Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

gustus: Difference between revisions

From LSJ

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22
(6_7)
(No difference)

Revision as of 08:15, 13 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

gustus: ūs, m. kindred with Sanscr. ǵush, to be fond of; Gr. γεύω, γεύομαι, γεῦσις>, taste,
I a tasting of food, a partaking slightly or eating a little of any thing (mostly post-Aug.; not in Cic.; cf.: gustatus, sapor).
I Lit.
   1    In gen.: minister inferre epulas et explorare gustu solitus, Tac. A. 12, 66: explorare aliquid gustu, Col. 1, 8, 18; 2, 2, 20; cf. Plin. 31, 10, 46, § 114: gustu libata potio, Tac. A. 13, 16: cum ille ad primum gustum concidisset, Suet. Ner. 33: sine crebro salis gustu, Plin. 31, 6, 32, § 61.—
   2    In partic.
   a A light dish at the beginning of a Roman meal, an antepast, whet, relish, = gustatio, Mart. 11, 31, 4; 11, 52, 12: gustus elementa per omnia quaerunt, Juv. 11, 14.—Also in a neutr. form: gustum versatile sic facies, Apic. 4, 5, § 181 sqq.—
   b A draught of water: profer ex illa amphora gustum, Petr. 77 fin.—
   B Transf., taste, flavor, = sapor (post-Aug.): attrahatur spiritu is sucus, donec in ore gustus ejus sentiatur, Cels. 6, 8, 6; Col. 3, 2, 24; Plin. 14, 1, 3, § 12; 26, 8, 50, § 82; 27, 12, 96, § 121 sq.—
II Trop. (post-Aug.).
   A (Acc. to I. 2. a.) A foretaste, specimen: ad hunc gustum totum librum repromitto, Plin. Ep. 4, 27, 5: expetens versificationis nostrae gustum, Col. 11, 1, 2: gustum tibi dare volui, Sen. Ep. 114, 18.—
   B (Acc. to I. B.) Taste: urbanitas significat sermonem praeferentem in verbis et sono et usu proprium quendam gustum urbis, Quint. 6, 3, 17.