πονηρόφιλος: Difference between revisions

From LSJ

Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\]" to "πρβλ. $2$4]")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
m (Text replacement - "Arist.''Pol.''" to "Arist.''Pol.''")
 
(One intermediate revision by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=ponirofilos
|Transliteration C=ponirofilos
|Beta Code=ponhro/filos
|Beta Code=ponhro/filos
|Definition=ον, [[fond of bad men]], π. ἡ τυραννίς <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1314a1</span>.
|Definition=πονηρόφιλον, [[fond of bad men]], π. ἡ τυραννίς [[Aristotle|Arist.]]''[[Politica|Pol.]]''1314a1.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=πονηρόφιλος -ον &#91;[[πονηρός]], [[φίλος]]] [[aangetrokken tot lieden van laag allooi]].
|elnltext=πονηρόφιλος -ον &#91;[[πονηρός]], [[φίλος]]] [[aangetrokken tot lieden van laag allooi]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 17:33, 21 November 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πονηρόφῐλος Medium diacritics: πονηρόφιλος Low diacritics: πονηρόφιλος Capitals: ΠΟΝΗΡΟΦΙΛΟΣ
Transliteration A: ponēróphilos Transliteration B: ponērophilos Transliteration C: ponirofilos Beta Code: ponhro/filos

English (LSJ)

πονηρόφιλον, fond of bad men, π. ἡ τυραννίς Arist.Pol.1314a1.

German (Pape)

[Seite 680] böse od. schlechte Menschen liebend, Arist. pol. 5, 11.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
ami des méchants.
Étymologie: πονηρός, φίλος.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πονηρόφιλος -ον [πονηρός, φίλος] aangetrokken tot lieden van laag allooi.

Russian (Dvoretsky)

πονηρόφῐλος: любящий негодяев (ἡ τυραννίς Arst.).

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που αγαπά τους πονηρούς, φίλος τών πονηρών.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πονηρός + -φιλος (< φίλος), πρβλ. χρηστόφιλος].

Greek Monotonic

πονηρόφῐλος: -ον, αυτός που αγαπά τους πονηρούς, σε Αριστ.

Greek (Liddell-Scott)

πονηρόφιλος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους, φίλος τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων, πονηρόφιλος ἡ τυραννὶς Ἀριστ. Πολιτικ. 5. 11, 12. - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 325.

Middle Liddell

πονηρό-φῐλος, ον,
fond of bad men, Arist.