|
|
| Line 15: |
Line 15: |
| {{ls | | {{ls |
| |lstext='''ἀέλιος''': ὁ, Δωρ. ἀντὶ τοῦ [[ἠέλιος]], [[ἥλιος]] [ᾱ, ἀλλὰ θεωρεῖται βραχ. ἐν Σοφ. Τρ. 835, Εὐρ. Μήδ. 1252, Ἴων 122]. | | |lstext='''ἀέλιος''': ὁ, Δωρ. ἀντὶ τοῦ [[ἠέλιος]], [[ἥλιος]] [ᾱ, ἀλλὰ θεωρεῖται βραχ. ἐν Σοφ. Τρ. 835, Εὐρ. Μήδ. 1252, Ἴων 122]. |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=[[ἀέλιος]], [[ἅλιος]] (ᾶε-, αε-, ᾶ-. ἀελίου, ἀελίου, ἀελίοιο, ἁλίῳ, [[ἅλιον]], ἀέλιον. v. Forssman, 6ff.) <br /> <b>a</b> [[sun]] μηκέτ ἀελίου σκόπει [[ἄλλο]] θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν [[ἄστρον]]. (O. 1.5) ὀξείαις αὐγαῖς ἀελίου (v. 1. ἁλίου.) (O. 3.24) “[[σθένος]] ἀελίου χρύσεον λεύσσομεν” (P. 4.144) αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ [[γυῖον]] [[ἐμπεσεῖν]] (N. 7.73) ἀκτὶς ἀελίου, τί πολύσκοπε [[μήσεαι]], ὦ μᾶτερ ὀμμάτων, [[ἄστρον]] ὑπέρτατον; (Pae. 9.1) ἔλαμψαν δ' ἀελίου [[δέμας]] ὅπω[ς (Pae. 12.14) τοῖσι μὲν λάμπει μὲν [[μένος]] ἀελίου τὰν [[ἐνθάδε]] νύκτα [[κάτω]] Θρ. 7. 1.<br /> <b>b</b> [[sunshine]] ἴσαις δὲ νύκτεσσιν [[αἰεί]], ἴσαις δ' ἁμέραις [[ἅλιον]] ἔχοντες sc. those [[who]] [[live]] in the islands of the [[blessed]]. (O. 2.62) εἰ δ' [[ἔτι]] ζαμενεῖ Τιμόκριτος ἁλίῳ σὸς πατὴρ ἐθάλπετο (N. 4.13) ἐς τὸν [[ὕπερθεν]] [[ἅλιον]] κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς [[πάλιν]] i. e. to the [[upper]] [[world]] fr. 133. 2.<br /> <b>c</b> [[day]] [[Πυθοῖ]] τ' [[ἔχει]] σταδίου τιμὰν διαύλου θἁλίῳἀμφἑνὶ (v. l. τ' ἀλίῳ.) (O. 13.37) <br /> <b>d</b> frag. ]ἀέλιον δ[ ?fr. 344. 5.<br /> <b>e</b> pro pers., Helios, the [[Sun]] [[god]] τὰν ποντίαν ὑμνέων παῖδ' Ἀφροδίτας Ἀελίοιό τε νύμφαν, Ῥόδον (O. 7.14) ἀπεόντος δ' [[οὔτις]] ἔνδειξεν [[λάχος]] Ἀελίου (O. 7.58) Ἀελίου θαυμαστὸς υἱὸς (sc. Aietes.) (P. 4.241) μᾶτερ Ἀελίου πολυώνυμε Θεία (Ἁλίου coni. Morel.: cf. Hes. Theog. 371.) (I. 5.1) [[fig]]. ἁμέραν παῖδ ἀελίου (v. l. ἁλίου Π.) (O. 2.32) [[test]]. Σ. Theocr. 2. 10. Πίνδαρός φησιν ἐν τοῖς κεχωρισμένοις [[τῶν]] Παρθενείων [[ὅτι]] [[τῶν]] ἐραστῶν οἱ μὲν [[ἄνδρες]] εὔχονται λτ;παργτ;εῖναι Ἥλιον, αἱ δὲ γυναῖκες Σελήνην fr. 104.
| |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=[[ἀέλιος]], [[ἅλιος]] (ᾶε-, αε-, ᾶ-. ἀελίου, ἀελίου, ἀελίοιο, ἁλίῳ, [[ἅλιον]], ἀέλιον. v. Forssman, 6ff.) <br /> <b>a</b> [[sun]] μηκέτ ἀελίου σκόπει [[ἄλλο]] θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν [[ἄστρον]]. (O. 1.5) ὀξείαις αὐγαῖς ἀελίου (v. 1. ἁλίου.) (O. 3.24) “[[σθένος]] ἀελίου χρύσεον λεύσσομεν” (P. 4.144) αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ [[γυῖον]] [[ἐμπεσεῖν]] (N. 7.73) ἀκτὶς ἀελίου, τί πολύσκοπε [[μήσεαι]], ὦ μᾶτερ ὀμμάτων, [[ἄστρον]] ὑπέρτατον; (Pae. 9.1) ἔλαμψαν δ' ἀελίου [[δέμας]] ὅπω[ς (Pae. 12.14) τοῖσι μὲν λάμπει μὲν [[μένος]] ἀελίου τὰν [[ἐνθάδε]] νύκτα [[κάτω]] Θρ. 7. 1.<br /> <b>b</b> [[sunshine]] ἴσαις δὲ νύκτεσσιν [[αἰεί]], ἴσαις δ' ἁμέραις [[ἅλιον]] ἔχοντες sc. those [[who]] [[live]] in the islands of the [[blessed]]. (O. 2.62) εἰ δ' [[ἔτι]] ζαμενεῖ Τιμόκριτος ἁλίῳ σὸς πατὴρ ἐθάλπετο (N. 4.13) ἐς τὸν [[ὕπερθεν]] [[ἅλιον]] κείνων ἐνάτῳ ἔτει ἀνδιδοῖ ψυχὰς [[πάλιν]] i. e. to the [[upper]] [[world]] fr. 133. 2.<br /> <b>c</b> [[day]] [[Πυθοῖ]] τ' [[ἔχει]] σταδίου τιμὰν διαύλου θἁλίῳἀμφἑνὶ (v. l. τ' ἀλίῳ.) (O. 13.37) <br /> <b>d</b> frag. ]ἀέλιον δ[ ?fr. 344. 5.<br /> <b>e</b> pro pers., Helios, the [[Sun]] [[god]] τὰν ποντίαν ὑμνέων παῖδ' Ἀφροδίτας Ἀελίοιό τε νύμφαν, Ῥόδον (O. 7.14) ἀπεόντος δ' [[οὔτις]] ἔνδειξεν [[λάχος]] Ἀελίου (O. 7.58) Ἀελίου θαυμαστὸς υἱὸς (sc. Aietes.) (P. 4.241) μᾶτερ Ἀελίου πολυώνυμε Θεία (Ἁλίου coni. Morel.: cf. Hes. Theog. 371.) (I. 5.1) [[fig]]. ἁμέραν παῖδ ἀελίου (v. l. ἁλίου Π.) (O. 2.32) [[test]]. Σ. Theocr. 2. 10. Πίνδαρός φησιν ἐν τοῖς κεχωρισμένοις [[τῶν]] Παρθενείων [[ὅτι]] [[τῶν]] ἐραστῶν οἱ μὲν [[ἄνδρες]] εὔχονται λτ;παργτ;εῖναι Ἥλιον, αἱ δὲ γυναῖκες Σελήνην fr. 104.
| |
| }} | | }} |
Revision as of 14:13, 17 August 2017
Click links below for lookup in third sources:
English (LSJ)
ὁ, Dor. for ἠέλιος, ἥλιος. [ᾱ, but ᾰ S.Tr.835.]
German (Pape)
[Seite 41] dor. für ἥλιος, ἠέλιος, das α ist kurz gebraucht Soph. Tr. 832; Eur. Med. 1251, wenn das Wort nicht hier mit Böckh dreisylbig zu nehmen.
Greek (Liddell-Scott)
ἀέλιος: ὁ, Δωρ. ἀντὶ τοῦ ἠέλιος, ἥλιος [ᾱ, ἀλλὰ θεωρεῖται βραχ. ἐν Σοφ. Τρ. 835, Εὐρ. Μήδ. 1252, Ἴων 122].
