φλογίζω: Difference between revisions

From LSJ

Τί κοινότατον; ἐλπίς. καὶ γὰρ οἷς ἄλλο μηδέν, αὕτη πάρεστι → What is most common? Hope. For those who have nothing else, that is always there.

Source
(Bailly1_5)
(strοng)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=<i>f.</i> φλογιῶ, <i>ao.</i> ἐφλόγισα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐφλογίσθην;<br /><b>1</b> enflammer ; <i>Pass.</i> être enflammé;<br /><b>2</b> consumer par la flamme.<br />'''Étymologie:''' [[φλόξ]].
|btext=<i>f.</i> φλογιῶ, <i>ao.</i> ἐφλόγισα;<br /><i>Pass. ao.</i> ἐφλογίσθην;<br /><b>1</b> enflammer ; <i>Pass.</i> être enflammé;<br /><b>2</b> consumer par la flamme.<br />'''Étymologie:''' [[φλόξ]].
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[φλόξ]]; to [[cause]] a [[blaze]], i.e. [[ignite]] ([[figuratively]], to [[inflame]] [[with]] [[passion]]): [[set]] on [[fire]].
}}
}}

Revision as of 17:47, 25 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: φλογίζω Medium diacritics: φλογίζω Low diacritics: φλογίζω Capitals: ΦΛΟΓΙΖΩ
Transliteration A: phlogízō Transliteration B: phlogizō Transliteration C: flogizo Beta Code: flogi/zw

English (LSJ)

fut. φλογίσω Id., but

   A -ιῶ LXXPs.96(97).3:— = φλέγω, set on fire, burn, S.Ph.1199 (anap.), LXX l.c., al.: singe, Sch.Ar.Eq.1233:—Pass., to be set on fire, blaze, flame, φλογιζόμενον ἅλιον S.Tr.95 (lyr.): to be burnt up, consumed, Arist.Mu.397a29: metaph., of the tongue, Ep.Jac.3.6 (Act. and Pass.).    II intr., burn, blaze, LXXEx.9.24.

German (Pape)

[Seite 1292] = φλέγω, in Brand setzen, verbrennen, Soph. Phil. 1199; an, über dem Feuer rösten, braten, Sp. – Pass. in Brand stehen, lodern, leuchten, ἥλιος φλογιζόμενος Soph. Tr. 95.

Greek (Liddell-Scott)

φλογίζω: μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, = φλέγω, καίω, καταφλέγω, Σοφ. Φιλ. 1199, Ἑβδ. (Ψαλμ. ϞϚ΄, 3, κ. ἀλλ.)· καίω κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν, «καψαλίζω», ἐκθέτω εἰς τὴν φλόγα. Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ἱππ. 1233· ― Παθ., φλογιζόμενον, φλεγόμενον (λυρ.), Σοφ. Τρ. 95· καταφλέγομαι, ἐξαφανίζομαι διὰ τοῦ πυρός, Ἀριστ. περὶ Κόσμου 5. 11· μεταφορ., ἐπὶ τῆς γλώσσης, Ἐπιστ. Ἰακώβ. Γ΄, 6. ΙΙ. ἀμεταβ., ἀναδίδω φλόγας, πῦρ φλογίζον ἐν τῇ χαλάζῃ Ἑβδ. (Ἐξοδ. Θ΄, 24).

French (Bailly abrégé)

f. φλογιῶ, ao. ἐφλόγισα;
Pass. ao. ἐφλογίσθην;
1 enflammer ; Pass. être enflammé;
2 consumer par la flamme.
Étymologie: φλόξ.

English (Strong)

from φλόξ; to cause a blaze, i.e. ignite (figuratively, to inflame with passion): set on fire.