φθίνω: Difference between revisions

From LSJ

τὸ ἓν καὶ τὸ ὂν πολλαχῶς λέγεται → the term being and the term one are used in many ways, one and being have various meanings, one and being have many senses

Source
(slb)
m (Text replacement - "{{Slater\n(.*?)\n}}" to "")
Line 21: Line 21:
{{Autenrieth
{{Autenrieth
|auten=fut. φθίσω, aor. 3 pl. φθῖσαν, inf. φθῖσαι, [[mid]]. fut. φθίσομαι, aor. 2 ἔφθιτο, subj. φθίεται, φθιόμεσθα, opt. φθίμην, φθῖτ(ο), inf. [[φθίσθαι]], [[part]]. [[φθίμενος]], [[pass]]. perf. ἔφθιται, plup. ἐφθίμην, 3 pl. [[ἐφθίαθ]], aor. 3 pl. [[ἔφθιθεν]]: trans., fut. and aor. [[act]]., [[consume]], [[destroy]], [[kill]], Il. 16.461, Od. 20.67, Od. 16.428; intrans. and [[mid]]., [[waste]] or [[dwindle]] [[away]], [[wane]], [[perish]], [[die]]; μηνῶν φθῖνόντων (as the months ‘waned’), [[φθίμενος]], ‘[[deceased]],’ Od. 11.558.
|auten=fut. φθίσω, aor. 3 pl. φθῖσαν, inf. φθῖσαι, [[mid]]. fut. φθίσομαι, aor. 2 ἔφθιτο, subj. φθίεται, φθιόμεσθα, opt. φθίμην, φθῖτ(ο), inf. [[φθίσθαι]], [[part]]. [[φθίμενος]], [[pass]]. perf. ἔφθιται, plup. ἐφθίμην, 3 pl. [[ἐφθίαθ]], aor. 3 pl. [[ἔφθιθεν]]: trans., fut. and aor. [[act]]., [[consume]], [[destroy]], [[kill]], Il. 16.461, Od. 20.67, Od. 16.428; intrans. and [[mid]]., [[waste]] or [[dwindle]] [[away]], [[wane]], [[perish]], [[die]]; μηνῶν φθῖνόντων (as the months ‘waned’), [[φθίμενος]], ‘[[deceased]],’ Od. 11.558.
}}
{{Slater
|sltr=<b>φθῐνω</b> (φθίνει: aor. ἔφθινον: med. aor. ἔφθιτο; φθιμένου, -ῳ, -ον, -ων.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[die]] [[ὅτι]] ξένοι ἔφθινον [[ἄτερθεν]] τεκέων ἀλόχων τε μελίφρονι αὐδ [ᾷ θυ] μὸν ἀνακριμνάντες (supp. et corr. Lobel: ἐφ [, φ [.] υνον papyri: v. [[κηληδών]]) (Pae. 8.76) met., οὐ φθίνει Κροίσου [[φιλόφρων]] ἀρετά (P. 1.94) med., φθίτο μὲν γα [Δ. 4. e. 8. esp. aor. med. [[part]]., [[dead]], [[ἐπεὶ]] τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα φθιμένου [[Πολυδεύκης]] Κάστορος ἐν πολέμῳ (N. 10.59) μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε [[φωτῶν]] (I. 4.10) ἔδοξ' [[ἦρα]] καὶ ἀθανάτοις ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις [[θεᾶν]] διδόμεν (I. 8.60) τηλέφαντον ὄρσαι [[γέρας]] φθιμένῳ Μελικέρτᾳ (v. l. ἐπιφθιμένῳ) fr. 5. 3. pro subs., “[[κᾶδος]] ὡσείτε φθιμένου δνοφερὸν ἐν δώμασι θηκάμενοι” (P. 4.112) frag.,] τικα μιν φθιμένων [P. Oxy. 2622, fr. 1, 12 ad ?fr. 346.
}}
{{Slater
|sltr=<b>φθῐνω</b> (φθίνει: aor. ἔφθινον: med. aor. ἔφθιτο; φθιμένου, -ῳ, -ον, -ων.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[die]] [[ὅτι]] ξένοι ἔφθινον [[ἄτερθεν]] τεκέων ἀλόχων τε μελίφρονι αὐδ [ᾷ θυ] μὸν ἀνακριμνάντες (supp. et corr. Lobel: ἐφ [, φ [.] υνον papyri: v. [[κηληδών]]) (Pae. 8.76) met., οὐ φθίνει Κροίσου [[φιλόφρων]] ἀρετά (P. 1.94) med., φθίτο μὲν γα [Δ. 4. e. 8. esp. aor. med. [[part]]., [[dead]], [[ἐπεὶ]] τοῦτον εἵλετ' αἰῶνα φθιμένου [[Πολυδεύκης]] Κάστορος ἐν πολέμῳ (N. 10.59) μαρτύρια φθιμένων ζωῶν τε [[φωτῶν]] (I. 4.10) ἔδοξ' [[ἦρα]] καὶ ἀθανάτοις ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις [[θεᾶν]] διδόμεν (I. 8.60) τηλέφαντον ὄρσαι [[γέρας]] φθιμένῳ Μελικέρτᾳ (v. l. ἐπιφθιμένῳ) fr. 5. 3. pro subs., “[[κᾶδος]] ὡσείτε φθιμένου δνοφερὸν ἐν δώμασι θηκάμενοι” (P. 4.112) frag.,] τικα μιν φθιμένων [P. Oxy. 2622, fr. 1, 12 ad ?fr. 346.
}}
}}

Revision as of 13:07, 17 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φθῐνω Medium diacritics: φθίνω Low diacritics: φθίνω Capitals: ΦΘΙΝΩ
Transliteration A: phthínō Transliteration B: phthinō Transliteration C: fthino Beta Code: fqi/nw

English (LSJ)

   A v. φθίω.

German (Pape)

[Seite 1271] = φθίω, w. m. s.

Greek (Liddell-Scott)

φθίνω: ἴδε ἐν λέξ. φθίω.

French (Bailly abrégé)

seul. prés., impf., fut. φθινήσω, ao. ἔφθινα et ἐφθίνησα;
se consumer, arriver à son terme :
1 en parl. du temps μηνῶν φθινόντων OD les mois s’écoulant ; μὴν φθίνων le mois finissant (postér. la dernière des trois périodes du mois);
2 en parl. du déclin des astres;
3 en parl. de pers. se consumer, être épuisé par la maladie : οἱ φθίμενοι SOPH les morts;
4 fig. en parl. de choses abstraites φθίνοντα μαντεύματα SOPH prophéties qui s’évanouissent.
Étymologie: φθίω.

English (Autenrieth)

fut. φθίσω, aor. 3 pl. φθῖσαν, inf. φθῖσαι, mid. fut. φθίσομαι, aor. 2 ἔφθιτο, subj. φθίεται, φθιόμεσθα, opt. φθίμην, φθῖτ(ο), inf. φθίσθαι, part. φθίμενος, pass. perf. ἔφθιται, plup. ἐφθίμην, 3 pl. ἐφθίαθ, aor. 3 pl. ἔφθιθεν: trans., fut. and aor. act., consume, destroy, kill, Il. 16.461, Od. 20.67, Od. 16.428; intrans. and mid., waste or dwindle away, wane, perish, die; μηνῶν φθῖνόντων (as the months ‘waned’), φθίμενος, ‘deceased,’ Od. 11.558.