αἰανής: Difference between revisions
Βασίλεια δ' εἰκών ἐστιν ἔμψυχος θεοῦ → Rex est imago viva viventis dei → Ein Königreich ist ein beseeltes Bild von Gott
(4000) |
(6_12) |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=ai)anh/s | |Beta Code=ai)anh/s | ||
|Definition=Ion. αἰηνής, ές, poet. word, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> δεῖπνον αἰηνές <span class="bibl">Archil.38</span>; <b class="b3">αἰανὴς κόρος, κέντρον, λιμός</b>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>1.83</span>, <span class="bibl">4.236</span>, <span class="bibl"><span class="title">I.</span>1.49</span>: also in Trag. (not E.), Νυκτὸς αἰανῆ τέκνα <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>416</span>; νυκτὸς αἰ. κύκλος <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>672</span>; αἰ. νόσος <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>479</span>,<span class="bibl">942</span> (lyr); αἰ. βάγματα <span class="bibl">Id.<span class="title">Pers.</span>636</span> (lyr.); <b class="b3">αἰ. πάνδυρτον αὐδάν</b> ib.<span class="bibl">941</span> (lyr.); Πέλοπος . . ἱππεία, ὡς ἔμολες αἰ. τᾷδε γᾷ <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>506</span>; of Time, εἰς τὸν αἰ. χρόνον <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>572</span>, <span class="title">IG</span>9(1).886.2 (Corcyra); <b class="b2">eternal</b>, θεός Lyc.928. Adv. <b class="b3">αἰανῶς</b> <b class="b2">for ever</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>672</span>:— αἰανός, Hsch., Suid. s.v. [[λεύκη ἡμέρα]], and v.l. in <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>416</span>,<span class="bibl">479</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>672</span>, <span class="bibl"><span class="title">El.</span>506</span>, is dub. (Prob. fr. <b class="b3">αἰεί</b>, <b class="b2">everiasting, perpetual</b>, hence in bad sense, <b class="b2">wearisome, persistent</b>.) </span> | |Definition=Ion. αἰηνής, ές, poet. word, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> δεῖπνον αἰηνές <span class="bibl">Archil.38</span>; <b class="b3">αἰανὴς κόρος, κέντρον, λιμός</b>, <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>1.83</span>, <span class="bibl">4.236</span>, <span class="bibl"><span class="title">I.</span>1.49</span>: also in Trag. (not E.), Νυκτὸς αἰανῆ τέκνα <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>416</span>; νυκτὸς αἰ. κύκλος <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>672</span>; αἰ. νόσος <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>479</span>,<span class="bibl">942</span> (lyr); αἰ. βάγματα <span class="bibl">Id.<span class="title">Pers.</span>636</span> (lyr.); <b class="b3">αἰ. πάνδυρτον αὐδάν</b> ib.<span class="bibl">941</span> (lyr.); Πέλοπος . . ἱππεία, ὡς ἔμολες αἰ. τᾷδε γᾷ <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>506</span>; of Time, εἰς τὸν αἰ. χρόνον <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>572</span>, <span class="title">IG</span>9(1).886.2 (Corcyra); <b class="b2">eternal</b>, θεός Lyc.928. Adv. <b class="b3">αἰανῶς</b> <b class="b2">for ever</b>, <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>672</span>:— αἰανός, Hsch., Suid. s.v. [[λεύκη ἡμέρα]], and v.l. in <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>416</span>,<span class="bibl">479</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>672</span>, <span class="bibl"><span class="title">El.</span>506</span>, is dub. (Prob. fr. <b class="b3">αἰεί</b>, <b class="b2">everiasting, perpetual</b>, hence in bad sense, <b class="b2">wearisome, persistent</b>.) </span> | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''αἰᾱνής''': Ἰων. [[αἰηνής]], ές, παλαιὰ ποιητ. [[λέξις]] πρῶτον παρ’ Ἀρχιλ. 38· [[δεῖπνον]] αἰηνές, [[ἔπειτα]] παρὰ Πινδ., αἰανὴς [[κόρος]], [[κέντρον]], [[λιμός]], Π. 1. 161., 4. 420, Ἴ. 3. 4· - ἀκολούθως παρ’ Αἰσχύλ. κ. Σοφ., νυκτὸς αἰανῆ τέκνα, Εὐμ. 416· νυκτὸς αἰανὴς [[κύκλος]], Σοφ. Αἰ. 672· αἰανὴς [[νόσος]], Αἰσχύλ. Εὐμ. 479, 942· αἰανῆ βάγματα, ὁ αὐτ. Πέρσ. 635· αἰανῆ πάνδυρτον αὐδάν, [[αὐτόθι]] 940· Πέλοπος ... [[ἱππεία]], ὡς ἔμολες αἰανὴς τᾷδε γᾷ, Σοφ. Ἠλ. 506: ἐπὶ χρόνου, εἰς τὸν αἰανῆ χρόνον, Αἰσχύλ. Εὐμ. 572, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 263· ὁμοίως καὶ ἐπίρρ. αἰανῶς = αἰωνίως, Αἰσχύλ. Εὐμ. 672. - Ὁ [[τύπος]] αἰανός, ὁ ἀπαντῶν ὡς ἄλλη γραφὴ ἐν Εὐμ. 416, 479, Σοφ. Αἴ. 672, Ἠλ. 506, [[εἶναι]] πιθανῶς ἐφθαρμένος, ἴδε Nauck Melanges gréco-Romains, 1862, 2. σ. 441. (Ἡ πιθανὴ παραγωγὴ [[εἶναι]] ἐκ τοῦ αἰεὶ = αἰωνίως· (ὡς πρέπει νὰ ἔχῃ τὸ [[πρᾶγμα]] ἐν τῇ φράσει αἰανὸς [[χρόνος]] καὶ ἐν τῷ ἐπιρρ. τύπῳ αἰανῶς), [[ὁπόθεν]] πιθανῶς προέκυψεν ἡ [[σημασία]] τοῦ ὁ [[μηδέποτε]] τελευτῶν, ὀχληρὸς, ὡς [[ὅταν]] ῃ [[μετὰ]] τοῦ οὐσ. νύξ· καὶ [[ἔπειτα]] ἡ τοῦ [[ἀνιαρός]], [[ὀδυνηρός]], [[δεινός]], [[ἀπεχθής]], [[φοβερός]], ὡς ἐν τοῖς ἀνωτέρω μνημονευθεῖσι χωρίοις, ἂν καὶ κοινῶς νομίζεται ὅτι αὕτη ἡ [[σημασία]] σχετίζει τὴν λέξιν πρὸς τὸ [[αἰνός]]). | |||
}} | }} |
Revision as of 11:33, 5 August 2017
English (LSJ)
Ion. αἰηνής, ές, poet. word,
A δεῖπνον αἰηνές Archil.38; αἰανὴς κόρος, κέντρον, λιμός, Pi.P.1.83, 4.236, I.1.49: also in Trag. (not E.), Νυκτὸς αἰανῆ τέκνα A.Eu.416; νυκτὸς αἰ. κύκλος S.Aj.672; αἰ. νόσος A.Eu.479,942 (lyr); αἰ. βάγματα Id.Pers.636 (lyr.); αἰ. πάνδυρτον αὐδάν ib.941 (lyr.); Πέλοπος . . ἱππεία, ὡς ἔμολες αἰ. τᾷδε γᾷ S.El.506; of Time, εἰς τὸν αἰ. χρόνον A.Eu.572, IG9(1).886.2 (Corcyra); eternal, θεός Lyc.928. Adv. αἰανῶς for ever, A.Eu.672:— αἰανός, Hsch., Suid. s.v. λεύκη ἡμέρα, and v.l. in A.Eu.416,479, S.Aj.672, El.506, is dub. (Prob. fr. αἰεί, everiasting, perpetual, hence in bad sense, wearisome, persistent.)
Greek (Liddell-Scott)
αἰᾱνής: Ἰων. αἰηνής, ές, παλαιὰ ποιητ. λέξις πρῶτον παρ’ Ἀρχιλ. 38· δεῖπνον αἰηνές, ἔπειτα παρὰ Πινδ., αἰανὴς κόρος, κέντρον, λιμός, Π. 1. 161., 4. 420, Ἴ. 3. 4· - ἀκολούθως παρ’ Αἰσχύλ. κ. Σοφ., νυκτὸς αἰανῆ τέκνα, Εὐμ. 416· νυκτὸς αἰανὴς κύκλος, Σοφ. Αἰ. 672· αἰανὴς νόσος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 479, 942· αἰανῆ βάγματα, ὁ αὐτ. Πέρσ. 635· αἰανῆ πάνδυρτον αὐδάν, αὐτόθι 940· Πέλοπος ... ἱππεία, ὡς ἔμολες αἰανὴς τᾷδε γᾷ, Σοφ. Ἠλ. 506: ἐπὶ χρόνου, εἰς τὸν αἰανῆ χρόνον, Αἰσχύλ. Εὐμ. 572, Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 263· ὁμοίως καὶ ἐπίρρ. αἰανῶς = αἰωνίως, Αἰσχύλ. Εὐμ. 672. - Ὁ τύπος αἰανός, ὁ ἀπαντῶν ὡς ἄλλη γραφὴ ἐν Εὐμ. 416, 479, Σοφ. Αἴ. 672, Ἠλ. 506, εἶναι πιθανῶς ἐφθαρμένος, ἴδε Nauck Melanges gréco-Romains, 1862, 2. σ. 441. (Ἡ πιθανὴ παραγωγὴ εἶναι ἐκ τοῦ αἰεὶ = αἰωνίως· (ὡς πρέπει νὰ ἔχῃ τὸ πρᾶγμα ἐν τῇ φράσει αἰανὸς χρόνος καὶ ἐν τῷ ἐπιρρ. τύπῳ αἰανῶς), ὁπόθεν πιθανῶς προέκυψεν ἡ σημασία τοῦ ὁ μηδέποτε τελευτῶν, ὀχληρὸς, ὡς ὅταν ῃ μετὰ τοῦ οὐσ. νύξ· καὶ ἔπειτα ἡ τοῦ ἀνιαρός, ὀδυνηρός, δεινός, ἀπεχθής, φοβερός, ὡς ἐν τοῖς ἀνωτέρω μνημονευθεῖσι χωρίοις, ἂν καὶ κοινῶς νομίζεται ὅτι αὕτη ἡ σημασία σχετίζει τὴν λέξιν πρὸς τὸ αἰνός).