μειαγωγός: Difference between revisions
οἵ γε καὶ ἐν τῷ παρόντι ἀντιπάλως μᾶλλον ἢ ὑποδεεστέρως τῷ ναυτικῷ ἀνθώρμουν → whose navy, even as it was, faced the Athenian more as an equal than as an inferior
(c2) |
(6_15) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0115.png Seite 115]] der den φράτορες ein Opferthier darbringt, s. [[μεῖον]], Eupol. bei Harpocr. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0115.png Seite 115]] der den φράτορες ein Opferthier darbringt, s. [[μεῖον]], Eupol. bei Harpocr. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''μειᾰγωγός''': -όν, ([[μεῖον]], ἄγω) ὁ ἄγων τὸν πρὸς θυσίαν ἀμνὸν ([[μεῖον]], ὃ ἴδε) εἰς τοὺς φράτορας [[ὅπως]] ζυγισθῇ, [[ὥσπερ]] μ. ἱστάνων Εὔβουλ. ἐν «Δήμ.» 1 (ἴδε Meineke 5, σελ. 36)· - [[ἐντεῦθεν]] μειαγωγέω, ἄγω τὸν ἀμνὸν εἰς τοὺς φράτορας [[ὅπως]] ζυγισθῇ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ μεταφορ., μ. τὴν τραγῳδίαν, [[ζυγίζω]] αὐτὴν ὡς ζυγίζουσι τοὺς ἀμνούς, Ἀριστοφ. Βάτρ. 798· - μειαγωγία, ἡ, Σουΐδ.· [[Κατὰ]] τὸν Ἁρποκρ. «[[μεῖον]] καὶ [[μειαγωγός]]: Ἰσαῖος ἐν τῷ πρὸς Στρατοκλέα ‘παρέστησε [[μεῖον]]’· θῦμά ἐστιν ὃ τοῖς φράτορσι παρεῖχον οἱ τοὺς παῖδας εἰσάγοντες εἰς τούτους. Ἐρατοσθένης δὲ ἐν τοῖς περὶ κωμῳδίας φησὶν [[οὕτως]] ‘νόμου ὄντος μὴ [[μεῖον]] εἰσάγειν ὡρισμένου τινός, ἐπισκώπτοντες [[μετὰ]] παιδιᾶς πάντα τὸν εἰσάγοντα, [[μεῖον]] ἔφασαν εἰσάγειν, [[ὅθεν]] τὸ μὲν [[ἱερεῖον]] [[μεῖον]] προσηγορεύθη, μειαγωγὸς δὲ ὁ εἰσάγων’. [[Ἀπολλόδωρος]] ἐν τοῖς περὶ θεῶν ‘οἱ φράτορες’, φησίν, ‘ἵνα μείζονας νέμωνται μερίδας, ἐφώνουν ἑστῶτες, ἱστάνειν [[δεῖν]], [[μεῖον]] γάρ ἐστι’.» | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:36, 5 August 2017
English (LSJ)
ὁ
A, ὥσπερ μ. ἑστιῶν <τὴν πόλιν> Eup.116.
German (Pape)
[Seite 115] der den φράτορες ein Opferthier darbringt, s. μεῖον, Eupol. bei Harpocr.
Greek (Liddell-Scott)
μειᾰγωγός: -όν, (μεῖον, ἄγω) ὁ ἄγων τὸν πρὸς θυσίαν ἀμνὸν (μεῖον, ὃ ἴδε) εἰς τοὺς φράτορας ὅπως ζυγισθῇ, ὥσπερ μ. ἱστάνων Εὔβουλ. ἐν «Δήμ.» 1 (ἴδε Meineke 5, σελ. 36)· - ἐντεῦθεν μειαγωγέω, ἄγω τὸν ἀμνὸν εἰς τοὺς φράτορας ὅπως ζυγισθῇ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ μεταφορ., μ. τὴν τραγῳδίαν, ζυγίζω αὐτὴν ὡς ζυγίζουσι τοὺς ἀμνούς, Ἀριστοφ. Βάτρ. 798· - μειαγωγία, ἡ, Σουΐδ.· Κατὰ τὸν Ἁρποκρ. «μεῖον καὶ μειαγωγός: Ἰσαῖος ἐν τῷ πρὸς Στρατοκλέα ‘παρέστησε μεῖον’· θῦμά ἐστιν ὃ τοῖς φράτορσι παρεῖχον οἱ τοὺς παῖδας εἰσάγοντες εἰς τούτους. Ἐρατοσθένης δὲ ἐν τοῖς περὶ κωμῳδίας φησὶν οὕτως ‘νόμου ὄντος μὴ μεῖον εἰσάγειν ὡρισμένου τινός, ἐπισκώπτοντες μετὰ παιδιᾶς πάντα τὸν εἰσάγοντα, μεῖον ἔφασαν εἰσάγειν, ὅθεν τὸ μὲν ἱερεῖον μεῖον προσηγορεύθη, μειαγωγὸς δὲ ὁ εἰσάγων’. Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς περὶ θεῶν ‘οἱ φράτορες’, φησίν, ‘ἵνα μείζονας νέμωνται μερίδας, ἐφώνουν ἑστῶτες, ἱστάνειν δεῖν, μεῖον γάρ ἐστι’.»
