προστρίβω

English (LSJ)

[ῑ],

   A rub on or against: abs., προστρίβοντα by friction, Arist.HA535b23:—Med., rub oneself against, τῷ τοίχῳ IG42(1).126.10 (Epid., ii A.D.):—Pass., to be rubbed on, Dsc.4.153; προστετριμμένος worn away, dulled, πρὸς ἄλλοισιν οἴκοις A.Eu.238.    II attribute, πᾶν τὸ ἀνθρώπειον πάθος τοῖς θεοῖς D.L.Prooem.5.    III more freq. in Med., mostly in bad sense, inflict or cause to be inflicted, πληγάς τισι Ar.Eq.5; ὑμῖν τὸ μήνιμα τῶν ἀλιτηρίων προστρίψομαι Antipho 4.2.8; τινὶ συμφορὰν ἢ βλασφημίαν ἢ κακόν D.25.52; τὴν ὑποψίαν τῆς προδοσίας Plu.2.89f:—Pass., γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται A.Pr.331, cf.Sammelb.5273.12 (v A.D.), PMonac.6.66 (vi A.D.).    2 in good sense, πλούτου δόξαν προστρίψασθαι τοῖς κεκτημένοις attach to them the reputation of wealth, D.22.75, 24.183.    3 impart, [χροιᾶς] φάντασμα τοῖς ὁρατοῖς Gal.7.96.

German (Pape)

[Seite 783] daran reiben, abreiben, ἀμβλὺν ἤδη προστετριμμένον τε πρὸς ἄλλοισιν οἴκοις, Aesch. Eum. 229; – durch Anreiben mittheilen, anhängen, zufügen, γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται, Aesch. Prom. 329; Ar. im med., πληγὰς ἀεὶ προστρίβεται τοὺς οἰκέτας, Equ. 5, gewissermaßen Schläge einreiben, prügeln; u. so im med. in sp. Prosa öfter, bes. mit Schmach, Vorwurf beflecken, ἔοικεν ὥςπερ συγγενικὸν νόσημα αὐτῷ προστρίψασθαι τὴν φιλαργυρίαν ἡ φύσις, Plut., der de cap. ex host. util. p. 278 sagt Θεμιστοκλεῖ δὲ Παυσανίας μηδὲν ἀδικοῦντι προσετρίψατο τὴν ὑποψίαν τῆς προδοσίας, er machte, daß auch auf ihn der Verdacht des Verrathes fiel, welcher Ausdruck wahrscheinlich vom Besudeln mit Schmutz oder angespritzten Farben hergenommen ist; vgl. noch μήνιμά τινι προστρίψομαι, Antiph. IV β 8; seltner auch von guten Dingen, πλούτου δόξαν τινὶ προστρίβεσθαι, Einem die Meinung des Reichthums zuwenden, d. i. Andere glauben machen, daß er reich ist, Dem. 22, 75. 24, 183.

Greek (Liddell-Scott)

προστρίβω: [ῑ], μέλλ. -ψω, τρίβω πρός τι ἢ ἐπί τινος ἢ μέ τι, τινί τι Βασίλ.· ἀπολ., προστρίβοντα, διὰ προστριβῆς, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 9, 6. - Παθ., προστετριμμένος τισί, κατατετριμμένος, ἐξηντλημένος ἕνεκα κτλ., Αἰσχύλ. Εὐμ. 238. ΙΙ. ἀπονέμω, ἀποδίδω, πᾶν τὸ ἀνθρώπειον πάθος τοῖς θεοῖς Διογ. Λ. ἐν τῷ προοιμ. 5. Παθ., γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται Αἰσχύλ. Πρ. 329. ΙΙΙ. συχνότερον, ἐν τῷ μέσ. τύπῳ ἐπὶ κακῆς σημασίας, ἐπιβάλλω ἢ ἐνεργῶ ὥστε νὰ ἐπιβληθῇ τι, πληγάς τινι Ἀριστοφ. Ἱππ. 5· ὑμῖν τὸ μήνιμα τῶν λιτηρίων προστρίψομαι Ἀντιφῶν 127. 2· συμφορὰν ἢ βλασφημίαν ἢ κακὸν Δημ. 786. 6· τὴν ὑποψίαν τῆς προδοσίας Wyttenb. εἰς Πλούτ. 2. 89F· ἀλλ’ ὡσαύτως 2) ἐπὶ καλῆς σημασίας, πλούτου δόξαν προστρίβομαί τινι, προσάπτω εἴς τινα τὴν δόξαν τοῦ πλούτου, Δημ. 617. 4., 757. 16.

French (Bailly abrégé)

1 frotter contre, fig. faire participer à, communiquer ; attribuer : τί τινι qch à qqn;
2 user;
Moy. προστρίβομαι frotter contre : πληγάς τινι AR asséner des coups à qqn ; fig. τινι ὑποψίαν προδοσίας PLUT infliger à qqn le soupçon de trahison.
Étymologie: πρός, τρίβω.