Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vaticinor: Difference between revisions

From LSJ

Ὁπόσον τῷ ποδὶ περρέχει τᾶς γᾶς, τοῦτο χάρις → Every inch of his stature is grace

Theocritus, Idylls, 30.3
(D_9)
(3_13)
Line 4: Line 4:
{{Gaffiot
{{Gaffiot
|gf=<b>vātĭcĭnor</b>,¹² ātus sum, ārī ([[vates]]), tr.,<br /><b>1</b> prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 &#124;&#124; abs<sup>t</sup>] Cic. Div. 1, 34 &#124;&#124; enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 &#124;&#124; parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 &#124;&#124; [plais<sup>t</sup>] Pl. Ps. 364<br /><b>2</b> extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.
|gf=<b>vātĭcĭnor</b>,¹² ātus sum, ārī ([[vates]]), tr.,<br /><b>1</b> prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 &#124;&#124; abs<sup>t</sup>] Cic. Div. 1, 34 &#124;&#124; enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 &#124;&#124; parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 &#124;&#124; [plais<sup>t</sup>] Pl. Ps. 364<br /><b>2</b> extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.
}}
{{Georges
|georg=vāticinor, ātus [[sum]], ārī, (v. [[vates]]) [[prophezeien]], [[weissagen]], I) eig.: A) im allg.: vaticinari [[furor]] [[vera]] solet, Cic. de div. 1, 67: m. folg. Acc. u. Infin., [[saepe]] [[deinde]] et Verginium consulem in contionibus [[velut]] vaticinantem audiebat [[pestilens]] collegae [[munus]] [[esse]], Liv. 2, 41, 5: saevam [[laesi]] [[fore]] numinis iram, Ov. [[met]]. 4, 9 (vgl. 8, 773): [[oft]] absol., [[non]] [[multo]] [[secus]] [[possum]] vaticinari, Cic.: viros [[velut]] mente captā cum iactatione fanatica corporis vaticinari, Liv. – Partiz. subst., vaticinantis in modum canere ([[mit]] folg. Acc. u. Infin.), Liv.: vaticinantes per furorem, Cic. – B) insbes.: 1) [[als]] [[Seher]] [[ermahnen]], [[warnen]], Ov. [[met]]. 6, 159; 15, 174: verb. [[mit]] [[moneo]], Ov. ex Pont. 1, 1, 47. – 2) [[als]] [[Seher]] [[vortragen]], [[lehren]], Agrigentinum [[quidem]] doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, [[mit]] folg. Acc. u. Infin., in griech. Ged. das Seherwort gesprochen habe, daß usw., Cic. de amic. 24. – scherzh., vetera vaticinamini, da sagt [[ihr]] [[nichts]] Neues, Plaut. Pseud. 363. – II) übtr., [[schwärmen]], [[sich]] [[leeren]] Träumereien [[hingeben]], in einem schwärmerischen (überspannten) Zustande [[sein]], [[sed]] [[ego]] [[fortasse]] [[vaticinor]], Cic. ep. 2, 16, 6: [[eos]] vaticinari [[atque]] insanire dicebat, Cic. Sest. 23. – / Spät. aktive Nbf. [[vaticino]], wov. Infin. vaticinare, Claud. Mamert. de stat. anim. 1, 3. p. 30, 13 Engelbr.: vaticinasse, Gregor. Tur. de glor. mart. 1, 6.
}}
}}

Revision as of 09:45, 15 August 2017

Latin > English (Lewis & Short)

vātĭcĭnor: ātus, 1,
I v. dep. n. and a. vates, to foretell, predict, prophesy, forebode, vaticinate (syn.: ominor, divino).
I Lit.: furor vera vaticinatur, Cic. Div. 1, 31, 67: quod et somniantibus saepe contingit et vaticinantibus per furorem, id. ib. 1, 18, 34: haec duce praedico vaticinorque deo, Ov. P. 3, 4, 94; cf. Liv. 2, 41, 5; 5, 15, 4; Quint. 4, 2, 3; Ov. H. 16, 278; id. Ib. 268 al.—With object-clause: saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, Ov. M. 4, 9; 8, 773.—Poet.: parcite, vaticinor, cognatas caede nefandā Exturbare animas, i.e. I warn you as a prophet, Ov. M. 15, 174; cf.: venturi praescia Manto Per medias fuerat ... Vaticinata vias, id. ib. 6, 159: vaticinor moneoque, id. P. 1, 1, 47.—
II Transf.
   A To sing or celebrate as a poet: Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, quae in rerum naturā totoque mundo constarent quaeque moverentur, ea contrahere amicitiam, dissipare discordiam, Cic. Lael. 7, 24: Ps. Parricida ... Sacrilege ... Perjure. Ba. Vetera vaticinamini, you're singing the old song, Plaut. Ps. 1, 3, 129.—
   B To rave, rant, talk foolish stuff: vaticinari atque insanire, Cic. Sest. 10, 23: sed ego fortasse vaticinor, et haec omnia meliores habebunt exitus, id. Fam. 2, 16, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vātĭcĭnor,¹² ātus sum, ārī (vates), tr.,
1 prophétiser : Cic. Div. 1, 67 ; [avec prop. inf.] Liv. 2, 41, 5 ; Ov. M. 4, 9 || abst] Cic. Div. 1, 34 || enseigner comme un homme inspiré, avec l’autorité d’un oracle : Cic. Læl. 24 || parler au nom des dieux : Ov. M. 6, 159 ; 15, 174 || [plaist] Pl. Ps. 364
2 extravaguer, être en délire : Cic. Sest. 23 ; Fam. 2, 16, 6.

Latin > German (Georges)

vāticinor, ātus sum, ārī, (v. vates) prophezeien, weissagen, I) eig.: A) im allg.: vaticinari furor vera solet, Cic. de div. 1, 67: m. folg. Acc. u. Infin., saepe deinde et Verginium consulem in contionibus velut vaticinantem audiebat pestilens collegae munus esse, Liv. 2, 41, 5: saevam laesi fore numinis iram, Ov. met. 4, 9 (vgl. 8, 773): oft absol., non multo secus possum vaticinari, Cic.: viros velut mente captā cum iactatione fanatica corporis vaticinari, Liv. – Partiz. subst., vaticinantis in modum canere (mit folg. Acc. u. Infin.), Liv.: vaticinantes per furorem, Cic. – B) insbes.: 1) als Seher ermahnen, warnen, Ov. met. 6, 159; 15, 174: verb. mit moneo, Ov. ex Pont. 1, 1, 47. – 2) als Seher vortragen, lehren, Agrigentinum quidem doctum quendam virum carminibus Graecis vaticinatum ferunt, mit folg. Acc. u. Infin., in griech. Ged. das Seherwort gesprochen habe, daß usw., Cic. de amic. 24. – scherzh., vetera vaticinamini, da sagt ihr nichts Neues, Plaut. Pseud. 363. – II) übtr., schwärmen, sich leeren Träumereien hingeben, in einem schwärmerischen (überspannten) Zustande sein, sed ego fortasse vaticinor, Cic. ep. 2, 16, 6: eos vaticinari atque insanire dicebat, Cic. Sest. 23. – / Spät. aktive Nbf. vaticino, wov. Infin. vaticinare, Claud. Mamert. de stat. anim. 1, 3. p. 30, 13 Engelbr.: vaticinasse, Gregor. Tur. de glor. mart. 1, 6.