revisions

From LSJ

Δῶς μοι πᾶ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινάσωGive me a place to stand on, and I will move the Earth.

Archimedes
(D_1)
(CSV import)
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=argutus arguta -um, argutior -or -us, argutissimus -a -um ADJ :: melodious, clear (sounds), ringing; eloquent; wise, witty, cunning; talkative
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>argūtus</b>: a, um, P. a., v. [[arguo]].
|lshtext=<b>argūtus</b>: a, um, P. a., v. [[arguo]].
}}
}}
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=(1) <b>argūtus</b>,¹¹ a, um ([[arguo]]),<br /><b>1</b> expressif, parlant : [[manus]] [[minus]] arguta, digitis subsequens verba, [[non]] exprimens Cic. de Or. 3, 220, que la main de l’orateur n’ait pas de mouvements aussi expressifs que ceux de l’acteur], qu’elle accompagne tout [[juste]] les paroles, mais ne les traduise pas ; litteras [[quam]] argutissimas de omnibus rebus mittere Cic. Att. 6, 5, 1, envoyer des lettres le [[plus]] détaillées possible sur tous les sujets ; [[nimium]] arguta [[sedulitas]] Cæl. d. Cic. Fam. 8, 1, 1, empressement trop minutieux || fin, pénétrant, ingénieux : [[quis]] in sententiis argutior ? Cic. Br. 65, qui eut [[plus]] de finesse dans les pensées ? orationis [[genus]] sententiis argutum Cic. Or. 42, style plein de pensées ingénieuses || rusé, [[fine]] mouche : Hor. S. 1, 10, 40 ; Ep. 1, 14, 42 || argutum [[caput]] Virg. G. 3, 80, tête [[fine]] (expressive) du cheval<br /><b>2</b> [poét.] arguta [[hirundo]] Virg. G. 1, 377, hirondelle aux cris aigus ; [[sub]] arguta ilice Virg. B. 7, 1, sous un chêne au feuillage [[sonore]] ; arguta [[fistula]] Virg. B. 7, 24, flûte harmonieuse ; [[serra]] Virg. G. 1, 143, la scie stridente || arguta Neæra Hor. O. 3, 14, 21, Nééra à la voix claire ; [[Thalia]] Hor. O. 4, 6, 25, l’harmonieuse Thalie.<br />(2) <b>argūtus</b>, a, um, v. [[arguo]].
|gf=(1) <b>argūtus</b>,¹¹ a, um ([[arguo]]),<br /><b>1</b> expressif, parlant : [[manus]] [[minus]] arguta, digitis subsequens verba, [[non]] exprimens Cic. de Or. 3, 220, que la main de l’orateur n’ait pas de mouvements aussi expressifs que ceux de l’acteur], qu’elle accompagne tout [[juste]] les paroles, mais ne les traduise pas ; litteras [[quam]] argutissimas de omnibus rebus mittere Cic. Att. 6, 5, 1, envoyer des lettres le [[plus]] détaillées possible sur tous les sujets ; [[nimium]] arguta [[sedulitas]] Cæl. d. Cic. Fam. 8, 1, 1, empressement trop minutieux &#124;&#124; fin, pénétrant, ingénieux : [[quis]] in sententiis argutior ? Cic. Br. 65, qui eut [[plus]] de finesse dans les pensées ? orationis [[genus]] sententiis argutum Cic. Or. 42, style plein de pensées ingénieuses &#124;&#124; rusé, [[fine]] mouche : Hor. S. 1, 10, 40 ; Ep. 1, 14, 42 &#124;&#124; argutum [[caput]] Virg. G. 3, 80, tête [[fine]] (expressive) du cheval<br /><b>2</b> [poét.] arguta [[hirundo]] Virg. G. 1, 377, hirondelle aux cris aigus ; [[sub]] arguta ilice Virg. B. 7, 1, sous un chêne au feuillage [[sonore]] ; arguta [[fistula]] Virg. B. 7, 24, flûte harmonieuse ; [[serra]] Virg. G. 1, 143, la scie stridente &#124;&#124; arguta Neæra Hor. O. 3, 14, 21, Nééra à la voix claire ; [[Thalia]] Hor. O. 4, 6, 25, l’harmonieuse Thalie.<br />(2) <b>argūtus</b>, a, um, v. [[arguo]].||fin, pénétrant, ingénieux : [[quis]] in sententiis argutior ? Cic. Br. 65, qui eut [[plus]] de finesse dans les pensées ? orationis [[genus]] sententiis argutum Cic. Or. 42, style plein de pensées ingénieuses||rusé, [[fine]] mouche : Hor. S. 1, 10, 40 ; Ep. 1, 14, 42||argutum [[caput]] Virg. G. 3, 80, tête [[fine]] (expressive) du cheval<br /><b>2</b> [poét.] arguta [[hirundo]] Virg. G. 1, 377, hirondelle aux cris aigus ; [[sub]] arguta ilice Virg. B. 7, 1, sous un chêne au feuillage [[sonore]] ; arguta [[fistula]] Virg. B. 7, 24, flûte harmonieuse ; [[serra]] Virg. G. 1, 143, la scie stridente||arguta Neæra Hor. O. 3, 14, 21, Nééra à la voix claire ; [[Thalia]] Hor. O. 4, 6, 25, l’harmonieuse Thalie.<br />(2) <b>argūtus</b>, a, um, v. [[arguo]].
}}
{{Georges
|georg=argūtus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. [[arguo]]), [[sich]] [[deutlich]] kundgebend, [[körperlich]] u. [[geistig]] [[scharf]], ausgeprägt, markiert od. nuanciert, I) [[körperlich]]: a) dem [[Gesicht]] [[wahrnehmbar]], [[ausdrucksvoll]], lebendig, [[sprechend]], [[manus]], oculi, Cic.: [[caput]] equi, ausdrucksvolles, feines, Verg.: aures, lebendige ([[nicht]] steife), Pallad.: sint (boves) arguti, [[lebhaft]], Pallad. – b) dem [[Gehör]] [[wahrnehmbar]], [[helltönend]], klangreich, rauschend, säuselnd, zirpend, zwitschernd, schwirrend, [[gellend]], [[ilex]], Verg.: [[nemus]], [[von]] den Hirtenliedern widerhallend, Verg.: aves, Prop.: [[hirundo]], Verg.: [[cicada]], Mart.: [[serra]], Verg.: [[pecten]], Apul.: [[forum]], lärmend, Ov.: [[solea]], knarrend, Catull.: [[dolor]], [[lauter]], Prop.: u. so [[blanditia]], Prop. – v. Musikern u. Dichtern, klangreich, ton-, gesangreich, [[Neaera]], poëta, Hor.: [[Tibullus]], Mart. – u. in bezug [[auf]] die [[Rede]] übh., [[beredt]], [[geschwätzig]], linguae, Naev. fr.: [[facunditas]], beredter [[Mund]], Plaut.: [[civis]], Plaut. – c) dem [[Geruch]] od. [[Geschmack]] [[wahrnehmbar]], [[scharf]], [[durchdringend]], [[penetrant]], [[odor]], Plin.: [[sapor]], Mart. u. Pallad. – II) [[geistig]]: a) v. [[Wahrzeichen]] = [[deutlich]], [[sprechend]], [[bedeutsam]], [[bedeutungsvoll]], [[omen]], Prop.: argutissima [[exta]], Cic. – b) v. schriftl. Mitteilungen = tiefer eingehend, ins einzelne gehend, [[ausführlich]], [[litterae]] argutissimae, Cic.: [[sedulitas]], Cael. in Cic. ep. – c) v. den Verstandeskräften in ihren Äußerungen, α) im guten Sinne, [[sinnig]], [[sinnreich]], [[witzig]], [[geistreich]], [[tief]], [[acumen]] iudicis, feiner [[Scharfblick]] (der den [[Nagel]] [[auf]] den [[Kopf]] trifft), Hor.: sententiae, Cic.: verborum [[ambitus]], [[scharf]] markiert, [[fein]] zugespitzt, Cic.: arguti epigrammaton libelli, Mart.: poëma [[ita]] festivum... [[nihil]] ut fieri possit argutius, Cic.: dicta argutissima, Cic. – [[von]] Pers., [[argutus]] [[orator]] verbisque [[dulcis]], Cic.: [[quis]] (Catone) in sententiis argutior? Cic.: ne viderer argutior, Plin. ep. – β) im üblen Sinne, [[gerieben]], [[schlau]], [[pfiffig]], [[meretrix]], [[calo]], Hor.: fidelissimi et argutissimi milites, Veget. mil. – Im [[Wortspiel]]: Ps. Ecquid [[argutus]] est? ist er [[schlau]]? Ch. Malorum facinorum saepissime, d.i. ([[argutus]] est [[als]] Perf. Pass. v. [[arguo]] no. II, B genommen) er ist angeklagt worden, Plaut. Pseud. 746.
}}
{{LaZh
|lnztxt=argutus, a, um. ''adj''. ''c''. ''s''. :: 多言者。聰巧。斯文。好聽。快。— odor 切香。 Sedulitas nimis arguta 假意殷勤。Manus arguta 動手卽見心。Oculi arguti 盼目則見情。Argutum caput 伶俐之人。Arguta exta 大先兆犧牲之腑。Argutae aves 恒嗚之烏。<br />argutus, a, um. ''part''. ''p''. v. [[arguo]]. :: — multorum facinorum 被告繁罪。
}}
}}

Latest revision as of 16:15, 12 June 2024

Latin > English

argutus arguta -um, argutior -or -us, argutissimus -a -um ADJ :: melodious, clear (sounds), ringing; eloquent; wise, witty, cunning; talkative

Latin > English (Lewis & Short)

argūtus: a, um, P. a., v. arguo.

Latin > French (Gaffiot 2016)

(1) argūtus,¹¹ a, um (arguo),
1 expressif, parlant : manus minus arguta, digitis subsequens verba, non exprimens Cic. de Or. 3, 220, que la main de l’orateur n’ait pas de mouvements aussi expressifs que ceux de l’acteur], qu’elle accompagne tout juste les paroles, mais ne les traduise pas ; litteras quam argutissimas de omnibus rebus mittere Cic. Att. 6, 5, 1, envoyer des lettres le plus détaillées possible sur tous les sujets ; nimium arguta sedulitas Cæl. d. Cic. Fam. 8, 1, 1, empressement trop minutieux || fin, pénétrant, ingénieux : quis in sententiis argutior ? Cic. Br. 65, qui eut plus de finesse dans les pensées ? orationis genus sententiis argutum Cic. Or. 42, style plein de pensées ingénieuses || rusé, fine mouche : Hor. S. 1, 10, 40 ; Ep. 1, 14, 42 || argutum caput Virg. G. 3, 80, tête fine (expressive) du cheval
2 [poét.] arguta hirundo Virg. G. 1, 377, hirondelle aux cris aigus ; sub arguta ilice Virg. B. 7, 1, sous un chêne au feuillage sonore ; arguta fistula Virg. B. 7, 24, flûte harmonieuse ; serra Virg. G. 1, 143, la scie stridente || arguta Neæra Hor. O. 3, 14, 21, Nééra à la voix claire ; Thalia Hor. O. 4, 6, 25, l’harmonieuse Thalie.
(2) argūtus, a, um, v. arguo.

Latin > German (Georges)

argūtus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (v. arguo), sich deutlich kundgebend, körperlich u. geistig scharf, ausgeprägt, markiert od. nuanciert, I) körperlich: a) dem Gesicht wahrnehmbar, ausdrucksvoll, lebendig, sprechend, manus, oculi, Cic.: caput equi, ausdrucksvolles, feines, Verg.: aures, lebendige (nicht steife), Pallad.: sint (boves) arguti, lebhaft, Pallad. – b) dem Gehör wahrnehmbar, helltönend, klangreich, rauschend, säuselnd, zirpend, zwitschernd, schwirrend, gellend, ilex, Verg.: nemus, von den Hirtenliedern widerhallend, Verg.: aves, Prop.: hirundo, Verg.: cicada, Mart.: serra, Verg.: pecten, Apul.: forum, lärmend, Ov.: solea, knarrend, Catull.: dolor, lauter, Prop.: u. so blanditia, Prop. – v. Musikern u. Dichtern, klangreich, ton-, gesangreich, Neaera, poëta, Hor.: Tibullus, Mart. – u. in bezug auf die Rede übh., beredt, geschwätzig, linguae, Naev. fr.: facunditas, beredter Mund, Plaut.: civis, Plaut. – c) dem Geruch od. Geschmack wahrnehmbar, scharf, durchdringend, penetrant, odor, Plin.: sapor, Mart. u. Pallad. – II) geistig: a) v. Wahrzeichen = deutlich, sprechend, bedeutsam, bedeutungsvoll, omen, Prop.: argutissima exta, Cic. – b) v. schriftl. Mitteilungen = tiefer eingehend, ins einzelne gehend, ausführlich, litterae argutissimae, Cic.: sedulitas, Cael. in Cic. ep. – c) v. den Verstandeskräften in ihren Äußerungen, α) im guten Sinne, sinnig, sinnreich, witzig, geistreich, tief, acumen iudicis, feiner Scharfblick (der den Nagel auf den Kopf trifft), Hor.: sententiae, Cic.: verborum ambitus, scharf markiert, fein zugespitzt, Cic.: arguti epigrammaton libelli, Mart.: poëma ita festivum... nihil ut fieri possit argutius, Cic.: dicta argutissima, Cic. – von Pers., argutus orator verbisque dulcis, Cic.: quis (Catone) in sententiis argutior? Cic.: ne viderer argutior, Plin. ep. – β) im üblen Sinne, gerieben, schlau, pfiffig, meretrix, calo, Hor.: fidelissimi et argutissimi milites, Veget. mil. – Im Wortspiel: Ps. Ecquid argutus est? ist er schlau? Ch. Malorum facinorum saepissime, d.i. (argutus est als Perf. Pass. v. arguo no. II, B genommen) er ist angeklagt worden, Plaut. Pseud. 746.

Latin > Chinese

argutus, a, um. adj. c. s. :: 多言者。聰巧。斯文。好聽。快。— odor 切香。 Sedulitas nimis arguta 假意殷勤。Manus arguta 動手卽見心。Oculi arguti 盼目則見情。Argutum caput 伶俐之人。Arguta exta 大先兆犧牲之腑。Argutae aves 恒嗚之烏。
argutus, a, um. part. p. v. arguo. :: — multorum facinorum 被告繁罪。