οὔπω: Difference between revisions
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
(SL_2) |
(strοng) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=[[οὔπω]] <br /> <b>1</b> [[not]] . . . [[yet]] φαντὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσεις [[οὔπω]] ἐν πελάγει Ῥόδον [[ἔμμεν]] (O. 7.55) ἀντεβόλησεν [[τῶν]] ἀνὴρ θνατὸς [[οὔπω]] [[τις]] [[πρότερον]] (O. 13.31) ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]], ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν [[ἔμπαλιν]] γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ [[οὔπω]] (P. 12.32) [[οὔπω]] γένυσι [[φαίνων]] τερείνας ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν (N. 5.6) καί μιν [[οὔπω]] τεθναότ (N. 10.74) | |sltr=[[οὔπω]] <br /> <b>1</b> [[not]] . . . [[yet]] φαντὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσεις [[οὔπω]] ἐν πελάγει Ῥόδον [[ἔμμεν]] (O. 7.55) ἀντεβόλησεν [[τῶν]] ἀνὴρ θνατὸς [[οὔπω]] [[τις]] [[πρότερον]] (O. 13.31) ἀλλ' [[ἔσται]] [[χρόνος]] [[οὗτος]], ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν [[ἔμπαλιν]] γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ [[οὔπω]] (P. 12.32) [[οὔπω]] γένυσι [[φαίνων]] τερείνας ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν (N. 5.6) καί μιν [[οὔπω]] τεθναότ (N. 10.74) | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from οὐ and -πω; [[not]] [[yet]]: [[hitherto]] [[not]], (no…) as [[yet]], [[not]] [[yet]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:46, 25 August 2017
English (LSJ)
or οὔ πω, Ion. οὔκω, Adv.
A not yet, opp. οὐκέτι (no longer, no more), usu. with pres. or past (esp. pf., or aor. in pf. sense) tenses, Il.2.799, Od.13.335, Hes. Op.521, Sc.10, Pl.Prt.322b, Men.Epit.98, etc.; freq. with another word between, as οὐ γάρ πω Il.1.262, 2.192; so οὔ τί κω Hdt.6.110; οὔτι πω A.Pers.179, S.Aj.106, El.513 (lyr.), OC1370; οὐ πέφυκέ πω A.Pr.27, cf. Eu.590, etc. 2 sts. merely as a stronger form of the neg., not, not at all, when it may be used with the pres. or fut., σοὶ δ' οὔ πω . . θεοὶ κοτέουσιν Il.14.143, cf. 12.270, Od. 2.118, S.OT594; οὔ πω τλήσομ' . . ὁρᾶσθαι Il.3.306, cf. Od.5.358: with aor., A.Fr.241, S.OT105.
German (Pape)
[Seite 416] noch nicht, Hom., Hes. u. Folgde, gew. mit dem Präteritum, selten c. praes.; ll. 14, 143 Od. 2, 118. 3, 226. 11, 184. 13, 335. 23, 116; Tragg., οὔπω σωφρονεῖν ἐπίσταται Aesch. Prom. 984; vgl. Xen. An. 3, 2, 14; – c. fut., Od. 5, 358. – Oft werden die beiden Wörter getrennt (s. πώ). – Soph. O. R. 594 οὔπω τοσοῦτον ἠπατημένος steht für οὔπως.
Greek (Liddell-Scott)
οὔπω: ἢ οὔ πω, Ἰων. οὔκω, ἐπίρρ. ὄχι, ἀκόμη, Λατ. nondum, ἀντίθετ. τῷ οὐκέτι (ὄχι πλέον), ἀείποτε μετὰ παρῳχημ. χρόνων, Ὅμ., Ἡσ., κλ.· συχνάκις δὲ μετὰ παρεμβαλλομένης 6. 110· οὔτι πω Αἰσχύλ Πέρσ. 179, Σοφ., κτλ.· οὐ πέφυκέ πω Αἰσχύλ. Πρ. 27, πρβλ. Εὐμ. 590, κτλ.· - ἀντίθετ. τῷ πρίν, Ἡρόδ. 1. 32· ἴδε οὐδέποτε. 2) ἐνίοτε τίθεται ἁπλῶς ὡς ἰσχυρότερος τύπος τοῦ ἀρνητικοῦ, = οὐδόλως, οὐδαμῶς, ὅτε δύναται νὰ τίθηται μετ’ ἐνεστ. ἢ μέλλ., σοὶ δ’ οὔ πω.. θεοὶ κοτέουσιν Ἰλ. Ξ. 143, πρβλ. Μ. 270, Ὀδ. Β. 118, Σοφ. Ο. Τ. 105, 594· οὔ πω τλήσομ’.. ὁρᾶσθαι Ἰλ. Γ. 306, πρβλ. Ὀδ. Ε. 358.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 pas encore;
2 en aucune manière.
Étymologie: οὐ, πώ.
English (Autenrieth)
English (Slater)
οὔπω
1 not . . . yet φαντὶ δ' ἀνθρώπων παλαιαὶ ῥήσεις οὔπω ἐν πελάγει Ῥόδον ἔμμεν (O. 7.55) ἀντεβόλησεν τῶν ἀνὴρ θνατὸς οὔπω τις πρότερον (O. 13.31) ἀλλ' ἔσται χρόνος οὗτος, ὃ καί τιν ἀελπτίᾳ βαλὼν ἔμπαλιν γνώμας τὸ μὲν δώσει, τὸ δ οὔπω (P. 12.32) οὔπω γένυσι φαίνων τερείνας ματέρ' οἰνάνθας ὀπώραν (N. 5.6) καί μιν οὔπω τεθναότ (N. 10.74)
English (Strong)
from οὐ and -πω; not yet: hitherto not, (no…) as yet, not yet.
