ακέφαλος: Difference between revisions
ἐπείγει γάρ με τοὐκ θεοῦ παρόν → the divine summons urges me | what has come from the god urges me | the power of the god is present, hurrying me on
(2) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(mltxt.*?)ῑ(.*?\n\}\})" to "$1ῖ$2") |
||
| (3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκέφαλος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει [[κεφάλι]]<br />«ακέφαλο [[νεογνό]]», «οἱ ἀκέφαλοι οἱ ἐν | |mltxt=-η, -ο (Α [[ἀκέφαλος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που δεν έχει [[κεφάλι]]<br />«ακέφαλο [[νεογνό]]», «οἱ ἀκέφαλοι οἱ ἐν τοῖχι στήθεσι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχοντες» (μυθικά όντα, Ηρόδ, 4, 191)<br /><b>2.</b> αυτός που δεν έχει [[αρχή]]<br />«[[ἀκέφαλος]] [[κῶδιξ]]», «[[ἀκέφαλος]] [[λόγος]], μῡθος» (<b>Πλάτ.</b> [[Φαίδρος]] 264c, Νόμ. 752a)<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[άμυαλος]], [[ανόητος]], [[αναίσθητος]]<br /><b>2.</b> [[εκείνος]] που δεν έχει αρχηγό, [[ομάδα]] που δεν έχει κάποιον επικεφαλής» «ακέφαλο [[κόμμα]]», [[κληρικός]] που δεν υπάγεται στη [[δικαιοδοσία]] επισκόπου<sup>1</sup><br /><b>μσν.</b><br />«[[αἵρεσις]] [[ἀκέφαλος]]» — [[αίρεση]] που δεν [[είναι]] [[γνωστός]] ο [[αρχηγός]] της ([[Σούδα]], Ιουστιν. Νεαρ. 109)<br />II <b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για μύθο) αυτός που δεν έχει επίλογο (Λουκ. Σκυθ. 9)<br /><b>2.</b> όποιος έχει στερηθεί τα [[πολιτικά]] του δικαιώματα, ο «[[άτιμος]]» (Αρτεμίδ. 1.35), πρβλ. λατιν. «capite deminutus»)<br /><b>3.</b> <b>αστρον.</b> [[αστέρι]] που φαίνεται [[μπροστά]] από κάποιον πλανήτη (Κλήμ. Α. 1, 429c)<br /><b>4.</b> επίρρ. <i>ἀκεφάλως</i><br />[[χωρίς]] [[λογική]] [[αρχή]]<br />«ἀκεφάλως ἐμβάλλειν τοῖς πράγμασιν» (Ερμογ. π. Ευρέσ. 2.7).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἀ</i>- στερητ. <span style="color: red;">+</span> -[[κέφαλος]] <span style="color: red;"><</span> [[κεφαλή]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> <b>νεοελλ.</b> [[ακεφαλία]], [[ακεφαλιά]], [[ακεφαλοσύνη]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 14:26, 6 February 2024
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀκέφαλος, -ον)
1. αυτός που δεν έχει κεφάλι
«ακέφαλο νεογνό», «οἱ ἀκέφαλοι οἱ ἐν τοῖχι στήθεσι τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔχοντες» (μυθικά όντα, Ηρόδ, 4, 191)
2. αυτός που δεν έχει αρχή
«ἀκέφαλος κῶδιξ», «ἀκέφαλος λόγος, μῡθος» (Πλάτ. Φαίδρος 264c, Νόμ. 752a)
μσν.- νεοελλ.
1. άμυαλος, ανόητος, αναίσθητος
2. εκείνος που δεν έχει αρχηγό, ομάδα που δεν έχει κάποιον επικεφαλής» «ακέφαλο κόμμα», κληρικός που δεν υπάγεται στη δικαιοδοσία επισκόπου1
μσν.
«αἵρεσις ἀκέφαλος» — αίρεση που δεν είναι γνωστός ο αρχηγός της (Σούδα, Ιουστιν. Νεαρ. 109)
II αρχ.
1. (για μύθο) αυτός που δεν έχει επίλογο (Λουκ. Σκυθ. 9)
2. όποιος έχει στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα, ο «άτιμος» (Αρτεμίδ. 1.35), πρβλ. λατιν. «capite deminutus»)
3. αστρον. αστέρι που φαίνεται μπροστά από κάποιον πλανήτη (Κλήμ. Α. 1, 429c)
4. επίρρ. ἀκεφάλως
χωρίς λογική αρχή
«ἀκεφάλως ἐμβάλλειν τοῖς πράγμασιν» (Ερμογ. π. Ευρέσ. 2.7).
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ < ἀ- στερητ. + -κέφαλος < κεφαλή.
ΠΑΡ. νεοελλ. ακεφαλία, ακεφαλιά, ακεφαλοσύνη].
