ὠφέλιμος: Difference between revisions
νεκρὸν ἐάν ποτ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις· ὁ θανὼν οὕτως προσεδόκα → whenever you see a body dead, or pass by silent tombs, you look into the mirror of all men's destiny: the dead man expected nothing else | if you ever see a corpse or walk by quiet graves, that's when you look into the mirror we all share: the dead expected this
(Bailly1_5) |
(strοng) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος <i>ou</i> η, ον :<br /><b>1</b> secourable;<br /><b>2</b> utile, avantageux, profitable ; τὸ ὠφέλιμον, l’utile, l’avantage;<br /><i>Cp.</i> ὠφελιμώτερος, <i>Sp.</i> ὠφελιμώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[ὠφελέω]]. | |btext=ος <i>ou</i> η, ον :<br /><b>1</b> secourable;<br /><b>2</b> utile, avantageux, profitable ; τὸ ὠφέλιμον, l’utile, l’avantage;<br /><i>Cp.</i> ὠφελιμώτερος, <i>Sp.</i> ὠφελιμώτατος.<br />'''Étymologie:''' [[ὠφελέω]]. | ||
}} | |||
{{StrongGR | |||
|strgr=from a [[form]] of [[ὄφελος]]; [[helpful]] or [[serviceable]], i.e. [[advantageous]]: [[profit]](-[[able]]). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 17:50, 25 August 2017
English (LSJ)
ον, rarely η, ον, Pl.Chrm.174d (dub. l.), R.607d:—
A helping, aiding, useful, serviceable, beneficial, sts. of persons, as Id.Men.98c, R.461b (Comp.), X.Mem.2.7.9: but more freq. of things, Th.2.46, etc.; τινι to one, E.Ion138 (lyr.), Th.4.44, 7.64, etc.; ἔς τι for a purpose, Id.3.68; πρὸς τὰς πολιτείας Pl.R.607d; ὑπέρ τινος X. Cyr.6.2.34; κρίνειν τι ὠ. Th.1.22; τὸ ὠ. as Subst., Pl.R.457d; τὸ ὑμῖν ὠ. Th.1.76, cf. E. l. c.: Comp. and Sup., -ώτερος, -ώτατος, Th.1.93, Pl.R.461b, Tht.179a. Adv. -μως X.Mem.4.4.1, Pl.Grg.470a, Chrm. 163c: Sup. -ώτατα X.Eq.6.1.
Greek (Liddell-Scott)
ὠφέλιμος: -ον, σπανίως η, ον, Πλάτ. Χαρμ. 174D, Πολ. 607D· - ὁ φέρων ὄφελος, βοηθητικός, ὠφελείας πρόξενος, ἐπωφελὴς, χρήσιμος, ὠφέλιμος, ἐνίοτε ἐπὶ προσώπων, ὡς ἐν Πλάτ. Μένων 98C, Πολ. 461Α, Ξεν. Ἀπομν. 2. 7, 9· ἀλλὰ συνηθέστερον ἐπὶ πραγμάτων, Θουκ. 2. 46, Πλάτ., κλπ.· εἴς τινα, Εὐρ. Ἴων 138, Θουκ. 4. 44., 7. 64, κλπ.· ἔνθ’ ἀνωτ.· ὑπέρ τινος Ξεν. Κύρ. 6. 2, 34· κρίνειν τι ὠφ. Θουκ. 1. 22· - τὸ ὠφέλιμον ὡς οὐσιαστ., Πλάτ. Πολ. 457D· τὸ ὑμῖν ὠφ. Θουκ. 1. 76. -Συγκρ. καὶ ὑπερθ. -ώτερος, - ώτατος, Θουκ. 1. 93, Πλάτ. Πολ. 461Α. Θεαίτ. 179Α. - Ἐπίρρ., -μως, Ξενοφ. Ἀπομν. 4. 4, 1, Πλάτ.· ὑπερθ. -ώτατα, Ξεν. Ἱππ. 6. 1.
French (Bailly abrégé)
ος ou η, ον :
1 secourable;
2 utile, avantageux, profitable ; τὸ ὠφέλιμον, l’utile, l’avantage;
Cp. ὠφελιμώτερος, Sp. ὠφελιμώτατος.
Étymologie: ὠφελέω.
English (Strong)
from a form of ὄφελος; helpful or serviceable, i.e. advantageous: profit(-able).
